Rozdział 5 - Obowiązki funkcjonariuszy - Służba funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1998.8.28

Akt utracił moc

Wersja od: 20 stycznia 1998 r.

Rozdział  5

Obowiązki funkcjonariuszy

§  22.

1. Funkcjonariusz ma obowiązek niezwłocznie zameldować właściwemu przełożonemu posiadającemu uprawnienia w sprawach osobowych, załączając w razie potrzeby stosowne dokumenty, o:

1) zmianie nazwiska,

2) zmianie stanu cywilnego,

3) urodzeniu się dziecka, przysposobieniu, wzięciu na utrzymanie lub wychowanie,

4) zmianie miejsca zamieszkania,

5) wszczęciu i zakończeniu postępowania karnego lub postępowania karnego skarbowego przeciwko niemu, małżonkowi lub dzieciom pozostającym na jego utrzymaniu,

6) innych przypadkach, jeżeli przepisy odrębne tak stanowią.

2. Obowiązek określony w ust. 1 funkcjonariusz wykonuje, składając pisemny raport drogą służbową.

§ 23. Funkcjonariusz skierowany do komisji lekarskiej w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby ma obowiązek, bez zbędnej zwłoki, poddać się badaniom lekarskim zleconym przez komisję lekarską.

§ 24. W przypadku wyjazdu za granicę nie mającego charakteru służbowego, funkcjonariusz jest obowiązany pozostawić w kraju broń służbową, umundurowanie i dokumenty związane ze służbą, chyba że uzyska zgodę Szefa Urzędu Ochrony Państwa na ich wywiezienie.

§  25.

1. Funkcjonariusz jest obowiązany usprawiedliwić nieobecność lub spóźnienie do służby.

2. Funkcjonariusz jest obowiązany uprzedzić o niemożności stawienia się do służby lub spóźnieniu, z przyczyny z góry wiadomej lub możliwej do przewidzenia, oraz poinformować o przewidywanym czasie trwania nieobecności.

3. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do służby, funkcjonariusz jest obowiązany tego samego dnia poinformować o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, chyba że zachodzą szczególne okoliczności uniemożliwiające terminowe dopełnienie tego obowiązku. Zawiadomienia funkcjonariusz dokonuje osobiście lub przez inną osobę, telefonicznie albo za pośrednictwem innego środka łączności lub drogą pocztową, przy czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego.

4. Usprawiedliwienia, o których mowa w ust. 1-3, funkcjonariusz przedstawia bezpośredniemu przełożonemu.

§  26.

1. Nieobecność w służbie z powodu choroby funkcjonariusz usprawiedliwia, przedstawiając, najpóźniej w dniu powrotu do służby, orzeczenie o czasowej niezdolności do służby, wydane przez zakład służby zdrowia resortu spraw wewnętrznych i administracji albo inny zakład służby zdrowia.

2. W przypadku orzeczeń o czasowej niezdolności do służby, wydanych przez inny zakład służby zdrowia, obejmujących nieprzerwany okres co najmniej trzech miesięcy, funkcjonariusza można skierować do komisji lekarskiej w celu określenia jego stanu zdolności do służby.