Rozdział 1 - Tryb kierowania poborowych do służby zastępczej - Służba zastępcza.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1988.30.208

Akt utracił moc

Wersja od: 30 sierpnia 1988 r.

Rozdział  1

Tryb kierowania poborowych do służby zastępczej

§  1.

1. Terenowe organy administracji państwowej o właściwości szczególnej w sprawach zatrudnienia stopnia wojewódzkiego, na podstawie ostatecznych orzeczeń komisji poborowych, przekazują Ministrowi Pracy i Polityki Socjalnej informację o liczbie poborowych, których wnioski o skierowanie do służby zastępczej zostały rozpatrzone pozytywnie, z wyszczególnieniem ich grup zdrowotnych i zawodów.

2. Minister Pracy i Polityki Socjalnej na podstawie danych liczbowych (ust. 1) wskazuje zakłady pracy, do których poszczególne organy administracji państwowej, określone w ust. 1, mają kierować poborowych w celu odbywania służby zastępczej.

3. Terenowe organy administracji państwowej o właściwości szczególnej w sprawach zatrudnienia stopnia wojewódzkiego, stosownie do ustaleń Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, kierują imiennie poborowych do odbywania służby zastępczej.

§  2.

1. Skierowanie poborowego do służby zastępczej następuje za pomocą karty skierowania, doręczonej za zwrotnym potwierdzeniem odbioru.

2. Karta skierowania nakłada obowiązek stawienia się do służby w określonym dniu i wskazanym zakładzie pracy. O skierowaniu poborowego organ wymieniony w § 1 ust. 2 powiadamia kierownika zakładu pracy, w którym poborowy ma odbywać służbę zastępczą, oraz szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego, właściwego ze względu na siedzibę tego organu.

§  3.

1. W karcie skierowania poborowego do służby zastępczej nie można ustalić późniejszego terminu stawienia się do służby niż dzień 31 grudnia roku kalendarzowego, w którym poborowy kończy 24 lata życia.

2. Z przyczyn określonych w art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. z 1988 r. Nr 30, poz. 207), zwanej dalej "ustawą", skierowanie może nastąpić, z zastrzeżeniem przepisu ust. 3, do końca roku kalendarzowego, w którym poborowy kończy 28 lat życia.

3. Poborowy, który jest absolwentem szkoły wyższej, może być skierowany do służby zastępczej nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ukończenia ostatniego roku nauki lub studiów, a jeżeli skierowanie nie mogło nastąpić z przyczyn określonych w art. 102 ust. 3 ustawy - w ciągu następnych 18 miesięcy.

§ 4. Organ, który skierował poborowego do służby zastępczej, zapewnia mu bezpłatny przejazd z miejsca jego pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące do miejscowości, w której ma odbywać służbę.

§ 5. Poborowy skierowany do odbywania służby zastępczej, przeciwko któremu toczy się postępowanie karne, może odbywać tę służbę, jeżeli prokurator lub sąd nie zastosował w stosunku do niego tymczasowego aresztowania albo dozoru Milicji Obywatelskiej.

§ 6. Kierownik zakładu pracy, do którego stawił się poborowy w celu odbycia służby zastępczej:

1) dokonuje w dowodzie osobistym poborowego wpisu o rozpoczęciu przez niego odbywania służby zastępczej,

2) zawiadamia o powyższym organ, o którym mowa w § 1 ust. 3, oraz wojskowego komendanta uzupełnień, właściwego ze względu na siedzibę zakładu,

3) doręcza wojskowy dokument osobisty poborowego wojskowemu komendantowi uzupełnień, wymienionemu w pkt 2, w celu dokonania odpowiednich wpisów,

4) kieruje go na wstępne badania lekarskie w celu ustalenia, czy nie istnieją przeciwwskazania do wykonywania określonych prac,

5) powierza poborowemu, uwzględniając wyniki wstępnych badań lekarskich, wykonywanie pracy po przeszkoleniu go w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych, a także po potwierdzeniu, że posiada on dostateczną znajomość tych przepisów i zasad oraz potrzebne umiejętności do wykonywania tej pracy,

6) zapewnia zapoznanie poborowego z obowiązującym w zakładzie regulaminem pracy.

§  7.

1. Niestawienie się poborowego w wyznaczonym terminie do odbycia służby zastępczej jest usprawiedliwione, jeżeli nie mógł on stawić się w tym terminie z powodu obłożnej choroby, stwierdzonej zaświadczeniem lekarskim zakładu społecznej służby zdrowia.

2. O niemożności stawienia się w wyznaczonym terminie do odbycia służby zastępczej poborowy powinien niezwłocznie zawiadomić zakład pracy.

3. Kierownik zakładu pracymoże uznać za usprawiedliwione opóźnienie stawienia się do odbycia służby zastępczej, nie przekraczające 2 dni, w szczególnie uzasadnionych wypadkach, innych niż określone w ust. 1.

§ 8. W razie niestawienia się poborowego w wyznaczonym terminie do odbycia służby zastępczej oraz niezawiadomienia o przyczynie niestawiennictwa, kierownik zakładu pracy zawiadamia, najpóźniej po upływie 2 dni, właściwego prokuratora rejonowego, organ, który skierował poborowego do służby, oraz szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego właściwego ze względu na siedzibę tego organu.