Rozdział 4 - Zmiany w stosunku pracy urzędnika służby cywilnej - Służba cywilna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.89.402

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1999 r.

Rozdział  4

Zmiany w stosunku pracy urzędnika służby cywilnej

Art.  35.

1. Szef Służby Cywilnej, jeżeli przemawia za tym interes służby cywilnej, może przenieść urzędnika służby cywilnej do innego urzędu w tej samej miejscowości, wyznaczając mu stanowisko odpowiadające jego kategorii urzędniczej i określając wynagrodzenie nie niższe od dotychczasowego.

2. Szef Służby Cywilnej może przenieść, na okres nie dłuższy niż 2 lata, urzędnika służby cywilnej do innego urzędu w innej miejscowości, jeżeli przemawia za tym szczególny interes służby cywilnej, wyznaczając mu stanowisko odpowiadające jego kategorii urzędniczej i określając wynagrodzenie nie niższe od dotychczasowego. Przenosząc urzędnika służby cywilnej do innej miejscowości Szef Służby Cywilnej zapewnia mu odpowiednie warunki mieszkaniowe, z uwzględnieniem jego sytuacji rodzinnej. Przeniesienie takie może nastąpić najwyżej dwa razy w czasie służby cywilnej urzędnika.

3. Dyrektor generalny urzędu, jeżeli przemawia za tym interes służby cywilnej, może przenieść urzędnika służby cywilnej, raz w roku, na okres do 6 miesięcy, do innego urzędu, także do innej miejscowości, z zachowaniem dotychczasowego wynagrodzenia, w porozumieniu z dyrektorem generalnym tego urzędu. W przypadku przeniesienia do innej miejscowości urzędnikowi zapewnia się odpowiednie warunki mieszkaniowe.

4. Niedopuszczalne jest przeniesienie, o którym mowa w ust. 2 i 3, do urzędu mającego siedzibę w innej miejscowości bez zgody urzędnika służby cywilnej - kobiety w ciąży lub osoby będącej jedynym opiekunem dziecka w wieku do lat piętnastu. Nie można także dokonać takiego przeniesienia w przypadku, gdy stoją temu na przeszkodzie szczególnie ważne względy osobiste lub rodzinne urzędnika.

Art.  36.

1. Przeniesienie urzędnika służby cywilnej do innego urzędu, także do innej miejscowości, na wniosek urzędnika lub za jego zgodą, może nastąpić w każdym czasie, jeżeli nie narusza to interesu służby cywilnej.

2. Przeniesienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje dyrektor generalny urzędu, w którym urzędnik służby cywilnej wykonuje pracę, po porozumieniu z dyrektorem generalnym urzędu, do którego przenosi się urzędnika.

Art.  37.

W razie likwidacji urzędu, do którego urzędnik służby cywilnej został skierowany, lub przekształcenia urzędu w sposób uniemożliwiający dalsze zatrudnienie urzędnika, Szefa Służby Cywilnej kieruje urzędnika służby cywilnej do innego urzędu, także w innej miejscowości.

Art.  38.

1. W przypadkach uzasadnionych interesem publicznym Szef Służby Cywilnej udziela urzędnikowi służby cywilnej, na jego wniosek, urlopu bezpłatnego na czas wykonywania zajęć, zajmowania określonego stanowiska lub wykonywania funkcji poza służbą cywilną.

2. Okres urlopu bezpłatnego, o którym mowa w ust. 1, zalicza się - łącznie w wymiarze nie dłuższym niż 5 lat - do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze urzędnika służby cywilnej.

Art.  39.

1. Od decyzji określonej w art. 35, 37 i 38, urzędnikowi służby cywilnej przysługuje odwołanie do Komisji Odwoławczej w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

2. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji.

3. Na decyzję Komisji Odwoławczej służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Art.  40.

1. Szef Służby Cywilnej, jeżeli przemawia za tym szczególny interes służby cywilnej, może przenieść urzędnika służby cywilnej w stan nieczynny na okres do jednego roku. Jeżeli po upływie tego okresu nie ustały okoliczności uzasadniające przeniesienie w stan nieczynny, Szef Służby Cywilnej może przedłużyć na czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, pozostawanie urzędnika w stanie nieczynnym.

2. W okresie pozostawania w stanie nieczynnym urzędnik służby cywilnej nie świadczy pracy, zachowując prawo do kategorii urzędniczej, wynagrodzenia oraz innych uprawnień i świadczeń przysługujących w służbie cywilnej.

3. Do urzędnika służby cywilnej przeniesionego w stan nieczynny stosuje się odpowiednio przepis art. 51.

4. Urzędnik służby cywilnej przeniesiony w stan nieczynny jest obowiązany do podjęcia wykonywania obowiązków służbowych przed upływem okresu stanu nieczynnego na wezwanie Szefa Służby Cywilnej doręczone mu z miesięcznym wyprzedzeniem.

5. Okres pozostawania w stanie nieczynnym podlega zaliczeniu do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze urzędnika służby cywilnej.

Art.  41.

1. Stosunek pracy urzędnika służby cywilnej tymczasowo aresztowanego ulega, z mocy prawa, zawieszeniu. W okresie zawieszenia urzędnikowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości połowy wynagrodzenia przysługującego mu do dnia tymczasowego aresztowania.

2. W przypadku umorzenia postępowania karnego albo wydania wyroku uniewinniającego urzędnikowi służby cywilnej należy wypłacić pozostałą część wynagrodzenia; nie dotyczy to warunkowego umorzenia postępowania oraz umorzenia postępowania z powodu przedawnienia lub amnestii.

Art.  42.

1. Dyrektor generalny urzędu może zawiesić urzędnika służby cywilnej w pełnieniu obowiązków, jeżeli zostało wszczęte przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne lub karne.

2. Okres zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, trwa do czasu zakończenia postępowania dyscyplinarnego lub karnego, nie dłużej jednak niż 3 miesiące.

3. W okresie zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, urzędnik służby cywilnej zachowuje prawo do wynagrodzenia, innych uprawnień i świadczeń przysługujących w służbie cywilnej.