Rozdział 3 - Zwalnianie ze służby zastępczej i kierowanie do odbycia pozostałego okresu tej służby - Służba zastępcza.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1988.30.208

Akt utracił moc

Wersja od: 30 sierpnia 1988 r.

Rozdział  3

Zwalnianie ze służby zastępczej i kierowanie do odbycia pozostałego okresu tej służby

§  23.

1. Dniem zwolnienia poborowego ze służby zastępczej jest dzień, w którym upływa okres 36, a dla absolwentów szkół wyższych - 24 miesięcy tej służby, obliczony z uwzględnieniem przepisów ust. 2 i 3.

2. Do okresu odbywania służby zastępczej nie wlicza się nie usprawiedliwionej nieobecności w zakładzie pracy, trwającej co najmniej 1 dzień; kierownik zakładu pracy może jednak wliczyć do okresu odbywania tej służby nie usprawiedliwioną nieobecność w wymiarze do 3 dni w roku, jeżeli poborowy wykazał się następnie wysokim stopniem zdyscyplinowania oraz dobrymi wynikami pracy.

3. Do okresu odbywania służby zastępczej nie wlicza się również okresu:

1) tymczasowego aresztowania, chyba że poborowy został uniewinniony lub toczące się przeciwko niemu postępowanie karne zostało umorzone,

2) odbywania zasadniczej lub zastępczej kary aresztu.

§  24.

1. Kierownik zakładu pracy na 7 dni przed terminem zwolnienia poborowych ze służby zastępczej sporządza wykaz tych poborowych i przesyła go wojskowemu komendantowi uzupełnień właściwemu ze względu na ich przynależność ewidencyjną.

2. Najpóźniej w ostatnim dniu odbywania służby zastępczej kierownik zakładu pracy:

1) dokonuje w dowodach osobistych poborowych wpisu o zakończeniu odbywania służby zastępczej,

2) doręcza wojskowe dokumenty osobiste tych poborowych, wraz z ich dowodami osobistymi, wojskowemu komendantowi uzupełnień wymienionemu w ust. 1,

3) zawiadamia wojskowego komendanta uzupełnień (ust. 1) o poborowych, którzy przebywają:

a) na leczeniu w zakładzie społecznej służby zdrowia,

b) w areszcie tymczasowym.

3. Właściwy wojskowy komendant uzupełnień przenosi do rezerwy poborowych posiadających w dowodach osobistych wpisy, o których mowa w ust. 2 pkt 1, dokonując odpowiednich wpisów w ich wojskowych dokumentach osobistych.

§  25.

1. Poborowego, który w ostatnim dniu odbywania służby zastępczej przebywa na leczeniu w zakładzie społecznej służby zdrowia, kierownik zakładu pracy zwalnia ze służby po ukończeniu leczenia, jednakże nie później niż po upływie 3 miesięcy od dnia, w którym poborowy podlegał zwolnieniu z tej służby, a jeżeli leczenie jest następstwem wypadku powstałego w związku z odbywaniem służby zastępczej - nie później niż po upływie 6 miesięcy.

2. Na pisemną prośbę poborowego zwolnienie go ze służby zastępczej może nastąpić przed upływem okresów wymienionych w ust. 1.

3. W wypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy § 24 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3.

§  26.

1. Poborowego, w stosunku do którego zastosowano tymczasowe aresztowanie, kierownik zakładu pracy zwalnia ze służby zastępczej:

1) po upływie 3 miesięcy tymczasowego aresztowania,

2) bezpośrednio po tymczasowym aresztowaniu, jeżeli nastąpiło ono po odbyciu przez poborowego 33 miesięcy służby, a jeżeli jest on absolwentem szkoły wyższej - 21 miesięcy służby.

2. O zwolnieniu poborowego ze służby zastępczej w wypadkach, o których mowa w ust. 1, kierownik zakładu pracy zawiadamia:

1) wojskowego komendanta uzupełnień właściwego ze względu na przynależność ewidencyjną poborowego,

2) właściwy sąd lub prokuratora.

3. Poborowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, właściwy wojskowy komendant uzupełnień przenosi do rezerwy.

4. Przepisy § 24 ust. 2 pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio.

§  27.

1. Poborowego zwalnia się ze służby zastępczej przed jej odbyciem:

1) w związku z wydaniem decyzji o konieczności sprawowania przez niego bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny lub prowadzenia gospodarstwa rolnego,

2) w wypadku zarządzenia w stosunku do niego wykonania kary pozbawienia wolności, w tym również jako kary zastępczej, lub wezwania do odbycia kary aresztu,

3) z powodu uznania go ze względu na stan zdrowia za:

a) trwale niezdolnego do służby wojskowej,

b) czasowo niezdolnego do służby wojskowej.

2. Zwolnienie poborowego ze służby zastępczej przed jej odbyciem może nastąpić również w razie uznania go za jedynego żywiciela rodziny. Zwolnienie następuje z urzędu lub na podstawie prośby poborowego, złożonej za pośrednictwem kierownika zakładu pracy do organu, o którym mowa w ust. 3 pkt 1.

3. Zwolnienia poborowego ze służby zastępczej dokonuje kierownik zakładu pracy:

1) w wypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 1 i ust. 2 - po otrzymaniu zawiadomienia terenowego organu administracji państwowej o właściwości szczególnej w sprawach zatrudnienia stopnia wojewódzkiego, właściwego ze względu na siedzibę organu, który wydał decyzję w tych sprawach,

2) w wypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 2 - na podstawie zarządzenia (wezwania) właściwego organu,

3) w wypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 3 - na podstawie orzeczenia komisji poborowej lub wojskowej komisji lekarskiej.

Przepisy § 24 ust. 2 pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio.

4. W zakresie zwalniania ze służby zastępczej poborowych uznanych za jedynych żywicieli rodzin, terenowe organy administracji państwowej o właściwości szczególnej w sprawach zatrudnienia stopnia wojewódzkiego kierują się wytycznymi Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.

5. Wojskowy komendant uzupełnień przenosi do rezerwy poborowych zwolnionych ze służby zastępczej z przyczyn, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 3 lit. b) oraz ust. 2 - jeżeli odbyli co najmniej 33 miesiące służby, a będących absolwentami szkół wyższych - jeżeli odbyli 21 miesięcy służby zastępczej.

6. Zasady i tryb uznawania konieczności sprawowania przez poborowych bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny, prowadzenia przez nich gospodarstwa rolnego oraz uznawania ich za jedynych żywicieli rodzin, określają odrębne przepisy dotyczące żołnierzy i członków ich rodzin.

§  28.

1. Poborowy, o którym mowa w art. 206 ust. 4 ustawy, może być skierowany do odbycia pozostałego okresu służby zastępczej w ciągu 6 miesięcy od dnia ustania przyczyn, które uzasadniały zwolnienie go z tej służby; przepisy § 3 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

2. W sprawach związanych z kierowaniem do odbycia pozostałego okresu służby zastępczej oraz stawieniem się do tej służby stosuje się ponadto przepisy § 1 i 2 oraz § 4-8, a także § 23 i 24.