Rozdział 6 - Postanowienia końcowe - Siódmy protokół dodatkowy do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego, Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego wraz z załącznikiem - Regulaminem wewnętrznym Kongresów, Światowa Konwencja Pocztowa oraz Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych. Bukareszt.2004.10.05.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2007.206.1494

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 2010 r.

Rozdział  VI

Postanowienia końcowe

Warunki zatwierdzania propozycji dotyczących Regulaminu Generalnego

Propozycje przedstawione Kongresowi dotyczące niniejszego Regulaminu Generalnego wchodzą w życie po zatwierdzeniu ich przez większość Krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie i mających prawo do głosowania. W czasie głosowania musi być obecnych co najmniej dwie trzecie Krajów członkowskich Związku mających prawo do głosowania.

Propozycje dotyczące Porozumień z Organizacją Narodów Zjednoczonych (Konst. 9)

Warunki zatwierdzania, o których mowa w artykule 133, stosuje się w równym stopniu do propozycji mających na celu zmiany do Porozumień zawartych między Światowym Związkiem Pocztowym a Organizacją Narodów Zjednoczonych, o ile porozumienia te nie przewidują warunków zmiany zawartych w nich postanowień.

Wejście w życie i okres ważności Regulaminu Generalnego

Zmiany przyjęte przez Kongres będą przedmiotem Protokołu dodatkowego i, jeśli Kongres nie zdecyduje inaczej, wejdą w życie w tym samym czasie co inne Akty uaktualnione w trakcie Kongresu.

Niniejszy Regulamin Generalny wejdzie w życie dnia 1 stycznia 2006 roku i pozostanie w mocy przez czas nieokreślony.

Na dowód czego Pełnomocnicy Rządów Krajów członkowskich podpisali niniejszy Regulamin Generalny w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Kopia tego dokumentu doręczona zostanie każdej Stronie przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.

Sporządzono w Bukareszcie, dnia 5 października 2004 roku.

Na oryginale podpisy pełnomocników ze ... 150... krajów

Ze strony polskiej podpisy złożyli:

1) Pan Wojciech Hałka - Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury

2) Pan Tadeusz Bartkowiak - Dyrektor Generalny Poczty Polskiej

Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego -załącznik

Regulamin wewnętrzny Kongresów

Spis treści

Art.

1 Postanowienia ogólne

2 Delegacje

3 Pełnomocnictwa delegacji

4 Kolejność miejsc

5 Obserwatorzy z mocy prawa

6 Zaproszeni goście

7 Dziekan Kongresu

8 Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Kongresu i Komisji

9 Biuro Kongresu

10 Członkowie Komisji

11 Grupy Robocze

12 Sekretariat Kongresu i Komisji

13 Języki obrad

14 Języki, w jakich redagowane są dokumenty Kongresu

15 ** Propozycje

16 ** Rozpatrywanie propozycji przez Kongres i Komisje

17 Obrady

18 Wnioski dotyczące punktów porządku obrad i wnioski proceduralne

19 Kworum

20 Zasady i procedura głosowania

21** Warunki zatwierdzania propozycji

22 Wybór członków Rady Administracyjnej lub Rady Eksploatacji Pocztowej

23 Wybór Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego

24 Sprawozdania

25 Odwołanie się od decyzji podjętych przez Komisje i Kongres

26 Zatwierdzenie przez Kongres projektów decyzji (Aktów, rezolucji, itd.)

27 Zlecanie prac studialnych Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej

28 Zastrzeżenia do Aktów

29 Podpisanie Aktów

30 Zmiany w Regulaminie

Regulamin wewnętrzny Kongresów

Postanowienia ogólne

Niniejszy Regulamin wewnętrzny, zwany dalej «Regulaminem», został opracowany zgodnie z postanowieniami Aktów Związku i jest im podporządkowany. W przypadku rozbieżności między jednym z jego postanowień a postanowieniem Aktów, to ostatnie jest decydujące.

Delegacje

1.
Termin «delegacja» odnosi się do osoby lub zespołu osób wyznaczonych przez kraj członkowski do uczestniczenia w Kongresie. Delegacja składa się z Przewodniczącego delegacji oraz, w razie potrzeby, jego zastępcy, jednego lub kilku delegatów i ewentualnie jednego lub kilku pracowników pomocniczych (w tym ekspertów, sekretarek, itd.).
2.
Przewodniczący delegacji, ich zastępcy oraz delegaci są przedstawicielami krajów członkowskich w rozumieniu artykułu 14, ustęp 2 Konstytucji, jeżeli posiadają pełnomocnictwa odpowiadające warunkom określonym w artykule 3 niniejszego Regulaminu.
3.
Pracownicy pomocniczy są dopuszczeni do posiedzeń i mają prawo uczestniczenia w debatach, ale zazwyczaj nie mają prawa do głosowania. Jednakże Przewodniczący delegacji może upoważnić ich do wzięcia udziału w głosowaniu w imieniu swojego kraju na posiedzeniach Komisji. Takie upoważnienia składa się na piśmie Przewodniczącemu Komisji przed rozpoczęciem posiedzenia.

Pełnomocnictwa delegacji

1.
Pełnomocnictwa delegacji podpisuje Głowa Państwa, Szef Rządu lub Minister Spraw Zagranicznych. Sporządza się je w należytej formie. Pełnomocnictwa delegatów upoważnionych do podpisywania Aktów (pełnomocników) określają zakres takiego podpisu (podpis z zastrzeżeniem ratyfikacji lub zatwierdzenia, podpis «ad referendum», podpis ostateczny). Wobec braku tego rodzaju sprecyzowania uważa się, że podpis wymaga ratyfikacji lub zatwierdzenia. Pełnomocnictwa upoważniające do podpisania Aktów dają z natury rzeczy prawo do zabierania głosu i głosowania. Delegaci, którym kompetentne władze udzieliły ogólnych pełnomocnictw, bez określenia ich zakresu, uprawnieni są do zabierania głosu, do głosowania i podpisania Aktów, chyba że z tekstu pełnomocnictw jasno wynika inaczej.
2.
Pełnomocnictwa są składane z chwilą otwarcia Kongresu wyznaczonemu w tym celu organowi.
3.
Delegaci nie wyposażeni w pełnomocnictwa lub którzy nie złożyli swoich pełnomocnictw mogą - pod warunkiem, że zostali zgłoszeni przez swoje Rządy Rządowi kraju zapraszającego - brać udział w debatach i głosować z chwilą wzięcia udziału w pracach Kongresu. To samo dotyczy delegatów, których pełnomocnictwa uznano za nieprawidłowe. Delegaci ci tracą prawo do głosowania z chwilą zatwierdzenia przez Kongres ostatniego sprawozdania Komisji do spraw weryfikacji pełnomocnictw, stwierdzającego brak ich pełnomocnictw lub że ich pełnomocnictwa nie są prawidłowo wystawione, aż do czasu uregulowania sytuacji. Ostatnie sprawozdanie Komisji do spraw weryfikacji pełnomocnictw jest zatwierdzane przez Kongres przed wyborami, z wyjątkiem wyboru Przewodniczącego Kongresu, i przed zatwierdzeniem projektów Aktów.
4.
Pełnomocnictwa kraju członkowskiego, który jest reprezentowany na Kongresie przez inny kraj członkowski (na podstawie upoważnienia) mają taką samą formę jak pełnomocnictwa wymienione w ustępie 1.
5.
Pełnomocnictwa i upoważnienia przesłane telegramem nie są dopuszczane. Natomiast przyjmowane będą telegramy stanowiące odpowiedź na prośbę o informacje w sprawie pełnomocnictw.
6.
Delegacja, która po złożeniu pełnomocnictw nie może uczestniczyć w jednym lub kilku posiedzeniach może być reprezentowana przez delegację innego kraju, pod warunkiem poinformowania o tym na piśmie Przewodniczącego danego posiedzenia. Jednakże jedna delegacja może reprezentować tylko jeden kraj poza swoim własnym.
7.
Delegaci krajów członkowskich nie będących stronami Porozumienia mogą uczestniczyć w obradach Kongresu dotyczących tego Porozumienia, bez prawa do głosowania.

Kolejność miejsc

1.
Na posiedzeniach Kongresu i Komisji delegacje zajmują miejsca we francuskim porządku alfabetycznym nazw reprezentowanych krajów członkowskich.
2.
Przewodniczący Rady Administracyjnej określa we właściwym czasie, w drodze losowania, kraj, który zajmie miejsce przed trybuną prezydialną w czasie posiedzeń Kongresu i Komisji.

Obserwatorzy z mocy prawa

1.
Przedstawiciele Organizacji Narodów Zjednoczonych dopuszczeni są jako obserwatorzy do uczestnictwa i udziału w debatach Kongresu.
2.
Związki Regionalne dopuszczone są jako obserwatorzy do uczestnictwa w Kongresie i jego Komisjach.
3.
Liga Państw Arabskich i Związek Afrykański dopuszczeni są jako obserwatorzy do uczestnictwa w Kongresie i jego Komisjach.
4.
Członkowie Komitetu Konsultacyjnego dopuszczeni są jako obserwatorzy do uczestnictwa w Kongresie i jego Komisjach.
5.
Obserwatorzy, o których mowa w ustępach 1 do 4, nie mają prawa do głosowania ale mogą zabierać głos za zgodą Przewodniczącego posiedzenia.
6.
W wyjątkowych okolicznościach, prawo obserwatorów, o których mowa w ustępie 4, do uczestnictwa w pewnych posiedzeniach lub ich części może zostać ograniczone, jeżeli poufność omawianych kwestii tego wymaga. O takiej decyzji zostaną oni niezwłocznie powiadomieni. Decyzja o ograniczeniu podejmowana jest dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Decyzje te są ponownie rozpatrywane przez Biuro Kongresu, które ma prawo je przyjąć lub cofnąć zwykłą większością głosów.

Zaproszeni goście

1.
Przedstawiciele wyspecjalizowanych agencji Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz organizacji międzyrządowych są wyznaczani przez Radę Administracyjną do wzięcia udziału w określonych posiedzeniach Kongresu i jego Komisji, w przypadku gdy dyskutowane są sprawy o szczególnym znaczeniu dla tych organizacji.
2.
Przedstawicie organów międzynarodowych, stowarzyszeń lub przedsiębiorstw, lub kompetentne osoby wyznaczone przez Radę Administracyjną są dopuszczeni do określonych posiedzeń Kongresu lub jego Komisji.
3.
Zaproszeni goście, wymienieni w ustępach 1 i 2, nie mają prawa do głosowania ale mogą zabierać głos za zgodą Przewodniczącego posiedzenia.

Dziekan Kongresu

1.
Administracja pocztowa kraju będącego gospodarzem Kongresu, w porozumieniu z Biurem Międzynarodowym, proponuje kandydata do pełnienia funkcji Dziekana Kongresu. W odpowiednim czasie Rada Administracyjna zatwierdza tę kandydaturę.
2.
Podczas otwarcia pierwszego posiedzenia plenarnego każdego Kongresu Dziekan pełni funkcję Przewodniczącego Kongresu do czasu wyboru przez Kongres Przewodniczącego. Ponadto, pełni on funkcje powierzone mu w myśl niniejszego Regulaminu.

Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Kongresu i Komisji

1.
W czasie swojego pierwszego posiedzenia plenarnego Kongres, na wniosek Dziekana, wybiera Przewodniczącego Kongresu, a następnie, na wniosek Rady Administracyjnej, zatwierdza wybór krajów członkowskich, które sprawować będą funkcje Wiceprzewodniczących Kongresu oraz Przewodniczących i Wiceprzewodniczących Komisji. Funkcje te są przydzielane z uwzględnieniem, w możliwie szerokim zakresie, zasady sprawiedliwego podziału geograficznego krajów członkowskich.
2.
Przewodniczący otwierają i zamykają posiedzenia, którym przewodniczą, kierują dyskusją, udzielają głosu mówcom, poddają pod głosowanie wnioski oraz podają wymaganą większość do ich przyjęcia, ogłaszają decyzje i, z zastrzeżeniem aprobaty przez Kongres, interpretują te decyzje, o ile to konieczne.
3.
Przewodniczący czuwają nad przestrzeganiem niniejszego Regulaminu oraz nad zachowaniem porządku w czasie posiedzeń.
4.
Każda delegacja może odwołać się do Kongresu lub Komisji od decyzji przyjętej przez Przewodniczącego na podstawie postanowienia niniejszego Regulaminu lub jego interpretacji. Decyzja Przewodniczącego pozostaje w mocy, o ile nie zostanie anulowana większością głosów członków obecnych i głosujących.
5.
W przypadku gdy kraj członkowski wyznaczony do sprawowania funkcji Przewodniczącego nie może jej dalej wykonywać, jeden z Wiceprzewodniczących zostaje wyznaczony na jego miejsce przez Kongres lub daną Komisję.

Biuro Kongresu

1.
Biuro jest organem centralnym powołanym do kierowania pracami Kongresu. W jego skład wchodzi Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Kongresu, jak również Przewodniczący Komisji. Biuro zbiera się okresowo w celu przeanalizowania przebiegu prac Kongresu i jego Komisji oraz określenia zaleceń zmierzających do zapewnienia właściwego przebiegu prac. Jest ono pomocne Przewodniczącemu przy opracowywaniu porządku obrad każdego posiedzenia plenarnego oraz przy koordynacji prac Komisji. Opracowuje ono zalecenia dotyczące zamknięcia obrad Kongresu.
2.
Sekretarz Generalny Kongresu i zastępca Sekretarza Generalnego, wymienieni w artykule 12, ustęp 1, uczestniczą w posiedzeniach Biura.

Członkowie Komisji

1.
Kraje członkowskie reprezentowane na Kongresie są, z mocy prawa, członkami Komisji powołanych do zbadania wniosków dotyczących Konstytucji, Regulaminu Generalnego i Konwencji.
2.
Kraje członkowskie reprezentowane na Kongresie, będące stronami jednego lub wielu fakultatywnych Porozumień są, z mocy prawa, członkami jednej i/lub wielu Komisji powołanych do rewizji tych Porozumień. Prawo do głosowania członków tej lub tych Komisji ograniczone jest do Porozumienia lub Porozumień, których są stronami.
3.
Delegacje nie będące członkami Komisji rozpatrujących Porozumienia mogą uczestniczyć w posiedzeniach tych Komisji i brać udział w obradach bez prawa do głosowania.

Grupy Robocze

Kongres i każda Komisja mogą utworzyć Grupy Robocze w celu rozpatrzenia specjalnych zagadnień.

Sekretariat Kongresu i Komisji

1.
Dyrektor Generalny i zastępca Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego pełnią odpowiednio funkcje Sekretarza Generalnego i zastępcy Sekretarza Generalnego Kongresu.
2.
Sekretarz Generalny i zastępca Sekretarza Generalnego uczestniczą w posiedzeniach Kongresu i Biura Kongresu oraz biorą udział w ich obradach bez prawa do głosowania. Mogą oni również uczestniczyć na tych samych warunkach w posiedzeniach Komisji lub też wyznaczyć swojego przedstawiciela w osobie wyższego funkcjonariusza Biura Międzynarodowego.
3.
Prace Sekretariatu Kongresu, Biura Kongresu i Komisji wykonuje personel Biura Międzynarodowego przy współpracy z administracją pocztową kraju zapraszającego.
4.
Wyżsi funkcjonariusze Biura Międzynarodowego pełnią funkcje Sekretarzy Kongresu, Biura Kongresu i Komisji. Pomagają oni Przewodniczącemu w czasie posiedzeń i są odpowiedzialni za redakcje sprawozdań.
5.
Do pomocy Sekretarzom Kongresu i Komisji przydzielani są zastępcy Sekretarzy.

Języki obrad

1.
Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2, dopuszcza się w czasie obrad języki: francuski, angielski, hiszpański, rosyjski przy użyciu systemu tłumaczenia symultanicznego lub konsekutywnego.
2.
Obrady Komisji redakcyjnej odbywają się w języku francuskim.
3.
Dopuszcza się również inne języki do obrad wymienionych w ustępie 1. Język kraju gospodarza korzysta pod tym względem z pierwszeństwa. Delegacje używające innych języków zapewniają symultaniczne tłumaczenie w jednym z języków wymienionych w ustępie 1 bądź za pomocą systemu tłumaczenia symultanicznego, jeżeli jest to możliwe z technicznego punktu widzenia, bądź też przez indywidualnych tłumaczy.
4.
Koszty instalacji i utrzymania urządzeń technicznych pokrywa Związek.
5.
Koszty służby tłumaczeń dzieli się między kraje członkowskie używające tego samego języka proporcjonalnie do ich udziału w wydatkach Związku.

Języki, w jakich redagowane są dokumenty Kongresu

1.
Opracowane w czasie Kongresu dokumenty wraz z projektami decyzji przedłożonymi do zatwierdzenia Kongresu są publikowane w języku francuskim przez Sekretariat Kongresu.
2.
W tym celu, dokumenty opracowane przez delegacje krajów członkowskich należy składać w tym języku bądź bezpośrednio, bądź za pośrednictwem służby tłumaczeń przydzielonej Sekretariatowi Kongresu.
3.
Służby powyższe, zorganizowane na własny koszt przez grupy językowe, utworzone zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Regulaminu Generalnego, mogą również tłumaczyć dokumenty Kongresu na odpowiednie języki.

* ** *)

Propozycje

1.
Wszystkie kwestie przedkładane Kongresowi mają formę propozycji.
2.
Wszystkie propozycje opublikowane przez Biuro Międzynarodowe przed otwarciem Kongresu uważa się za przedłożone Kongresowi.
3.
Na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu nie uwzględnia się żadnych propozycji, z wyjątkiem tych, które zawierają poprawki do propozycji uprzednio zgłoszonych.
4.
Jako poprawkę uważa się każdą propozycję, która nie naruszając istoty oryginalnej propozycji zawiera skreślenia, uzupełnienia lub korektę części oryginalnej propozycji. Żadna proponowana zmiana nie będzie traktowana jako poprawka, jeżeli jest niezgodna ze znaczeniem lub intencją oryginalnej propozycji. W wątpliwych przypadkach rozstrzyga Kongres lub Komisja.
5.
Poprawki przedstawione na Kongresie do już zgłoszonych propozycji powinny być złożone na piśmie w języku francuskim w Sekretariacie przed południem, w dniu poprzedzającym obrady, w sposób umożliwiający rozdanie ich delegatom jeszcze w tym samym dniu. Termin ten nie ma zastosowania do poprawek wynikających bezpośrednio z dyskusji na Kongresie lub Komisjach. W tym ostatnim przypadku, jeżeli to jest wymagane, autor poprawki powinien przedstawić swój tekst na piśmie w języku francuskim lub w przypadku trudności w jakimkolwiek innym języku obrad. Przewodniczący, którego to dotyczy, odczyta lub poleci odczytać ten tekst.
6.
Procedura przewidziana w ustępie 5 dotyczy również przedstawienia propozycji nie zmierzających do zmiany tekstu Aktów (projektów rezolucji, projektów zaleceń, projektów decyzji, itd.).
7.
Każda propozycja lub poprawka powinna mieć formę ostateczną tekstu, który zostanie włączony do Aktów Związku, z zastrzeżeniem, oczywiście właściwej korekty dokonanej przez Komisję redakcyjną.

* ** *)

Rozpatrywanie propozycji przez Kongres i Komisje

1.
Propozycje natury redakcyjnej (w których po kolejnym numerze następuje litera R) przydzielane są do Komisji Redakcyjnej bądź bezpośrednio, jeżeli nie ma żadnej wątpliwości ze strony Biura Międzynarodowego co do ich charakteru (listę tych wniosków dla Komisji Redakcyjnej sporządza Biuro Międzynarodowe), bądź - jeżeli Biuro Międzynarodowe ma pewne wątpliwości co do ich natury - po potwierdzeniu przez inne Komisje, że propozycje te mają charakter wyłącznie redakcyjny (listę tych wniosków sporządza się również dla zainteresowanych Komisji). Jednakże, jeżeli tego rodzaju propozycje mają związek z innymi merytorycznymi propozycjami, które mają być omawiane na Kongresie lub w innych Komisjach, Komisja Redakcyjna odkłada ich rozpatrzenie do czasu podjęcia przez Kongres lub inne Komisje decyzji odnośnie do właściwych propozycji merytorycznych. Propozycje, w których po kolejnym numerze nie występuje litera R, lecz które zdaniem Biura Międzynarodowego są propozycjami natury redakcyjnej, przekazuje się bezpośrednio do zainteresowanych Komisji wraz z odpowiednimi propozycjami merytorycznymi. W chwili otwarcia obrad Komisje te decydują, które z tych propozycji mają być przekazywane bezpośrednio do Komisji Redakcyjnej. Listę tych propozycji dla zainteresowanych Komisji sporządza Biuro Międzynarodowe.
2.
Jeżeli ten sam problem jest przedmiotem kilku propozycji, Przewodniczący ustala kolejność, w której są omawiane, rozpoczynając, zgodnie z zasadą, od propozycji, która najbardziej odbiega od oryginalnego tekstu i powoduje najbardziej istotne zmiany w stosunku do stanu aktualnego.
3.
Jeżeli propozycja może być podzielona na kilka części, każda z tych części może być oddzielnie poddana pod dyskusję i głosowanie, pod warunkiem wyrażenia na to zgody przez autora propozycji lub przez zgromadzenie.
4.
Każda propozycja wycofana na Kongresie lub w Komisji przez jego autora może być ponownie zgłoszona przez delegacje innego kraju członkowskiego. Nawet jeżeli poprawka do propozycji została zaakceptowana przez jej autora, inna delegacja może ponownie zgłosić oryginalną, nie poprawioną propozycję.
5.
Każdą poprawkę do propozycji, zaakceptowaną przez delegację zgłaszającą tę propozycję, włącza się natychmiast do tekstu tej propozycji. Jeżeli autor oryginalnej propozycji nie akceptuje poprawki, Przewodniczący decyduje, czy w pierwszym rzędzie należy głosować nad poprawką czy nad propozycją, poczynając od redakcji tekstu, która najbardziej odbiega od znaczenia lub intencji tekstu oryginalnego oraz która pociąga za sobą najbardziej istotne zmiany w stosunku do stanu aktualnego.
6.
Procedura opisana w ustępie 5 ma również zastosowanie w przypadku zgłoszenia kilku poprawek do tej samej propozycji.
7.
Przewodniczący Kongresu i Przewodniczący Komisji przekazują Komisji redakcyjnej, po każdym posiedzeniu, pisemny tekst propozycji, poprawek lub przyjętych decyzji.

Obrady

1.
Delegaci mogą zabierać głos jedynie za zgodą Przewodniczącego posiedzenia. Zalecane jest, aby wypowiadać się powoli i wyraźnie. Przewodniczący powinien zapewnić delegatom możliwość swobodnego i pełnego wypowiedzenia swoich poglądów na temat będący przedmiotem dyskusji, o ile nie zakłóci to normalnego przebiegu obrad.
2.
O ile większość członków obecnych i głosujących nie zadecyduje inaczej, czas trwania wystąpienia nie powinien przekraczać pięciu minut. Przewodniczący ma prawo przerwać wypowiedź każdemu mówcy po przekroczeniu przez niego danego limitu czasu. Może on również zwrócić się do delegata z prośbą o nie odbieganie od tematu.
3.
W czasie obrad Przewodniczący może, po uzyskaniu zgody większości członków obecnych i głosujących, zamknąć listę mówców po odczytaniu zapisanych do głosu delegatów. Po wyczerpaniu listy mówców ogłasza on zamknięcie dyskusji. Aczkolwiek, może on, nawet po zamknięciu listy, udzielić autorowi dyskutowanego wniosku prawa odpowiedzi na wszelkie wystąpienia.
4.
Przewodniczący może również, po uzyskaniu zgody większości członków obecnych i głosujących, ograniczyć liczbę wystąpień tej samej delegacji dotyczących jednego lub określonej grupy propozycji, pozostawiając jednak autorowi prawo przedstawienia swojej propozycji i zabrania głosu w czasie późniejszym, jeżeli sobie tego życzy, w celu wprowadzenia nowych elementów w odpowiedzi na wystąpienia innych delegacji, tak aby mógł zabrać głos, jeżeli sobie tego życzy, jako ostatni.
5.
Za zgodą większości członków obecnych i głosujących, Przewodniczący może ograniczyć liczbę wystąpień dotyczących jednego lub określonej grupy propozycji; jednakże w dyskusji musi wypowiedzieć się co najmniej pięciu mówców za propozycją i pięciu przeciw propozycji będącej przedmiotem dyskusji.

Wnioski dotyczące punktów porządku obrad i wnioski proceduralne

1.
W czasie dyskusji nad każdym problemem, a nawet tam, gdzie właściwe, po zakończeniu debaty, każda delegacja może zgłosić wniosek w sprawie punktu porządku obrad z żądaniem:
-
uzyskania wyjaśnień co do przebiegu dyskusji,
-
poszanowania Regulaminu wewnętrznego,
-
zmiany zaproponowanego przez Przewodniczącego porządku dyskusji nad wnioskami.

Wniosek w sprawie punktu porządku obrad ma pierwszeństwo przed innymi wnioskami, w tym wnioskami proceduralnymi wymienionymi w ustępie 3.

2.
Przewodniczący udziela niezwłocznie żądanych wyjaśnień lub podejmuje odpowiednie decyzje dotyczące wniosku w sprawie punktu porządku obrad. W przypadku różnicy zdań decyzje Przewodniczącego poddaje się pod głosowanie.
3.
Ponadto, w czasie dyskusji nad określonym problemem każda delegacja może zgłosić wniosek proceduralny mający na celu uwzględnienie propozycji:
a)
zawieszenia posiedzenia,
b)
zamknięcia posiedzenia,
c)
odroczenia dyskusji nad rozpatrywanym problemem,
d)
zamknięcia dyskusji nad rozpatrywanym problemem.

Wnioski proceduralne, zgodnie z wyżej wymienionym porządkiem, mają pierwszeństwo przed innymi wnioskami, z wyjątkiem wniosków w sprawie punktów porządku obrad, o których mowa w ustępie 1.

4.
Wnioski zmierzające do zawieszenia lub zamknięcia posiedzenia nie są przedmiotem dyskusji, są jednakże niezwłocznie poddawane pod głosowanie.
5.
Jeżeli delegacja zaproponuje odroczenie lub zamknięcie obrad nad dyskutowanym problemem, udziela się głosu tylko dwóm mówcom przeciwnym odroczeniu lub zamknięciu debaty, po czym wniosek poddaje się pod głosowanie.
6.
Delegacja zgłaszająca wniosek w sprawie punktu porządku obrad lub proceduralny nie może w swoim wystąpieniu poruszać istoty dyskutowanego zagadnienia. Autor wniosku proceduralnego może wycofać go przed poddaniem pod głosowanie, a każdy taki wniosek z poprawką lub bez, który został wycofany z dyskusji może być ponownie zgłoszony przez inną delegację.

Kworum

1.
Z zastrzeżeniem ustępów 2 i 3,. niezbędne kworum do otwarcia posiedzeń i rozpoczęcia głosowania stanowi połowa krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie i posiadających prawo do głosowania.
2.
W momencie głosowania nad zmianami Konstytucji i Regulaminu Generalnego wymagane kworum stanowi 2/3 krajów członkowskich Związku, mających prawo do głosowania.
3.
W przypadku Porozumień, wymagane kworum dla otwarcia posiedzeń i dla rozpoczęcia głosowania stanowi połowa krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie, będących Stronami tych Porozumień i posiadających prawo do głosowania.
4.
Delegacje obecne, ale nie biorące udziału w określonym głosowaniu, lub które oświadczą, że nie chcą w nim uczestniczyć nie są uważane za nieobecne przy ustalaniu kworum, wymaganego zgodnie z postanowieniem ustępów 1, 2 i 3.

Zasady i procedura głosowania

1.
Problemy, które nie mogą być uregulowane w wyniku wspólnego porozumienia, są rozwiązywane przez głosowanie.
2.
Głosowanie odbywa się systemem tradycyjnym lub przy użyciu elektronicznych urządzeń do głosowania. W zasadzie, przeprowadza się je przy użyciu urządzeń elektronicznych, jeżeli zgromadzenie nimi dysponuje. Jednakże, w głosowaniu tajnym można posłużyć się systemem tradycyjnym, jeżeli zgłoszony przez daną delegację w tym zakresie wniosek uzyska poparcie większości delegacji obecnych i głosujących.
3.
W systemie tradycyjnym procedury głosowania są następujące:
a)
przez podniesienie ręki. Jeżeli wynik głosowania budzi jakiekolwiek wątpliwości, Przewodniczący może z własnej woli lub na życzenie delegacji zarządzić niezwłoczne imienne głosowanie w tej sprawie;
b)
przez głosowanie imienne, na żądanie delegacji lub na życzenie Przewodniczącego. Wywoływanie odbywa się w porządku alfabetycznym w języku francuskim nazw krajów reprezentowanych, zaczynając od kraju wyłonionego przez Przewodniczącego w drodze losowania. Wynik głosowania wraz z listą krajów w porządku, w jakim głosowały, dołącza się do sprawozdania z posiedzenia;
c)
przez głosowanie tajne z wykorzystaniem kartek do głosowania, na żądanie dwóch delegacji. Przewodniczący posiedzenia wyznacza w tym przypadku trzech skrutatorów i podejmuje niezbędne środki gwarantujące tajemnicę głosowania.
4.
Procedura głosowania przy użyciu urządzenia elektronicznego jest następująca:
a)
głosowanie nierejestrowane: zastępuje ono głosowanie przez podniesienie ręki;
b)
głosowanie rejestrowane: zastępuje ono głosowanie imienne, jednakże przystępuje się do wywoływania nazw krajów dopiero w przypadku, kiedy zażąda tego jakaś delegacja i jeżeli ten wniosek uzyska poparcie większości delegacji obecnych i głosujących;
c)
głosowanie tajne: zastępuje ono głosowanie tajne przez złożenie kartek do głosowania.
5.
Niezależnie od stosowanego systemu, głosowanie tajne ma pierwszeństwo przed inną procedurą głosowania.
6.
Żadna delegacja nie ma prawa przerwać rozpoczętego głosowania, chyba że zgłosi wniosek formalny dotyczący sposobu przeprowadzenia głosowania.
7.
Po zakończeniu głosowania Przewodniczący może udzielić głosu delegacjom, które chcą uzasadnić swoje głosowanie.

Warunki zatwierdzania propozycji

1.
Propozycje zmierzające do zmiany Aktów uważa się za przyjęte, jeżeli uzyskają poparcie:
a)
w odniesieniu do Konstytucji - co najmniej dwóch trzecich krajów członkowskich Związku mających prawo do głosowania;
b)
w odniesieniu do Regulaminu Generalnego - większości krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie i mających prawo do głosowania;
c)
w odniesieniu do Konwencji - większości krajów członkowskich obecnych i głosujących, które mają prawo do głosowania;
d)
w odniesieniu do Porozumień - większości Krajów członkowskich obecnych i głosujących, które są Stronami tych Porozumień i które mają prawo do głosowania;
2.
Decyzje w kwestiach proceduralnych, które nie mogą zostać rozstrzygnięte jednomyślnie, podejmowane są większością głosów krajów członkowskich obecnych i głosujących, które mają prawo do głosowania. To samo kryterium stosuje się do decyzji nie dotyczących zmian do Aktów, chyba że Kongres zadecyduje inaczej większością głosów krajów członkowskich obecnych i głosujących, które mają prawo do głosowania;
3.
Z zastrzeżeniem ustępu 5, za "kraje członkowskie obecne i głosujące" uważa się kraje członkowskie, które mają prawo do głosowania, głosujące "za" lub "przeciw"; głosy wstrzymujące się nie są brane pod uwagę przy podliczaniu liczby głosów niezbędnych do utworzenia większości, jak również kartki czyste lub nieważne w razie głosowania tajnego.
4.
W przypadku równej liczby głosów "za" i "przeciw" propozycję uważa się za odrzuconą.
5.
Jeżeli liczba głosów wstrzymujących się i kartek czystych lub nieważnych przekracza połowę liczby oddanych głosów (za, przeciw i wstrzymujących się), rozpatrzenie sprawy odracza się na następne posiedzenie, w czasie którego głosy wstrzymujące się, kartki czyste lub nieważne nie będą brane pod uwagę.

Wybór członków Rady Administracyjnej lub Rady Eksploatacji Pocztowej

W przypadku gdy Kraje członkowskie, kandydujące na członków Rady Administracyjnej lub członków Rady Eksploatacji Pocztowej, otrzymały w wyniku głosowania równą ilość głosów, Przewodniczący przeprowadza losowanie.

Wybór Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego

1.
Wybory Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego odbywają się w głosowaniu tajnym, kolejno, w czasie jednego lub kilku posiedzeń tego samego dnia. Wybrany zostaje kandydat, który uzyska większość głosów Krajów członkowskich obecnych i głosujących. Przystępuje się do tylu głosowań, ile jest niezbędnych dla uzyskania przez kandydata większości głosów.
2.
Za "Kraje członkowskie obecne i głosujące" uważa się kraje głosujące na jednego z kandydatów zgłoszonych w przepisowym trybie; nie bierze się pod uwagę głosów wstrzymujących się przy podliczaniu liczby głosów niezbędnych do uzyskania większości, podobnie jak kartek czystych i nieważnych.
3.
Jeżeli liczba głosów wstrzymujących się oraz kartek czystych lub nieważnych przekroczy połowę liczby oddanych głosów zgodnie z ustępem 2, wybór zostaje odroczony na późniejsze posiedzenie, w czasie którego głosy wstrzymujące się, kartki czyste lub nieważne nie będą brane pod uwagę.
4.
Kandydat, który w danej turze głosowania otrzymał najmniejszą liczbę głosów zostaje wyeliminowany.
5.
Przy równej liczbie głosów przystępuje się do jednego lub kilku dodatkowych głosowań dla rozdzielenia kandydatów, którzy uzyskali identyczną liczbę głosów; przy czym głosowanie dotyczy tylko tych kandydatów. Jeżeli głosowanie nie da rezultatów, decyduje losowanie. Losowanie przeprowadza Przewodniczący.

Sprawozdania

1.
Sprawozdania z posiedzeń plenarnych Kongresu i Komisji odtwarzają przebieg posiedzeń, streszczają wystąpienia oraz wnioski i wyniki obrad.
2.
Posiedzenia Komisji są przedmiotem sprawozdań przeznaczonych dla Kongresu. Z reguły, Grupy Robocze sporządzają sprawozdanie dla organu, który je powołał.
3.
Jednakże, każdy delegat ma prawo zażądać zamieszczenia w sprawozdaniach, w skrócie lub w pełnym brzmieniu, swojego wygłoszonego oświadczenia, pod warunkiem, że dostarczy ona do Sekretariatu tekst francuski lub angielski swojego oświadczenia, najpóźniej w ciągu dwóch godzin po zamknięciu posiedzenia.
4.
W ciągu 24 godzin po rozesłaniu projektów sprawozdań, delegaci mogą zgłosić swoje uwagi Sekretariatowi, który, w razie potrzeby, pośredniczy między zainteresowaną stroną a Przewodniczącym danego posiedzenia.
5.
Zgodnie z zasadą generalną i z zastrzeżeniem postanowień ustępu 4, na początku każdego posiedzenia Kongresu Przewodniczący przedkłada do zatwierdzenia sprawozdanie z poprzedniego posiedzenia. Ma to również zastosowanie do sprawozdań Komisji. Sprawozdania z ostatnich posiedzeń, które nie mogły być przedłożone do zatwierdzenia przez Kongres lub Komisję są zatwierdzane przez odpowiednich Przewodniczących tych posiedzeń. Biuro Międzynarodowe uwzględnia również ewentualne uwagi, które delegaci krajów członkowskich zakomunikują mu w terminie czterdziestu dni po przesłaniu powyższych sprawozdań.
6.
Biuro Międzynarodowe upoważnione jest do poprawienia w sprawozdaniach z posiedzeń Kongresu i Komisji błędów rzeczowych, nie dostrzeżonych w czasie ich aprobaty, zgodnie z ustępem 5.

Odwołanie się od decyzji podjętych przez Komisję i przez Kongres

1.
Każda delegacja może odwołać się od decyzji dotyczących propozycji (Akty UPU, rezolucje, itp.), które zostały zatwierdzone lub odrzucone przez Komisję. Zawiadomienie o odwołaniu należy złożyć Przewodniczącemu Kongresu na piśmie w ciągu 48 godzin od zakończenia posiedzenia danej Komisji, na której dana propozycja została przyjęta lub odrzucona. Odwołanie jest rozpatrywane na następnym posiedzeniu plenarnym.
2.
Jeżeli propozycja została zatwierdzona lub odrzucona przez Kongres, może ona zostać ponownie rozpatrzona przez ten sam Kongres, o ile odwołanie uzyskało poparcie co najmniej 10 delegacji. Takie odwołanie musi zostać zatwierdzone przez większość 2/3 członków obecnych i głosujących, mających prawo do głosowania. Możliwość ta jednak ograniczona jest do propozycji przedłożonych bezpośrednio w czasie posiedzeń plenarnych, co oznacza, że dana kwestia sporna nie może być przedmiotem więcej niż jednego wniosku odwoławczego.

Zatwierdzanie przez Kongres projektów decyzji (Akty, rezolucje, itp.)

1.
Zgodnie z zasadą generalną, każdy projekt Aktów przedstawiony przez Komisję Redakcyjną analizowany jest artykuł po artykule. Przewodniczący, za zgodą większości, może zastosować szybszą procedurę, np. poprzez rozpatrywanie każdego projektu rozdział po rozdziale. Każdy Akt można uznać za przyjęty jedynie po korzystnym wyniku głosowania nad całością projektu. W głosowaniu stosuje się postanowienia artykułu 21 ustęp 1.
2.
Biuro Międzynarodowe zobowiązane jest do korygowania w ostatecznej wersji Aktów błędów rzeczowych, nie dostrzeżonych w czasie analizy projektów Aktów, numeracji artykułów i ustępów oraz odsyłaczy.
3.
Projekty decyzji innych niż te modyfikujące Akty, przedstawione przez Komisję Redakcyjną są z reguły rozpatrywane w całości. Postanowienia ustępu 2 stosuje się również do projektów tych decyzji.

Zlecanie prac studialnych Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej

Z rekomendacji swojego Biura, Kongres zleca prace studialne Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej, biorąc pod uwagę skład i kompetencje obu organów, takie jakie są ustalone w artykułach 102 i 104 Regulaminu Generalnego.

Zastrzeżenia do Aktów

1.
Zastrzeżenia należy przedkładać do Sekretariatu w formie propozycji, na piśmie, w jednym z języków roboczych Biura Międzynarodowego (propozycje dotyczące Protokółu końcowego) natychmiast po przyjęciu propozycji dotyczącej artykułu, do którego odnosi się dane zastrzeżenie.
2.
Aby umożliwić dystrybucję propozycji dotyczących zastrzeżeń wśród wszystkich krajów członkowskich, przed przyjęciem Protokołu końcowego przez Kongres, Sekretariat Kongresu ustala ostateczny termin wnoszenia zastrzeżeń i informuje o nim kraje członkowskie.
3.
Zastrzeżenia do Aktów Związku przedłożone po tym terminie nie będą rozpatrywane przez Sekretariat lub Kongres.

Podpisanie Aktów

Akty ostatecznie zatwierdzone przez Kongres przedkłada się Pełnomocnikom do podpisu.

Zmiany w Regulaminie

1.
Każdy Kongres może zmienić swój Regulamin wewnętrzny. Aby być przedmiotem obrad, propozycje w sprawie zmian do niniejszego Regulaminu, o ile nie zostały przedstawione przez upoważniony do przedłożenia propozycji organ Światowego Związku Pocztowego, muszą uzyskać poparcie na Kongresie co najmniej dziesięciu delegacji.
2.
W celu przyjęcia propozycji w sprawie zmian do niniejszego Regulaminu wymagane jest zatwierdzenie ich przez co najmniej dwie trzecie Krajów członkowskich obecnych na Kongresie i mających prawo do głosowania.

Światowa Konwencja Pocztowa *

Spis treści

Część pierwsza

Wspólne zasady stosowane w międzynarodowej służbie pocztowej

Rozdział jedyny

Postanowienia ogólne

Art.

1. Definicje

2. Wyznaczenie jednostki lub jednostek odpowiedzialnych za wypełnianie obowiązków wynikających z przystąpienia do Konwencji

3. Powszechna usługa pocztowa

4. Wolność tranzytu

5. Przynależność przesyłek pocztowych. Wycofanie z obiegu pocztowego. Zmiana lub korekta adresu. Dosyłanie. Zwrot do nadawcy przesyłek niedoręczalnych

6. Opłaty

7. Zwolnienie od opłat pocztowych

8. Znaczki pocztowe

9. Bezpieczeństwo pocztowe

10. Środowisko

11. Naruszenia

Część druga

Zasady stosowane wobec przesyłek listowych i paczek pocztowych

Rozdział 1

Oferowane usługi

12. Usługi podstawowe

13. Usługi dodatkowe

14. Poczta elektroniczna, EMS, zintegrowana logistyka i nowe usługi

15. Przesyłki nie przyjmowane. Zakazy

16. Dopuszczalne substancje promieniotwórcze i substancje biologiczne

17. Reklamacje

18. Kontrola celna. Opłaty celne i inne należności

19. Wymiana odsyłek zamkniętych z jednostkami wojskowymi

20. Standardy i cele w zakresie jakości usług

Rozdział 2

Odpowiedzialność

21. Odpowiedzialność administracji pocztowych. Odszkodowania

22. Nieponoszenie odpowiedzialności przez administracje pocztowe

23. Odpowiedzialność nadawcy

24. Wypłata odszkodowania

25. Ewentualne odzyskanie odszkodowania od nadawcy lub adresata

26. Wzajemność stosowana wobec zastrzeżeń dotyczących odpowiedzialności

Rozdział 3

Postanowienia szczególne dotyczące przesyłek listowych

27. Nadawanie przesyłek listowych za granicą

Część trzecia

Zapłata

Rozdział 1

Postanowienia szczególne dotyczące przesyłek listowych

28. Opłaty końcowe (koszty końcowe). Postanowienia ogólne

29. Opłaty końcowe (koszty końcowe). Postanowienia stosowane przy wymianie poczty między krajami systemu docelowego

30. Opłaty końcowe (koszty końcowe). Postanowienia stosowane wobec strumieni poczty przeznaczonych do krajów systemu przejściowego, pochodzących z krajów systemu przejściowego oraz wymienianych między krajami systemu przejściowego

31. Fundusz na rzecz poprawy jakości usług

32. Opłaty tranzytowe

Rozdział 2

Inne postanowienia

33. Stawka podstawowa i postanowienia dotyczące opłat za przewóz lotniczy

34. Udziały lądowe i morskie paczek pocztowych

35. Prawo Rady Eksploatacji Pocztowej (Rady do spraw Operacji Pocztowych) do ustalania opłat i udziałów

Część czwarta

Postanowienia końcowe

36. Tryb zatwierdzania propozycji dotyczących Konwencji i Regulaminów

37. Zastrzeżenia zgłoszone podczas Kongresu

38. Wejście w życie i okres obowiązywania Konwencji

Protokół Końcowy Światowej Konwencji Pocztowej

Art.

I. Przynależność przesyłek pocztowych. Wycofanie z obiegu pocztowego. Zmiana lub korekta adresu

II. Opłaty

III. Wyjątki od zwolnienia od opłat pocztowych druków dla ociemniałych (cekogramów)

IV. Usługi podstawowe

V. Pakieciki

VI. Potwierdzenie odbioru

VII. Usługa międzynarodowej korespondencji handlowej z odpowiedzią (CCRI/IBRS)

VIII. Zakazy (poczta listowa)

IX. Zakazy (paczki pocztowe)

X. Przedmioty podlegające opłatom celnym

XI. Reklamacje

XII. Opłata za przedstawienie do kontroli celnej

XIII. Nadawanie za granicą przesyłek listowych

XIV. Wyjątkowe końcowe udziały lądowe

XV. Taryfy specjalne

Światowa Konwencja Pocztowa

Niżej podpisani pełnomocnicy Rządów krajów członkowskich Związku, zgodnie z artykułem 22 ustęp 3 Konstytucji Światowego Związku Pocztowego sporządzonej w Wiedniu dnia 10 lipca 1964 roku, przyjęli w niniejszej Konwencji, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem artykułu 25 ustęp 4 wymienionej Konstytucji, zasady stosowane w międzynarodowej służbie pocztowej.

24 Art. 135 zmieniony przez art. XXIV umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.
** Wcześniej używano wyrażenia "wnioski". Obecnie ujednolicono nazewnictwo zgodnie z art. 29 Szóstego Protokołu Dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego z dnia 15 września 1999 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 131, poz. 1208), który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.
** Wcześniej używano wyrażenia "wnioski". Obecnie ujednolicono nazewnictwo zgodnie z art. 29 Szóstego Protokołu Dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego z dnia 15 września 1999 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 131, poz. 1208), który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.
** Wcześniej używano wyrażenia "wnioski". Obecnie ujednolicono nazewnictwo zgodnie z art. 29 Szóstego Protokołu Dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego z dnia 15 września 1999 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 131, poz. 1208), który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.
** Wcześniej używano wyrażenia "wnioski". Obecnie ujednolicono nazewnictwo zgodnie z art. 29 Szóstego Protokołu Dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego z dnia 15 września 1999 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 131, poz. 1208), który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.
** Wcześniej używano wyrażenia "wnioski". Obecnie ujednolicono nazewnictwo zgodnie z art. 29 Szóstego Protokołu Dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego z dnia 15 września 1999 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 131, poz. 1208), który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.
* Tekst jednolity zawiera zmiany wprowadzone na 23. Kongresie Światowego Związku Pocztowego w Bukareszcie, które zostały zaznaczone pogrubioną czcionką.