Art. 9. - Rzesza Niemiecka-Polska. Układ pomiędzy Polską a Niemcami w sprawie rybołówstwa na bieżących i stojących wodach granicznych. Berlin.1927.12.10.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.59.476

Akt utracił moc
Wersja od: 27 czerwca 1931 r.
Artykuł  9.
1.
Połów ryb i raków w bieżących i stojących wodach granicznych jako też przechowywanie, sprzedaż i przesyłanie ich jest jedynie dozwolone, o ile długość ryby, mierzonej od końca głowy do końca najdłuższej płetwy ogonowej, raka, mierzonego od czubka głowy do końca ogona, wynosi:
uwęgorza (Anguilla vulgaris L)35cm
"łososia (Trutta salar L)35"
"troci (Trutta trutta L)35"
"sandacza (Lucioperca sandra Cuv. u. Val.)35"
"brzany (Barbus fluviatilis Ag)28"
"siei jeziorowej (Coregonus maraena Bloch)25"
"siei bałtyckiej (Coregontts lavaretus L)25"
"leszcza (Abramis brama L)25"
"lipienia (Thymallus vulgaris Nils)20"
"jazia (Idus melanotus Heck)20"
"klenia (Squalius cepbalus L)20"
"podusty (Chondrostoma nasus L)20"
"pstrąga strumiennego (Trutta fario L)20"
"lina (Tinca vulgaris Cuv.)18"
"sielawy (Coregonus albula L)18"
"raka (Potamobius fluviatilis L)10"

Władze administracyjne II instancji mogą po wzajemnem porozumieniu obniżyć wymienioną miarę najniższą dla sielawy i raka rzecznego dla tych wód, w których wymienione ryby lub raki nie dorastają do wyżej oznaczonej miary.

2.
Wymienione miary najniższe nie mają zastosowania do ryb, które pochodzą z zakładów hodowli ryb i które są przeznaczone do zarybiania innych wód.
3.
Jaź, kleń i podusta mogą być poławiane poniżej miary najniższej w celu użycia ich jako przynęty dla własnych potrzeb rybaka.
4.
Złowione wbrew przepisom ryby i raki, nie posiadające miary najniższej, które żywe dostają się w posiadanie rybaka, winny być natychmiast z zachowaniem potrzebnej ostrożności puszczone napowrót do wody.
5.
W otwartych wodach granicznych nie wolno uszkadzać ani wybierać z nich ikry.