Rozdział 3 - Oficerowie służby stałej. - Służba wojskowa oficerów.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1937.20.128
Akt utracił moc Wersja od: 24 grudnia 1940 r.
Rozdział III.
Oficerowie służby stałej.
Oficerowie służby stałej.
Oficera służby stałej, który odpowiada warunkom, ustalonym w niniejszym dekrecie, można mianować aż do najwyższego stopnia.
§1.
Oficer służby stałej w stanie czynnym otrzymuje przydział służbowy w wojsku lub marynarce wojennej jeżeli niniejszy dekret nie stanowi inaczej.§ 2.
Oficerów mianuje na stanowiska służbowe i zwalnia z nich:a)
w czasie pokoju - Minister Spraw Wojskowych z wyjątkiem przypadków, w których osobne przepisy zastrzegają to prawo Prezydentowi Rzeczypospolitej;b)
w czasie wojny - Naczelny Wódz albo upoważnione przez nich organa i przełożeni wojskowi.§ 3.
Generalnemu Inspektorowi Sił Zbrojnych przysługuje prawo stawiania postulatów w sprawie obsady stanowisk zastrzeżonych dekretem o sprawowaniu zwierzchnictwa nad siłami zbrojnymi.Oficer służby stałej w stanie czynnym jest corocznie opiniowany w sposób i na zasadach określonych przez Ministra Spraw Wojskowych.
§1.
W razie wydania opinii stwierdzającej nieprzydatność oficera do służby stałej przełożony wydający tę opinię podaje jej treść do wiadomości opiniowanemu oficerowi, któremu służy w terminie siedmiu dni od dnia zawiadomienia prawo wniesienia w drodze służbowej do Ministra Spraw Wojskowych pisemnej prośby o zbadanie słuszności wydanej opinii.§ 2.
Oficera służby stałej, który w ciągu czterech następujących po sobie lat otrzymał dwukrotnie od dwóch jednocześnie opiniujących przełożonych opinię stwierdzającą jego nieprzydatność do służby, zwalnia się ze służby stałej.§1.
Względem oficera służby stałej Minister Spraw Wojskowych może zarządzić na jego prośbę lub z urzędu postępowanie rewizyjno-lekarskie w celu zbadania zdolności do służby w stanie czynnym w przypadkach:a)
uszkodzenia zdrowia powodującego trwałą niezdolność do służby stałej;b)
niemożności pełnienia służby z powodu złego stanu zdrowia przez więcej niż sześć miesięcy w ciągu dwunastu miesięcy następujących po sobie albo przez więcej niż dziesięć miesięcy w ciągu dwóch lat następujących po sobie;c)
stwierdzenia nieprzydatności do służby stałej z powodu obniżenia zdolności psychicznych lub fizycznych.§ 2.
Związek przyczynowy między uszkodzeniem zdrowia lub obniżeniem zdolności psychicznych bądź fizycznych a służbą wojskową stwierdza Minister Spraw Wojskowych na podstawie orzeczenia wojskowo-lekarskiej komisji rewizyjnej i przebiegu służby oficera.§1.
Oficera służby stałej w stanie czynnym przenosi Minister Spraw Wojskowych albo upoważnione przez niego organa w stan nieczynny w przypadkach:a)
przyjęcia mandatu do izb ustawodawczych - na czas piastowania mandatu;b)
przyjęcia urzędu ministra lub podsekretarza stanu (równorzędnego) z wyjątkiem urzędu ministra lub wiceministra spraw wojskowych - na czas do trzech lat;c)
powołania na stanowisko w państwowej służbie cywilnej, służbie samorządowej lub w przedsiębiorstwach państwowych - na czas do trzech lat;d)
dostania się do niewoli lub zaginięcia na terenie działań wojennych;e) 2
braku wolnych stanowisk w składach osobowych wojska lub marynarki wojennej - na czas do trzech lat.§ 2.
Oficera służby stałej w stanie czynnym może Minister Spraw Wojskowych albo upoważnione przez niego organa i władze przenieść na prośbę oficera w stan nieczynny do lat trzech z przyczyn osobistych oraz z powodu czasowej niezdolności do służby w stanie czynnym, stwierdzonej przez wojskowo-lekarską komisję rewizyjną.§ 3.
Uposażenie oficerów przeniesionych w stan nieczynny oraz zaliczanie czasu przebywania w stanie nieczynnym do wysługi emerytalnej określają osobne przepisy.§ 4.
Czas pozostawania w stanie nieczynnym z przyczyn osobistych Minister Spraw Wojskowych może w wyjątkowych przypadkach zaliczyć do służby czynnej.§1.
Oficer służby stałej w stanie nieczynnym wraca do służby w stanie czynnym bez osobnego powołania:a)
po upływie czasu, na jaki został przeniesiony w stan nieczynny, z wyjątkiem przypadku pozostawania w niewoli lub zaginięcia na terenie działań wojennych:b) 3
po zarządzeniu mobilizacji z wyjątkiem przypadków:- piastowania mandatów do Izb Ustawodawczych
- urzędu ministra lub podsekretarza stanu (równorzędnego)
- przeniesienia w stan nieczynny wskutek braku wolnych stanowisk w składach osobowych wojska lub marynarki wojennej
- przeniesienia w stan nieczynny wskutek czasowej niezdolności do służby.
§ 2.
W przypadkach przeniesienia oficera w stan nieczynny na własną prośbę powołanie do służby w stanie czynnym może nastąpić z urzędu lub na prośbę przed upływem okresu czasu, na jaki nastąpiło przeniesienie.§ 3. 4
W przypadkach przeniesienia oficera w stan nieczynny z powodu braku wolnych stanowisk w składach osobowych wojska lub marynarki wojennej, powołanie do służby czynny może nastąpić z urzędu przed upływem okresu czasu, na jaki nastąpiło przeniesienie.§1.
Oficera służby stałej, który nabył prawo do zaopatrzenia emerytalnego, przenosi Minister Spraw Wojskowych w stan spoczynku w przypadkach: 1)
osiągnięcia przez oficera wieku:a)
w korpusie generałów:- generała brygady (kontr-admirała) 58 lat
- generała dywizji (wice-admirała) 60 lat
- generała broni (admirała) 62 lat
b)
w korpusach osobowych oficerów broni, z wyjątkiem grup technicznych tych korpusów:- porucznika (porucznika marynarki) 36 lat
- kapitana (rotmistrza, kapitana marynarki) 42 lat
- majora (komandora-podporucznika) 48 lat
- podpułkownika (komandora-porucznika) 50 lat
- pułkownika (komandora) 52 lat
c)
w korpusach osobowych oficerów taborowych i żandarmerii oraz w korpusach osobowych oficerów służb i w grupach technicznych korpusów osobowych oficerów broni:- porucznika i kapitana (porucznika marynarki, kapitana marynarki) 48 lat
- majora (komandora-podporucznika) 52 lat
- podpułkownika (komandora-porucznika) 54 lat
- pułkownika (komandora) 56 lat
2)
otrzymania dwukrotnie od dwóch jednocześnie opiniujących przełożonych w ciągu czterech następujących po sobie lat opinii stwierdzającej nieprzydatność oficera do służby stałej; 3)
ponownego przyjęcia mandatu do nowowybranych izb ustawodawczych po co najmniej dziesięcioletnim piastowaniu tego mandatu w następujących po sobie kadencjach; 4)
pełnienia nadal po upływie trzech lat, na które nastąpiło przeniesienie w stan nieczynny, urzędu ministra lub podsekretarza stanu (równorzędnego) albo pozostawania nadal w cywilnej służbie państwowej, służbie samorządowej lub w przedsiębiorstwach państwowych; 5) 5
upływu okresu czasu, na jaki nastąpiło przeniesienie w stan nieczynny z powodu braku wolnych stanowisk w składach osobowych wojska lub marynarki wojennej.§ 2.
Oficera służby stałej, który nabył prawo do zaopatrzenia emerytalnego, może Minister Spraw Wojskowych przenieść w stan spoczynku:a)
w razie uzyskania pełnego wymiaru zaopatrzenia emerytalnego,b)
w razie wydania przez wojskowo-lekarską komisję rewizyjną orzeczenia stwierdzającego niezdolność do służby stałej,c)
na prośbę oficera - z chwilą nabycia prawa do zaopatrzenia emerytalnego.§1.
Oficera służby stałej, który nie nabył prawa do zaopatrzenia emerytalnego, przenosi Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Ministra Spraw Wojskowych do rezerwy lub pospolitego ruszenia w przypadkach okrężnych w art. 30 § 1.§ 2.
Oficera służby stałej, który nie nabył prawa do zaopatrzenia emerytalnego, może Prezydent Rzeczypospolitej, na wniosek Ministra Spraw Wojskowych, przenieść do rezerwy lub pospolitego ruszenia:a)
w razie wydania przez wojskowo-lekarską komisję rewizyjną orzeczenia stwierdzającego niezdolność do służby stałej, przy czym w razie stwierdzenia trwałej niezdolności do służby wojskowej następuje zwolnienie od powszechnego obowiązku wojskowego,b)
na prośbę oficera.Prezydent Rzeczypospolitej może na wniosek Ministra Spraw Wojskowych zatrzymać oficera w służbie stałej po osiągnięciu przez niego granicy wieku.
W stosunku do oficerów zajmujących stanowiska, których obsada jest zastrzeżona dekretem o sprawowaniu zwierzchnictwa nad siłami zbrojnymi Generalnemu Inspektorowi Sił Zbrojnych, obowiązuje Ministra Spraw Wojskowych poprzednie uzgadnianie z Generalnym Inspektorem Sił Zbrojnych w przypadkach:
a)
przeniesienia w stan spoczynku, do rezerwy i pospolitego ruszenia na podstawie art. 30 i 31,b)
zatrzymania w służbie stałej na podstawie art. 32.§1.
Poruczników i kapitanów (rotmistrzów) podlegających zwolnieniu z powodu osiągnięcia granicy wieku, określonej w art. 30 § 1 pkt 1 lit. b), powołuje się za ich zgodą z chwilą zwolnienia ze służby stałej do państwowej służby cywilnej, służby samorządowej lub w przedsiębiorstwach państwowych na stałe stanowiska, do których przywiązane jest uposażenie nie niższe od uposażenia zasadniczego tej grupy, która jest najbliższą uposażenia zasadniczego w miejscowościach poza stolicą, pobieranego ostatnio w służbie wojskowej.§ 2.
W celu przygotowania do objęcia stanowisk określonych w § 1 oficerów tych przydziela się w ostatnim roku ich służby na praktykę w odpowiednich działach państwowej służby cywilnej, służby samorządowej lub w przedsiębiorstwach państwowych na czas nie dłuższy niż sześć miesięcy.§ 3.
W przypadku określonym w § 1 oficer zostaje przeniesiony w stan spoczynku, do rezerwy lub pospolitego ruszenia, zależnie od nabytych praw, zachowując prawa dotyczące zaliczalności lat służby wojskowej do wysługi emerytalnej,§ 4.
W razie nienadawania się do danego działu państwowej służby cywilnej, służby samorządowej lub w przedsiębiorstwach państwowych zostaje oficer przedstawiony na wniosek instytucji, w której odbywa praktykę, komisji wyznaczonej przez Prezesa Rady Ministrów a złożone z przedstawicieli: Prezesa Rady Ministrów jako przewodniczącego, Ministra Spraw Wojskowych oraz instytucji, w której oficer odbywa praktykę, jako członków w celu stwierdzenia, czy oficer w ogóle nie nadaje się do służby, czy też nie nadaje się do służby tylko w danej instytucji. W zależności od orzeczenia komisji przenosi się oficera na praktykę do innego działu służby państwowej, samorządowej lub w przedsiębiorstwach państwowych albo w stan spoczynku, do rezerwy lub pospolitego ruszenia, zależnie od nabytych praw emerytalnych.§ 5.
Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wojskowych określa corocznie w poszczególnych działach cywilnej służby państwowej, służby samorządowej oraz w przedsiębiorstwach państwowych ilość odpowiednich stanowisk, na które mają być powołani oficerowie w ogólnej ilości około 1%, niemniej jednak niż 0,75% stanu liczebnego wszystkich oficerów ustalonego składami osobowymi.2 Art. 28 § 1 lit. e) dodana przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 10 sierpnia 1940 r. (Dz.U.40.12.32) zmieniającego nin. dekret z dniem 21 sierpnia 1940 r.
3 Art. 29 § 1 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 2 dekretu z dnia 10 sierpnia 1940 r. (Dz.U.40.12.32) zmieniającego nin. dekret z dniem 21 sierpnia 1940 r.
4 Art. 29 § 3 dodany przez art. 1 pkt 3 dekretu z dnia 10 sierpnia 1940 r. (Dz.U.40.12.32) zmieniającego nin. dekret z dniem 21 sierpnia 1940 r.
5 Art. 30 § 1 pkt 5 dodany przez art. 1 pkt 4 dekretu z dnia 10 sierpnia 1940 r. (Dz.U.40.12.32) zmieniającego nin. dekret z dniem 21 sierpnia 1940 r.