Rozdział 2 - O przyjęciach i mianowaniach. - Służba w przedsiębiorstwie "Polskie Koleje Państwowe".

Dziennik Ustaw

Dz.U.1945.52.299

Akt utracił moc

Wersja od: 5 kwietnia 1957 r.

Rozdział  2.

O przyjęciach i mianowaniach.

§ 9. 8 (uchylony).

§ 10. 9 (uchylony).

§  11.

(1) Ogólne warunki wymagane do mianowania pracownika etatowym lub przyjęcia w charakterze kandydata są następujące:

1) obywatelstwo polskie;

2) zdolność do działań prawnych;

3) nieposzlakowana przeszłość (§ 12);

4) 10 nieprzekroczony 40 rok życia;

5) zdolność fizyczna, wymagana na stanowisko, na które mianuje się lub przyjmuje pracownika;

(6) znajomość języka polskiego w mowie i piśmie, tudzież wykształcenie, wiadomości lub praktyka zawodowa, wymagane w danym dziale służby lub na danym stanowisku;

7) dopełnienie obowiązku czynnej służby wojskowej.

(2) 11 Warunek nieprzekroczenia 40 roku życia nie jest wymagany, jeżeli pracownik bezpośrednio przed mianowaniem lub przyjęciem pozostawał w służbie państwowej lub kolejowej, do której wstąpił przed ukończeniem 40 roku życia.

(3) 12 Za zezwoleniem dyrektora generalnego kolei państwowych dopuszczalne są odstępstwa od warunków, wymienionych w ust. (1) pkt 4), 6) i 7).

§  12.

(1) W myśl § 11 ust. (1) pkt 3) nie mogą być mianowane pracownikami etatowymi ani przyjmowane w charakterze kandydatów:

1) osoby, skazane wyrokiem sądu karnego na dodatkową karę utraty praw publicznych;

2) osoby, skazane wyrokiem sądu karnego za przestępstwo popełnione z chęci zysku lub z innych niskich pobudek;

3) 13 osoby, wydalone ze służby kolejowej lub innej służby państwowej albo ze służby samorządowej oraz osoby zwolnione ze służby kolejowej w drodze dyscyplinarnej lub na podstawie wniosku komisji weryfikacyjnej.

(2) Osoba, przeciw której toczy się postępowanie karno-sądowe za przestępstwa, popełnione z chęci zysku lub z innych niskich pobudek, postępowanie upadłościowe lub postępowanie o ubezwłasnowolnienie lub wreszcie postępowanie rehabilitacyjne, nie może być w czasie powyższego postępowania mianowana pracownikiem etatowym ani przyjęta w charakterze kandydata.

(3) 14 Za zezwoleniem dyrektora generalnego kolei państwowych dopuszczalne są odstępstwa od zasady, wymienionej w ust. (1) pkt 2) i 3).

§  13.

(1) Poza ogólnymi warunkami, wymienionymi w §§ 11 i 12, mianowanie pracownika etatowym zależy od odbycia co najmniej jednorocznej służby przygotowawczej i złożenia egzaminów przewidzianych w osobnych przepisach (§ 14).

(2) 15 Zwolnienie częściowe lub całkowite od egzaminów, jako też od służby przygotowawczej może nastąpić za osobnym zezwoleniem dyrektora generalnego kolei państwowych.

§ 14. 16 Dyrektor generalny kolei państwowych wydaje szczegółowe przepisy o mianowaniu na stanowiska etatowe i o przyjęciu na służbę przygotowawczą oraz o zdolności fizycznej, wykształceniu i rodzaju wiadomości lub praktyki zawodowej, wymaganych od pracowników przy mianowaniu i przy przyjęciu na służbę przygotowawczą. Dyrektor generalny kolei państwowych określa także czas i program służby przygotowawczej, egzaminy wymagane w danym dziale służby oraz stanowiska, na których kandydaci odbywają służbę przygotowawczą.

§  15.

(1) Pracownik powinien objąć służbę w terminie, wyznaczonym przez tę władzę, która go mianowała lub przyjęła na służbę.

(2) Mianowanie lub przyjęcie odwołuje się, jeżeli pracownik w ciągu czternastu dni po wyznaczonym terminie, nie objął służby i nie usprawiedliwił zwłoki.

§  16.

(1) Pracownik mianowany etatowym i kandydat, przyjęty do służby przygotowawczej, składa wobec właściwego zwierzchnika ślubowanie służbowe.

(2) Minister Komunikacji ustala brzmienie i sposób składania ślubowania służbowego.

(3) Odmowa złożenia ślubowania służbowego pociąga za sobą odwołanie mianowania lub przyjęcia.

§  17.

(1) 17 Niedopuszczalne jest zatrudnienie pracownika w taki sposób, żeby wchodził w stosunek bezpośredniego zwierzchnika lub podwładnego do swego małżonka, krewnego wstępnego lub zstępnego, do przysposobionego lub przysposabiającego, bądź też krewnego w linii bocznej do trzeciego stopnia pokrewieństwa albo powinowatego do drugiego stopnia powinowactwa włącznie.

(2) Pracownicy kasowych i gospodarczych jednostek służbowych P.K.P. nie mogą pozostawać w stosunkach rodzinnych, wymienionych w poprzednim ustępie, do osób zatrudnionych w nadzorczych jednostkach rachuby i kontroli.

(3) 18 Za zezwoleniem dyrektora generalnego kolei państwowych dopuszczalne są odstępstwa od przepisów wymienionych w ust. (1) i (2).

§  18.

(1) Czas służby liczy się od dnia jej objęcia.

(2) 19 Do czasu służby nie wlicza się okresów powyżej 30 dni, za które pracownikowi nie przysługuje uposażenie. Wyjątek stanowi urlop udzielony pracownikowi na czas sprawowania mandatu do Sejmu oraz urlop bezpłatny do prac państwowych, politycznych lub społecznych, który zalicza się do czasu służby.

(3) Minister Komunikacji określa warunki zaliczenia pracownikom do okresu czasu służby w P.K.P. czasu służby państwowej, wojskowej, samorządowej lub pracy zawodowej.

⁸ § 9 uchylony przez § 6 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1957 r. w sprawie niektórych zmian w zakresie stosunku służbowego pracowników przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" (Dz.U.57.23.109) z dniem 1 marca 1957 r.

⁹ § 10:

- skreślony przez § 14 pkt 4 rozporządzenia z dnia 21 kwietnia 1954 r. zmieniającego zasady wynagradzania pracowników przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" (Dz.U.54.20.75) z dniem 1 maja 1954 r.

- uchylony przez § 6 rozporządzenia z dnia 16 kwietnia 1957 r. w sprawie niektórych zmian w zakresie stosunku służbowego pracowników przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" (Dz.U.57.23.109) z dniem 1 marca 1957 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na bezprzedmiotowość.

¹⁰ § 11 ust. 1 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1950 r. (Dz.U.50.32.296) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 sierpnia 1950 r.

¹¹ § 11 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1950 r. (Dz.U.50.32.296) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 sierpnia 1950 r.

¹² § 11 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 30 listopada 1949 r. (Dz.U.49.61.476) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 grudnia 1949 r.

¹³ § 12 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1950 r. (Dz.U.50.32.296) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 sierpnia 1950 r.

¹⁴ § 12 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 30 listopada 1949 r. (Dz.U.49.61.476) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 grudnia 1949 r.

¹⁵ § 13 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 30 listopada 1949 r. (Dz.U.49.61.476) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 grudnia 1949 r.

¹⁶ § 14 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 30 listopada 1949 r. (Dz.U.49.61.476) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 grudnia 1949 r.

¹⁷ § 17 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1950 r. (Dz.U.50.32.296) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 sierpnia 1950 r.

¹⁸ § 17 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 30 listopada 1949 r. (Dz.U.49.61.476) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 grudnia 1949 r.

¹⁹ § 18 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 26 lipca 1950 r. (Dz.U.50.32.296) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 sierpnia 1950 r.