Część 4 - POSTANOWIENIA KOŃCOWE. - Rzesza Niemiecka-Polska. Układ pomiędzy Polską a Niemcami w sprawie rybołówstwa na bieżących i stojących wodach granicznych. Berlin.1927.12.10.
Dz.U.1931.59.476
Akt utracił mocCZĘŚĆ IV.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Postanowienia części III niniejszego układu mogą być rozciągnięte na zasadzie porozumienia Rządów układających się Stron także na takie wody bieżące i inne wody, które nie są objęte artykułem 1, ale przecięte są granicą państwową lub pozostają w związku gospodarczym z bieżącemi i stojącemi wodami granicznemi.
Wypadki sporne pomiędzy układającemi się Stronami, które powstaną przy zastosowaniu lub wykładni niniejszego układu, zostaną przekazane miejscowo właściwej komisji mieszanej, przewidzianej w art. 6 konwencji dla uregulowania stosunków granicznych z dn. 27 stycznia 1926 r. Stronom układającym się pozostawia się w takich wypadkach do woli mianować w miejsce jednego z trzech członków komisji rzeczoznawcę rybackiego jako członka tejże komisji. Komisja winna przedłożyć obu Rządom propozycję co do sposobu zgodnego zakończenia zatargu. O ile propozycja nie zostanie złożoną lub zostanie odrzuconą przez jedną ze Stron, oba Rządy porozumieją się co do załatwienia zatargu.
Układ ten, który został sporządzony w 2 oryginałach w polskim i niemieckim języku, ma być ratyfikowany wraz. z protokółem końcowym.
Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi w Warszawie. Układ nabiera mocy obowiązującej trzydziestego dnia po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych. Układ może być wypowiedziany przez każdą ze Stron układających się na 6 miesięcy przed 1 kwietnia każdego roku.
NA DOWÓD CZEGO obustronni Pełnomocnicy podpisali niniejszy układ i wycisnęli na nim swe pieczątki.
Sporządzono w Berlinie dnia 10 grudnia 1927 r.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY.
Przy podpisaniu polsko-niemieckiego układu w sprawie rybołówstwa na bieżących i stojących wodach granicznych, zawartego w dniu dzisiejszym, stwierdzono jednomyślność co do tego, że materjalno-prawna ważność uprawnień do wykonywania rybołówstwa, wyszczególnionych w artykule 2, podlega prawodawstwu tej z układających się Stron, na której obszarze rybołówstwo ma być wykonywane; przy umowach w sprawie przelania uprawnień oraz przy umowach dzierżawnych wystarcza co do formy zastosować się do prawodawstwa, obowiązującego w miejscu zawarcia umowy.
Sporządzono w Berlinie, dnia 10 grudnia 1927 r.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
WZÓR GRANICZNEJ KARTY RYBACKIEJ.
Strona 4.
WYCIĄG Z UKŁADU.
Artykuł 3, Ustęp 7, Zdanie 1.
W obrębie bieżących i stojących wód granicznych, na które się rozciąga uprawnienie do rybołówstwa, posiadacz granicznej karty rybackiej jest uprawniony w celu wykonywania rybołówstwa przekraczać granicę bez paszportu i wizy i swobodnie poruszać się w obrębie tych bieżących i stojących wód granicznych drugiej Strony, korzystając z ułatwień, przewidzianych w niniejszym układzie.
Artykuł 6.
Zaznajomiwszy się z powyższym układem, protokółem końcowym i wzorem granicznej karty rybackiej, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 12 maja 1931 r..