Art. 20. - Rzesza Niemiecka-Polska. Umowa o wzajemnej komunikacji kolejowej. Berlin.1926.03.27.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.48.433

Akt utracił moc

Wersja od: 23 kwietnia 1938 r.

Artykuł  20.

Odpowiedzialność w wypadkach szkody.

(1) 5 Odpowiedzialność za szkody i wypadki w komunikacji kolejowej między granicą państwową a stacją zdawczo-odbiorczą, z wyłączeniem uszkodzenia tudzież całkowitego lub częściowego ubytku przewożonych towarów i bagażów podróżnych [patrz ustęp (7)] określa się według ustaw i przepisów, obowiązujących w miejscu powstania szkody lub wypadku.

(2) Za szkody, spowodowane działaniem sprzecznem z prawem lub zaniedbaniem personelu kolejowego, czynnego w służbie na przejściach kolejowych, odpowiada ten Zarząd kolejowy, który dostarczył personelu. Za personel jednego Zarządu, którego użył drugi Zarząd do wykonywania czynności służbowych, odpowiada jednak ten drugi Zarząd. Jeżeli szkoda została spowodowana przez pracowników obu Stron, lub jeżeli nie da się ustalić kto spowodował szkodę, oba Zarządy odpowiadają wówczas w równych częściach.

(3) Za wypadki powstałe wskutek złego sianu stacyj, szlaków, znajdujących się w stanie czynnym parowozów i wagonów silnikowych, odpowiada ten Zarząd, do którego należy utrzymanie stacji, szlaku, parowozu, lub wagonu silnikowego.

(4) Za wypadki powstałe wskutek złego stanu wagonów, lub innego wyżej niewymienionego taboru kolejowego, odpowiada Zarząd, który jako ostatni przejął technicznie ten tabor.

(5) Zarządy kolejowe nie odpowiadają względem siebie za szkodę, powstałą wskutek siły wyższej. Jeżeli szkoda powstała wskutek przypadku, który nie może być uważany za siłę wyższą, odpowiada za nią ten Zarząd kolejowy, na którego szlaku szkoda powstała. Każdy Zarząd ponosi jednak sam szkodą, dotyczącą personelu lub materiału kolejowego, która powstała wskutek przypadku przy prowadzeniu pociągu między granicą państwową a stacją zdawczo-odbiorczą.

(6) Każdy Zarząd ma prawo regresu do drugiego Zarządu, jeżeli został zobowiązany prawomocnym wyrokiem sądowym do zwrócenia szkody, za którą drugi Zarząd w myśl poprzednich postanowień ma odpowiadać w całości lub w części. Prawo regresu służy również wtedy, gdy oba Zarządy umówiły się, że jeden z nich ma załatwiać roszczenia odszkodowawcze, chociaż drugi Zarząd odpowiada za szkody w całości lub w części. Ugody, uznania, lub wyroki zaoczne mają jednak moc obowiązującą względem drugiego Zarządu tylko wtedy, gdy on się na nie zgodził lub gdy na zapytanie mimo upomnienia nie złożył w terminie odpowiednio oznaczonym oświadczenia.

(7) Odmienne postanowienia kolejowego prawa przewozowego o odszkodowaniach z umowy o przewóz pozostają nienaruszone.

Postanowienie wykonawcze.

Dochodzenia w sprawie szkód i wypadków, wymienionych w ustępach (1) do (6) będzie wdrażał zawsze ten Zarząd, na którego szlaku lub stacji zdarzył się wypadek lub szkoda. Jeżeli według tymczasowego ustalenia tego Zarządu może być mowa o odpowiedzialności lub współodpowiedzialności drugiego Zarządu, należy ten drugi Zarząd o tem bezzwłocznie zawiadomić. Dalsze dochodzenia celem ostatecznego ustalenia przyczyny wypadku tub szkody, będą wówczas przedsięwzięte przez delegatów obu Zarządów za obopólnem porozumieniem się. Jeżeli chodzi o stwierdzenie szkody przy przesyłkach pocztowych, przewożonych w wagonach pocztowych, lub w wagonach towarowych, należy zaprosić do wzięcia udziału w dochodzeniach Zarząd pocztowy, co jednak nie przesądza ostatecznego ustalenia wysokości szkody.

⁵ Art. 20 ust. 1 zmieniony przez § 4 umowy międzynarodowej z dnia 2 czerwca 1937 r. (Dz.U.37.76.548) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 30 października 1937 r.