Część 2 - PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE DLA OFICERÓW WOJSKA. - Służba wojskowa oficerów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.20.128

Akt utracił moc
Wersja od: 24 grudnia 1940 r.

CZĘŚĆ  II.

PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE DLA OFICERÓW WOJSKA.

Korpusy osobowe.

§1.
W skład korpusów osobowych wojska wchodzą:
a)
korpus osobowy generałów,
b)
korpusy osobowe oficerów broni:

1) korpus oficerów piechoty,

2) korpus oficerów kawalerii,

3) korpus oficerów artylerii,

4) korpus oficerów lotnictwa,

5) korpus oficerów broni pancernych,

6) korpus oficerów saperów,

7) korpus oficerów łączności;

c)
korpusy osobowe oficerów:

8) korpus oficerów taborowych,

9) korpus oficerów żandarmerii;

d)
korpusy osobowe oficerów służb:

10) korpus oficerów administracji,

11) korpus oficerów audytorów,

12) korpus oficerów geografów,

13) korpus oficerów intendentów,

14) korpus oficerów kontrolerów,

15) korpus oficerów uzbrojenia,

16) korpus oficerów weterynarii,

17) korpus oficerów zdrowia.

§  2.
Korpusy osobowe mogą się dzielić na grupy. Korpusy osobowe oficerów broni można dzielić na grupy: liniową, techniczną i inne, zależnie od potrzeb tych korpusów.
§  3.
Zasady organizacji korpusów osobowych i ich podział na grupy określa Minister Spraw Wojskowych.
§  4.
Prezydent Rzeczypospolitej może w razie potrzeby zarządzić, na wniosek Ministra Spraw Wojskowych, utworzenie nowych korpusów osobowych albo zniesienie istniejących.
§1.
Oficer mianowany generałem przechodzi automatycznie do korpusu osobowego generałów.
§  2.
Minister Spraw Wojskowych może przenieść oficera na jego prośbę z jednego korpusu osobowego do drugiego lub z jednej grupy do drugiej albo z wojska do marynarki wojennej, jeżeli oficer ma odpowiednie kwalifikacje, oraz z urzędu w przypadkach:
a)
zniesienia lub zmniejszenia składów osobowych korpusu osobowego bądź grupy, do których oficer należy albo
b)
utworzenia nowego korpusu osobowego lub grupy bądź potrzeby uzupełnienia istniejących.
§  3.
Przeniesienie oficera wymienione w § 2 może nastąpić niezależnie od warunków określonych w pkt a) i b), jeżeli oficer ma szczególne kwalifikacje wymagane do pełnienia służby w danym korpusie osobowym lub grupie.
§  4.
Tryb i zasady postępowania w przypadkach przeniesienia określa Minister Spraw Wojskowych.

Zasady mianowania oficerów.

§1.
Podporucznikiem służby stałej w poszczególnych korpusach osobowych można mianować w czasie pokoju żołnierza, który:
a)
posiada wykształcenie w zakresie szkoły średniej ogólnokształcącej lub innej uprawniającej do studiów w szkołach wyższych i ukończył szkołę kształcącą na oficerów służby stałej albo
b)
przesłużył co najmniej dwa lata ponad okres służby obowiązkowej jako podoficer w formacjach broni lub formacji żandarmerii, nie przekroczył 29 lat życia, ma wykształcenie, które określa Minister Spraw Wojskowych oraz ukończył szkołę kształcącą na oficerów służby stałej.
§  2.
Podporucznikiem służby stałej w korpusach osobowych lub grupach wymagających specjalnej wiedzy fachowej można mianować żołnierza, który:
a)
ukończył szkołę kształcącą na oficerów służby stałej i uzyskał dyplom ukończenia odpowiedniego działu szkoły akademickiej albo
b)
jest podchorążym rezerwy i uzyskał dyplom ukończenia szkoły akademickiej wymaganej do pełnienia służby w danym korpusie osobowym lub grupie oraz odbył praktykę i odpowiada innym warunkom określonym przez Ministra Spraw Wojskowych.
§  3.
Oficerem służby stałej można mianować oficera rezerwy, który:
1)
nie przekroczył wieku oraz posiada stopień, które określa Minister Spraw Wojskowych;
2)
posiada odpowiednie kwalifikacje służbowe:
3)
ma zdolności fizyczne i psychiczne do służby stałej;
4)
odpowiada innym warunkom określonym przez Ministra Spraw Wojskowych, a ponadto
5)
posiada jeden z niżej wymienionych warunków:
a)
uzyskał dyplom szkoły akademickiej, której ukończenie jest wymagane do pełnienia służby w danym korpusie osobowym lub grupie i odbył praktykę, której warunki określą osobne przepisy albo
b)
został mianowany podporucznikiem rezerwy po pierwszym ćwiczeniu w rezerwie, a następnie ukończył szkołę kształcącą na oficerów służby stałej, albo
c)
wykazał w czasie działań wojennych odpowiednie przygotowanie i zdolności dowodzenia lub kierownicze.
§  4.
Minister Spraw Wojskowych określa szkoły średnie i akademickie dające podstawę do mianowania podporucznikami służby stałej w poszczególnych korpusach osobowych lub grupach oraz szkoły wojskowe kształcące na oficerów służby stałej i czas trwania nauki w tych szkołach.
§  5.
Przepisów artykułu niniejszego nie stosuje się w przypadkach określonych w art. 41 § 2.
§1.
Mianowanie oficera służby stałej w czasie pokoju na wyższy stopień nie może nastąpić wcześniej niż po przesłużeniu w stopniu:
a)
w korpusie generałów:

generała brygady - 3 lat,

generała dywizji - 3 lat,

b)
w korpusach osobowych oficerów broni z wyjątkiem grup technicznych tych korpusów:

podporucznika - 3 lat,

porucznika - 4 lat,

kapitana (rotmistrza) - 4 lat,

majora - 3 lat,

podpułkownika - 3 lat,

pułkownika - 3 lat,

c)
w korpusach osobowych oficerów taborowych i żandarmerii oraz w korpusach osobowych oficerów służb i w grupach technicznych korpusów osobowych oficerów broni:

podporucznika - 3 lat,

porucznika - 5 lat,

kapitana - 6 lat,

majora - 5 lat,

podpułkownika - 5 lat,

pułkownika - 5 lat.

§  2.
Mianowanie na stopień marszałka Polski może nastąpić niezależnie od czasu służby w poprzednio posiadanym stopniu.
§  3.
Oficerów, którzy ukończyli wyższą szkołę wojskową oraz tych, z wyjątkiem poruczników, którzy posiadają dyplom ukończenia szkoły akademickiej wymaganej do pełnienia służby w danym korpusie osobowym lub grupie, można mianować po przesłużeniu w każdym stopniu czasu o jeden rok krótszego od podanego w § 1.
§  4.
Poruczników, którzy posiadają dyplom ukończenia szkoły akademickiej, można mianować na wyższy stopień po przesłużeniu w tym stopniu czasu o dwa lata krótszego od podanego w § 1, jeżeli ukończenie tej szkoły jest wymagane do pełnienia służby w danym korpusie osobowym lub grupie.
§  5.
Warunki zaliczania czasu służby na poczet okresów wymienionych w § 1 jak również warunki uznania ukończenia szkoły akademickiej za uzasadniające skrócenie tych okresów (§ 3 i 4) określa Minister Spraw Wojskowych.
§1.
Mianowanie na stopień porucznika i następne może nastąpić, jeżeli oficer pełnił co najmniej przez dwa lata służbę na jednym ze stanowisk, które określi Minister Spraw Wojskowych.
§  2.
Dla oficerów dyplomowanych czas ustalony w § 1 może być skrócony do jednego roku na stanowiskach, które określi Minister Spraw Wojskowych.
§  3.
Do mianowania na stopień majora w korpusach osobowych, określonych przez Ministra Spraw Wojskowych, z wyjątkiem oficerów, którzy ukończyli wyższą szkołę wojskową, wymagane jest ponadto ukończenie przeszkolenia w zakresie, który ustala Minister Spraw Wojskowych.
§1.
Podporucznikiem rezerwy można mianować w poszczególnych korpusach osobowych w czasie pokoju żołnierza, który posiada wykształcenie w zakresie uprawniającym do skróconej czynnej służby wojskowej według obowiązujących w tej mierze przepisów oraz ukończył szkołę (kurs) kształcącą na oficerów rezerwy i odbył ustaloną przez Ministra Spraw Wojskowych ilość ćwiczeń wojskowych.
§  2.
Podporucznikiem rezerwy w korpusach osobowych lub w grupach wymagających specjalnej wiedzy fachowej można mianować w czasie pokoju żołnierza, który uzyskał dyplom ukończenia odpowiedniego działu szkoły akademickiej oraz ukończył szkołę (kurs) kształcącą na oficerów rezerwy i odbył ustaloną przez Ministra Spraw Wojskowych ilość ćwiczeń wojskowych.
§  3.
Mianowanie porucznikiem rezerwy i kapitanem rezerwy (rotmistrzem) nie może nastąpić wcześniej niż po odbyciu przez oficera w posiadanym stopniu dwóch ćwiczeń wojskowych, w czasie których oficer uzyskał odpowiednie kwalifikacje. Poruczników rezerwy korpusów osobowych lub grup, w których do pełnienia służby wymagane jest posiadanie dyplomu ukończenia szkoły akademickiej, można mianować na stopień kapitana po odbyciu jednego ćwiczenia wojskowego. Do mianowania na stopień kapitana rezerwy (rotmistrza) wymagane jest ponadto odbycie kursu lub złożenie egzaminu, które określa Minister Spraw Wojskowych.
§  4.
Minister Spraw Wojskowych określa szkoły (kursy) kształcące na oficerów rezerwy i czas trwania nauki w tych szkołach (kursach).

Warunki mianowania na stopień podporucznika służby stałej i rezerwy w czasie wojny określi Naczelny Wódz.