§ 5. - Specjalizacja w zawodzie pracownik socjalny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.154.1289

Akt utracił moc

Wersja od: 17 sierpnia 2005 r.

§  5.

1. Minimum programowe dla II stopnia specjalizacji obejmuje następujące moduły oraz liczbę godzin przeznaczonych na ich realizację:

1) w zakresie przygotowania ogólnego:

a) system prawny i organizacyjny pomocy społecznej w wybranych państwach, w szczególności w państwach członkowskich Unii Europejskiej - 20 godzin,

b) praca w zespole - zespołowe rozwiązywanie problemów i konfliktów - 20 godzin,

c) projekt socjalny - metodyka projektowania, promocja organizacji i działań socjalnych oraz metody ewaluacji - 20 godzin,

d) interwencja kryzysowa - podstawy teoretyczne metody i podstawowe umiejętności jej stosowania w pracy socjalnej - 20 godzin,

e) problem wypalenia zawodowego - psychologiczne i społeczne skutki oraz metody przeciwdziałania - 10 godzin,

f) superwizja w pomocy społecznej - podstawy teoretyczne i modele stosowane w praktyce - 20 godzin,

g) funkcje i zadania organizacji pozarządowych, ze szczególnym uwzględnieniem działających w pomocy społecznej - 10 godzin,

h) pracownik socjalny jako animator środowiska lokalnego - 10 godzin;

2) w zakresie przygotowania specjalistycznego, dostosowanego merytorycznie do kierunków pracy socjalnej, o których mowa w ust. 2 i 3:

a) interdyscyplinarna charakterystyka problemu - podstawowe wiadomości o aspektach socjologicznych, psychologicznych, medycznych i ekonomicznych - 50 godzin,

b) metody pracy socjalnej, z uwzględnieniem działań profilaktycznych - 30 godzin,

c) instytucje i organizacje wsparcia społecznego - 20 godzin,

d) projekt socjalny - przygotowanie i próba wdrożenia w trakcie specjalizacji - 10 godzin.

2. W zakresie przygotowania specjalistycznego ustala się następujące kierunki pracy socjalnej:

1) z dziećmi;

2) z osobami starszymi;

3) z osobami bezrobotnymi;

4) z osobami z zaburzeniami psychicznymi;

5) z osobami upośledzonymi umysłowo;

6) z osobami będącymi ofiarami przemocy;

7) z osobami niepełnosprawnymi fizycznie;

8) z osobami uzależnionymi, w szczególności od alkoholu i narkotyków;

9) z osobami bezdomnymi wychodzącymi z bezdomności oraz rodzinami tych osób;

10) z cudzoziemcami, ze szczególnym uwzględnieniem uchodźców.

3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, na wniosek podmiotu prowadzącego szkolenie, może wydać zgodę na prowadzenie przygotowania specjalistycznego w innym niż określone w ust. 2 kierunku pracy socjalnej, wynikającym z potrzeb danego środowiska lokalnego.