Rozdział 2 - Przebieg służby. - Służba funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1985.38.181
Akt utracił moc Wersja od: 19 lipca 1989 r.
Rozdział 2
Przebieg służby.
Przebieg służby.
1.
Stosunek służbowy funkcjonariusza powstaje w drodze mianowania na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się do podjęcia służby.2.
Początek służby liczy się od dnia określonego w rozkazie o mianowaniu funkcjonariuszem.3.
Mianowanie może nastąpić po odbyciu zasadniczej służby wojskowej albo po przeniesieniu do rezerwy.4.
Warunku określonego w ust. 3 nie stosuje się do funkcjonariuszy-kobiet oraz do poborowych, o których mowa w art. 122 ustawy.5.
Po przyjęciu do służby funkcjonariusz otrzymuje legitymację służbową oraz inne dokumenty związane ze służbą.6.
Minister Spraw Wewnętrznych określa rodzaje i wzory legitymacji służbowych i innych dokumentów funkcjonariuszy, organy właściwe do ich wydawania oraz zasady dokonywania wpisów w tych dokumentach.1.
Mianowanie funkcjonariusza następuje na okres służby przygotowawczej, który trwa 3 lata, lub na okres służby kandydackiej, który trwa 2 lata.2.
Okres służby kandydackiej zalicza się do okresu służby przygotowawczej, jeżeli przerwa pomiędzy służbą kandydacką a podjęciem służby przygotowawczej nie przekracza 3 miesięcy.3.
Po upływie służby przygotowawczej funkcjonariusz zostaje mianowany na stałe.4.
W przypadkach uzasadnionych szczególnymi kwalifikacjami funkcjonariusza przełożony posiadający uprawnienia w sprawach osobowych funkcjonariuszy, zwany dalej "przełożonym", może skrócić okres jego służby przygotowawczej albo zwolnić funkcjonariusza od odbywania tej służby.5.
W razie przerwy w wykonywaniu przez funkcjonariusza obowiązków służbowych, trwającej dłużej niż 3 miesiące, przełożony może przedłużyć okres jego służby przygotowawczej.Do mianowania funkcjonariuszy na stanowiska służbowe, przenoszenia oraz zwalniania z tych stanowisk właściwi są przełożeni.
1.
Na określone stanowisko służbowe może być mianowany funkcjonariusz posiadający odpowiednie wykształcenie i kwalifikacje zawodowe.2.
Funkcjonariusz jest obowiązany do stałego podnoszenia poziomu swojego wykształcenia i doskonalenia swych kwalifikacji zawodowych.3.
Minister Spraw Wewnętrznych określa warunki w zakresie wykształcenia i kwalifikacji zawodowych, jakim powinien odpowiadać funkcjonariusz na określonym stanowisku służbowym.1.
Szkoły chorążych, szkoły podoficerskie i ośrodki szkolenia tworzy, przekształca i znosi Minister Spraw Wewnętrznych.2.
Minister Spraw Wewnętrznych określa:1)
organizację szkół i szkolenia,2)
programy i czas trwania nauki.3.
Zasady powoływania, organizowania i działania szkół wyższych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych określają odrębne przepisy.1.
Funkcjonariusz podlega okresowemu opiniowaniu służbowemu.2.
Funkcjonariusza zapoznaje się z opinią służbową w ciągu 14 dni od jej sporządzenia; może on w terminie 14 dni od zapoznania się z opinią wnieść odwołanie do wyższego przełożonego.3.
Zasady okresowego opiniowania funkcjonariuszy i tryb wnoszenia oraz rozpatrywania odwołań od opinii służbowych określa Minister Spraw Wewnętrznych.1.
Funkcjonariusz może być przeniesiony do pełnienia służby albo delegowany do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości z urzędu lub na własną prośbę.2.
Do przenoszenia lub delegowania funkcjonariusza właściwi są przełożeni.3.
Czas delegacji nie może przekraczać 6 miesięcy. Minister Spraw Wewnętrznych może przedłużyć czas delegacji do 12 miesięcy.1.
Funkcjonariuszowi można powierzyć pełnienie obowiązków służbowych na innym stanowisku w tej samej miejscowości na czas nie przekraczający 12 miesięcy. W takim przypadku uposażenie funkcjonariusza nie może być obniżone.2.
Funkcjonariusza można oddelegować do wykonywania pracy poza resortem spraw wewnętrznych. Warunki i tryb oddelegowania, przyznawania uposażenia oraz innych świadczeń, przysługujących funkcjonariuszowi w czasie oddelegowania, określa Minister Spraw Wewnętrznych.1.
Funkcjonariusza przenosi się na niższe stanowisko służbowe w razie wymierzenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe.2.
Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe w przypadkach:1)
orzeczenia trwałej niezdolności do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku przez komisję lekarską, jeżeli nie ma możliwości mianowania go na stanowisko równorzędne,2)
nieprzydatności na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej,3)
niewywiązywania się z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku, stwierdzonego w okresie służby stałej w dwóch kolejnych opiniach służbowych, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy,4)
likwidacji zajmowanego stanowiska, jeżeli nie ma możliwości mianowania funkcjonariusza na równorzędne stanowisko.3.
Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe również na jego prośbę.4.
Funkcjonariusz, który nie wyraził zgody na przeniesienie na niższe stanowisko z przyczyn określonych w ust. 2, może być zwolniony ze służby.1.
Funkcjonariusza zawiesza się w czynnościach służbowych w razie tymczasowego aresztowania - na czas nie dłuższy niż 3 miesiące.2.
Funkcjonariusza można zawiesić w czynnościach służbowych w razie wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego, dyscyplinarnego, a także postępowania przed sądem honorowym, jeżeli jest to konieczne dla dobra służby, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące.3.
W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia w czynnościach służbowych można przedłużyć do 12 miesięcy.4.
Minister Spraw Wewnętrznych określa tryb zawieszania funkcjonariuszy w czynnościach służbowych przez przełożonych.Funkcjonariusz może być skierowany z urzędu lub na jego prośbę do komisji lekarskiej podległej Ministrowi Spraw Wewnętrznych w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby, jak również związku poszczególnych schorzeń ze służbą.
1.
Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w przypadkach:1)
orzeczenia trwałej niezdolności do służby przez komisję lekarską,2)
nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej,3)
wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby,4)
pozbawienia stopnia Milicji Obywatelskiej na wniosek sądu honorowego,5)
skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności, jeżeli wykonanie kary nie zostało warunkowo zawieszone.2.
Funkcjonariusza można zwolnić ze służby w przypadkach:1)
niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby stałej, stwierdzonego w 2 kolejnych opiniach, między którymi upłynęło co najmniej 6 miesięcy,2)
skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary albo orzeczenia warunkowego umorzenia postępowania karnego,3)
powołania do innej służby państwowej lub do pełnienia z wyboru funkcji w organizacji politycznej lub społecznej - na wniosek organów władzy lub administracji państwowej albo władz organizacji politycznych lub społecznych, za jego zgodą,4)
nabycia prawa do emerytury milicyjnej z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej,5)
gdy zwróci się z taką prośbą, z tym że decyzję w tej sprawie należy podjąć w ciągu 3 miesięcy od złożenia prośby,6)
gdy wymaga tego ważny interes służby.3.
Pozostawienie w służbie funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, wymaga zgody Ministra Spraw Wewnętrznych.4.
Zwolnienie funkcjonariusza ze służby z przyczyny określonej w ust. 2 pkt 6 następuje na podstawie decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych.W razie uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego i wydania wyroku uniewinniającego lub orzeczenia o umorzeniu postępowania karnego albo w razie uchylenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe lub kary wydalenia ze służby - ulegają uchyleniu skutki, jakie wynikły dla funkcjonariusza w związku z przeniesieniem na niższe stanowisko lub obniżeniem stopnia. O uchyleniu innych skutków decyduje Minister Spraw Wewnętrznych.
1.
Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 13 ust. 4 oraz art. 16 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1 i 4 nie może nastąpić w okresie obłożnej choroby, przed upływem 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz prosi o zwolnienie.2.
Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 3-5 i ust. 2 pkt 2 nie może nastąpić przed upływem 3 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu obłożnej choroby, chyba że funkcjonariusz prosi o zwolnienie.1.
Funkcjonariusza-kobiety nie można w okresie ciąży i w czasie urlopu macierzyńskiego zwolnić ze służby, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 16 ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2 pkt 2, 3, 5 i 6.2.
W razie zwolnienia funkcjonariusza-kobiety ze służby na podstawie art. 16 ust. 2 pkt 6, przysługuje jej uposażenie do końca urlopu macierzyńskiego.1.
Oficerów zwalnia ze służby Minister Spraw Wewnętrznych, a w przypadku orzeczenia trwałej niezdolności do służby lub skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności, jeżeli wykonanie kary nie zostało warunkowo zawieszone - przełożony.2.
Chorążych, podoficerów i szeregowych zwalniają ze służby przełożeni.1.
Funkcjonariusz zwolniony ze służby otrzymuje niezwłocznie świadectwo służby oraz na swój wniosek opinię o służbie.2.
Funkcjonariusz może żądać sprostowania świadectwa służby oraz odwołać się do wyższego przełożonego od opinii o służbie w terminie 7 dni od dnia otrzymania opinii.3.
Szczegółowe dane, które należy podać w świadectwie służby oraz w opinii o służbie, a także tryb wydawania i prostowania świadectw służby oraz odwoływania się od opinii o służbie określa Minister Spraw Wewnętrznych w przepisach wydanych na podstawie art. 58 ustawy.