Rozdział 3 - Oficerowie w czynnej służbie wojskowej. - Służba wojskowa oficerów i generałów Sił Zbrojnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.22.172

Akt utracił moc
Wersja od: 23 grudnia 1952 r.

Rozdział  3.

Oficerowie w czynnej służbie wojskowej.

1.
Tytułem oficera w czynnej służbie wojskowej jest jego stopień oficerski.
2.
Minister Obrony Narodowej określi zasady i sposób używania przez oficerów w czynnej służbie wojskowej posiadanych tytułów i stopni naukowych i zawodowych.
1.
Oficerów w czynnej służbie wojskowej wyznacza na stanowiska służbowe Minister Obrony Narodowej lub władze wojskowe przez niego upoważnione.
2.
Rada Ministrów może na czas wojny nadać również innym władzom wojskowym uprawnienia do wyznaczenia oficerów w czynnej służbie wojskowej na stanowiska służbowe.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą stanowisk, na które mianuje oficera Prezydent Rzeczypospolitej, w myśl obowiązujących przepisów lub spisu stanowisk ustalonego przez Prezydenta Rzeczypospolitej.
1.
Minister Obrony Narodowej może w porozumieniu z właściwą władzą naczelną ze względu na potrzeby wojska lub interes obrony Państwa wyznaczyć oficerów w czynnej służbie wojskowej do wykonywania określonych zadań poza wojskiem.
2.
Oficerowie wyznaczeni do pełnienia służby poza wojskiem pozostają nadal w czynnej służbie wojskowej i mogą być przez Ministra Obrony Narodowej w każdej chwili odwołani ze służby poza wojskiem.
3.
Szczegółowe przepisy w sprawie wyznaczania oficerów do wykonywania zadań poza wojskiem oraz ich szczególne prawa i obowiązki związane z wykonywaniem tych zadań określi Prezes Rady Ministrów w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej.
1.
Oficer w czynnej służbie wojskowej jest obowiązany do noszenia w czasie wykonywania obowiązków służbowych munduru i oznak wojskowych oraz uzbrojenia.
2.
Minister Obrony Narodowej może zwolnić oficera lub grupy oficerów od obowiązku noszenia munduru i oznak wojskowych lub uzbrojenia.
3.
Przepisy o umundurowaniu, oznakach wojskowych i uzbrojeniu wydaje Minister Obrony Narodowej.

Oficer w czynnej służbie wojskowej podlega służbowemu opiniowaniu na zasadach i w sposób określony przez Ministra Obrony Narodowej.

1.
Oficerowi w czynnej służbie wojskowej nie wolno podejmować się prac zarobkowych poza wojskiem.
2.
Jeżeli dobro publiczne tego wymaga, Minister Obrony Narodowej lub władze wojskowe przez niego upoważnione mogą zezwolić oficerowi w czynnej służbie wojskowej na wykonywanie pracy zarobkowej poza wojskiem.

Warunki publikacji lub innego rozpowszechniania przez oficera w czynnej służbie wojskowej rezultatów jego twórczości lub działalności naukowej, literackiej, artystycznej albo publicystycznej określi Minister Obrony Narodowej.

Oficer w czynnej służbie wojskowej obowiązany jest na wyjazd i na pobyt za granicą uzyskać zezwolenie Ministra Obrony Narodowej lub władz wojskowych przez niego upoważnionych.

Oficer w czynnej służbie wojskowej otrzymuje uposażenie, umundurowanie, zakwaterowanie, pomoc lekarską, ulgi przy przejazdach państwowymi środkami komunikacyjnymi i inne świadczenia lub należności służbowe - przewidziane w osobnych przepisach.

Prawa oficera do zaopatrzenia emerytalnego, inwalidzkiego względnie odprawy oraz innych świadczeń, w przypadku zwolnienia z czynnej służby wojskowej, normują osobne przepisy.