Rozdział 4 - Tryb postępowania komisji lekarskich. - Skład komisji lekarskich do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, szczegółowe zadania, tryb postępowania i tryb kierowania na badania przez te komisje, zasady orzekania o inwalidztwie oraz sposób powoływania i zasady wynagradzania członków komisji lekarskich i lekarzy działających w zakresie orzecznictwa inwalidzkiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.32.221

Akt utracił moc
Wersja od: 27 marca 1972 r.

Rozdział  4.

Tryb postępowania komisji lekarskich.

§  12.
1.
Komisja lekarska orzeka na posiedzeniach, którym przewodniczy lekarz-przewodniczący komisji.
2.
Posiedzenia komisji lekarskiej odbywają się w jej siedzibie, a w uzasadnionych przypadkach - również poza jej siedzibą.
3.
W razie nieobecności przewodniczącego komisji lekarskiej funkcje jego pełni jeden z lekarzy-członków komisji, wyznaczony przez lekarza - wojewódzkiego inspektora orzecznictwa inwalidzkiego.
4.
W razie nieobecności lekarza-członka komisji lekarskiej funkcje jego pełni jeden z lekarzy-zastępców, wyznaczony przez lekarza - wojewódzkiego inspektora orzecznictwa inwalidzkiego.
5.
Z posiedzenia komisji spisuje się protokół według ustalonego wzoru.
§  13.
1.
Komisja lekarska wydaje orzeczenie na podstawie bezpośredniego badania zainteresowanego oraz w oparciu o dokumentację lekarską i zawodową.
2.
Komisja lekarska może orzec o istnieniu inwalidztwa również bez badania chorego, jeżeli uzna posiadaną dokumentację lekarską i zawodową za wystarczającą do wydania orzeczenia.
§  14.
1.
Jeżeli komisja lekarska nie może wydać orzeczenia na podstawie bezpośredniego badania zainteresowanego i posiadanej dokumentacji lekarskiej i zawodowej, komisja ta może:
1)
skierować zainteresowanego na badanie dodatkowe lub specjalistyczne albo na obserwację szpitalną,
2)
zbadać warunki, w jakich badany pracuje w zakładzie pracy; badania dokonuje członek komisji lekarskiej, delegowany przez przewodniczącego komisji, lub pracownik oddziału Zakładu,
3)
zażądać uzupełnienia dokumentacji lekarskiej lub zawodowej.
2.
W przypadkach określonych w ust. 1 komisja lekarska odracza rozpatrzenie sprawy ustalając równocześnie:
1)
jakie czynności powinny być dokonane przed wydaniem orzeczenia,
2)
jakie dokumenty powinny być dodatkowo dostarczone,
3)
czy obowiązkowe jest zgłoszenie się osoby badanej na następny termin.
3.
Wykonanie czynności, zgodnie z określonymi w ust. 2 ustaleniami komisji lekarskiej, należy do właściwego oddziału Zakładu.
§  15.
1.
W razie niestawienia się osoby wezwanej na badanie przez komisję lekarską bez uzasadnionych przyczyn, wzywa się tę osobę pismem za zwrotnym poświadczeniem odbioru do zgłoszenia się na badanie w nowo wyznaczonym terminie, uprzedzając o skutkach niestawiennictwa.
2.
Jeżeli przyczyną niestawienia się na badanie jest choroba, stwierdzona odpowiednim zaświadczeniem lekarza zakładu społecznego służby zdrowia (lekarza służby zdrowia Ministerstwa Obrony Narodowej, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych lub Ministerstwa Komunikacji) - badanie lekarskie na polecenie oddziału Zakładu może być przeprowadzone w domu chorego przez jednego z lekarzy-członków komisji lekarskiej lub przez lekarza zakładu społecznego służby zdrowia (służby zdrowia Ministerstwa Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych lub Komunikacji); komisja lekarska orzeka na podstawie wyników tego badania.
3.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób skierowanych na badania dodatkowe, specjalistyczne lub obserwację szpitalną.
§  16.
1.
Orzeczenie komisji lekarskiej jest ważne, jeżeli przy jego wydawaniu bierze udział większość członków komisji, w tym dwóch lekarzy.
2.
Wszelkie orzeczenia oraz postanowienia komisji lekarskiej wymagają do swej ważności większości głosów członków komisji. W razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego.
3.
Członek komisji lekarskiej nie zgadzający się ze stanowiskiem większości może zgłosić na piśmie swoje odrębne zdanie z uzasadnieniem. O zgłoszeniu odrębnego zdania przewodniczący dokonuje adnotacji na formularzu orzeczenia.
§  17.
1.
Orzeczenie komisji lekarskiej wydane dla celów rentowych powinno zawierać:
1)
dokładny opis stanu zdrowia z rozpoznaniem lekarskim i podaniem numeru statystycznego grupy chorobowej lub kalectwa,
2)
ustalenie wskazań i przeciwwskazań w sprawie zatrudnienia inwalidy,
3)
ustalenie potrzeby leczenia, protezowania lub szkolenia przysposabiającego do pracy,
4)
zaliczenie lub odmowę zaliczenia do jednej z grup inwalidów,
5)
ustalenie daty lub okresu powstania inwalidztwa na żądanie organu rentowego lub gdy w toku postępowania przed komisją lekarską okazało się, że inwalidztwo nie powstało w okresie zatrudnienia,
6)
ustalenie - na żądanie organu ustalającego prawo do renty - związku inwalidztwa lub śmierci z wypadkiem przy pracy, wypadkiem w zatrudnieniu, chorobą zawodową lub służbą wojskową w przypadkach określonych w § 6 ust. 3 pkt 5,
7)
określenie miesiąca i roku badania kontrolnego oraz wskazanie, jakie badania specjalistyczne należy wykonać przed skierowaniem na badanie kontrolne,
8)
szczegółowe uzasadnienie orzeczenia,
9)
podpisy wszystkich członków komisji biorących udział w wydaniu orzeczenia.
2.
Orzeczenie komisji lekarskiej wydawane dla celów innych niż rentowe powinno zawierać:
1)
ustalenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 8 i 9,
2)
okres ważności orzeczenia,
3)
datę lub okres powstania inwalidztwa,
4)
ustalenie innych okoliczności związanych z inwalidztwem - na żądanie organów, o których mowa w § 9 ust. 1 pkt 3-5.
3.
Orzeczenie spisuje się na formularzu według ustalonego wzoru.
4.
Orzeczenie komisji lekarskiej ogłasza przewodniczący komisji na posiedzeniu, po zakończeniu badania.
5.
Wypis z treści orzeczenia komisji lekarskiej, sporządzony na formularzu według ustalonego wzoru, doręcza się zainteresowanemu, placówce przemysłowej służby zdrowia zakładu pracy, w którym badany jest zatrudniony, oraz organowi kierującemu na badanie - na żądanie tego organu.