Rozdział 7 - Szczegółowe zasady i tryb mianowania funkcjonariuszy na stopnie - Służba funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1998.8.28

Akt utracił moc
Wersja od: 20 stycznia 1998 r.

Rozdział  7

Szczegółowe zasady i tryb mianowania funkcjonariuszy na stopnie

§  30.
1.
Z wnioskiem w sprawie mianowania funkcjonariusza na określony stopień występuje kierownik jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełnił służbę.
2.
Wnioski w sprawie mianowania funkcjonariusza na stopień oficerski i generalski Szef Urzędu Ochrony Państwa przedstawia Prezesowi Rady Ministrów.
§  31.
1.
Mianowania na stopień dokonuje się w dniu 3 maja lub w dniu 11 listopada. Wręczenie aktów nominacyjnych następuje w sposób uroczysty.
2.
Mianowanie na stopień, które jest uzależnione od uprzedniego zdania egzaminu, może nastąpić bezpośrednio po zdaniu tego egzaminu.
3.
Przedterminowe mianowanie funkcjonariusza na wyższy stopień w drodze wyróżnienia następuje z dniem udzielenia tego wyróżnienia.
§  32.
1.
Funkcjonariusza, kandydata na stopień oficera (chorążego), który po odbyciu nauki nie złożył z wynikiem pozytywnym egzaminu końcowego, mianuje się na stopień młodszego chorążego (plutonowego), z zastrzeżeniem ust. 2.
2.
Funkcjonariusza posiadającego stopień młodszego chorążego (plutonowego) lub wyższy stopień mianuje się na kolejny stopień w korpusie chorążych (podoficerów).
§  33.
Mianowanie na stopień następuje, z zastrzeżeniem przypadków, o których mowa w art. 36 ust. 4 i art. 44 ust. 2 ustawy, w formie rozkazu personalnego.
§  34.
1.
Funkcjonariuszowi, któremu obniżono stopień, okres służby w posiadanym stopniu, wymagany do mianowania na wyższy stopień, biegnie od dnia uprawomocnienia się:
1)
wyroku sądu, którym został obniżony stopień,
2)
decyzji o ukaraniu karą dyscyplinarną obniżenia stopnia.
2.
Funkcjonariusza, któremu został obniżony stopień, można mianować w drodze wyróżnienia na kolejny stopień przed upływem okresu przewidzianego w art. 39 ustawy. Okres ten może być skrócony nie więcej niż o połowę.
§  35.
1.
Mianowanie na stopień na podstawie art. 40 ustawy może nastąpić w szczególności w przypadku:
1)
dokonania przez funkcjonariusza czynu świadczącego o wybitnym męstwie,
2)
wyjątkowych osiągnięć funkcjonariusza w czasie pełnienia służby,
3)
zamiaru zwolnienia funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 1 lub art. 29 ust. 2 pkt 4 ustawy, jeżeli funkcjonariusz wyróżnił się nienagannym pełnieniem służby.
2.
Jeżeli wskutek czynu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, funkcjonariusz poniósł śmierć, mianowanie następuje pośmiertnie.