§ 28. - Specjalizacje lekarzy i lekarzy stomatologów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1999.31.302

Akt utracił moc

Wersja od: 31 stycznia 2000 r.

§  28.

1. Lekarz ubiegający się o uznanie równoważności tytułu specjalisty uzyskanego za granicą występuje z wnioskiem do Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej za pośrednictwem Krajowej Rady Specjalizacji Lekarskich.

2. Do wniosku należy dołączyć:

1) odpis prawa wykonywania zawodu,

2) potwierdzenie uprawnienia do wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa w kraju, w którym uzyskał tytuł specjalisty,

3) oryginał dokumentu o nadaniu tytułu specjalisty,

4) dokument zawierający dane o miejscu odbycia szkolenia specjalizacyjnego, okresie jego trwania i programie,

5) informacje o sposobie i trybie złożenia egzaminu lub innej formie potwierdzenia nabytej wiedzy i umiejętności praktycznych,

6) zaświadczenia o miejscu, okresie trwania i rodzaju czynności zawodowych wykonywanych po uzyskaniu tytułu specjalisty.

3. Równoważność tytułu specjalisty uzyskanego za granicą uznaje Minister Zdrowia i Opieki Społecznej na wniosek Krajowej Rady Specjalizacji Lekarskich.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, Krajowa Rada Specjalizacji Lekarskich przygotowuje na podstawie opinii powołanego przez siebie zespołu ekspertów, w którego skład wchodzą lekarze posiadający tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny:

1) krajowy konsultant,

2) dwaj pracownicy nauki posiadający tytuł naukowy lub stopień naukowy doktora habilitowanego,

3) przedstawiciel Naczelnej Rady Lekarskiej,

4) przedstawiciel właściwego lekarskiego towarzystwa naukowego.

5. Na wniosek zespołu ekspertów, o którym mowa w ust. 4, Krajowa Rada Specjalizacji Lekarskich może skierować lekarza ubiegającego się o uznanie równoważności tytułu specjalisty na szkolenie, trwające nie dłużej niż 3 miesiące, do jednostki organizacyjnej prowadzącej specjalizację w danej dziedzinie medycyny; koszty szkolenia ponosi lekarz.