Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Służba Więzienna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.29.149 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 marca 1995 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne.

Art.  1. 

Służba Więzienna jest powołana do spełniania zadań w zakresie wykonywania kar pozbawienia wolności i postanowień o tymczasowym aresztowaniu.

Art.  2. 

1. Służba Więzienna jest formacją jednolitą, uzbrojoną i umundurowaną.

2. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określa wzory umundurowania i oznak funkcjonariuszy Służby Więziennej.

Art.  3. 

1. Stosunek służbowy funkcjonariuszy Służby Więziennej, zwanych dalej "funkcjonariuszami", powstaje przez mianowanie.

2. Początek służby liczy się od dnia określonego w decyzji o mianowaniu.

Art.  4. 

1. Mianowanie funkcjonariusza następuje na okres służby przygotowawczej, który trwa 2 lata; po upływie tego okresu funkcjonariusz zostaje mianowany na stałe.

2. Okres służby przygotowawczej ma na celu przygotowanie i wyszkolenie kandydata oraz sprawdzenie jego przydatności do służby więziennej.

3. Minister Sprawiedliwości lub upoważniony przez niego przełożony może w przypadkach uzasadnionych szczególnymi kwalifikacjami funkcjonariusza skrócić okres służby przygotowawczej, o którym mowa w ust. 2, a nawet zwolnić funkcjonariusza od odbywania tej służby.

4. Jeżeli funkcjonariusz otrzymał ujemną opinię służbową, Minister Sprawiedliwości może mu przedłużyć okres służby przygotowawczej, nie dłużej jednak niż o jeden rok.

5. Do funkcjonariuszy mianowanych na okres służby przygotowawczej stosuje się przepisy dotyczące funkcjonariuszy mianowanych na stałe, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

Art.  5. 

1. Funkcjonariuszem może być mianowany obywatel polski o nieskazitelnej przeszłości, posiadający odpowiednie wykształcenie oraz zdolność psychiczną i fizyczną do służby więziennej.

2. Mianowanie może nastąpić po odbyciu przez kandydata zasadniczej służby wojskowej albo po przeniesieniu go do rezerwy bez odbycia tej służby lub po zwolnieniu od obowiązku służby wojskowej.

3. Minister Sprawiedliwości określi wymagania w zakresie wykształcenia, zdolności psychicznej i fizycznej, jakim powinien odpowiadać kandydat na określone stanowisko.

4. Zdolność psychiczną i fizyczną kandydata do służby ustalają komisje lekarskie służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

Art.  6. 

Na stanowiska służbowe funkcjonariuszy mianuje, przenosi oraz zwalnia z tych stanowisk, a także zawiesza w czynnościach służbowych Minister Sprawiedliwości lub upoważnieni przez niego przełożeni.

Art.  7. 

1. Przed objęciem służby funkcjonariusz składa ślubowanie.

2. Minister Sprawiedliwości ustali rotę ślubowania oraz określi tryb jego składania.

Art.  8. 

Minister Sprawiedliwości określa sposób pełnienia i przebieg służby oraz szczegółowe prawa i obowiązki funkcjonariuszy.

Art.  9. 

1. Funkcjonariusze podlegają służbowemu opiniowaniu.

2. Funkcjonariusz ma prawo zaznajomienia się z wydaną o nim opinią służbową. Może on w terminie 14 dni od zaznajomienia się z nią wnieść odwołanie.

3. Zasady i sposób opiniowania funkcjonariuszy, zaznajamiania ich z opinią, tryb wnoszenia odwołań oraz właściwość przełożonych w tych sprawach określa Minister Sprawiedliwości.