Oddział E - Przepisy ogólne i przejściowe. - Rzesza Niemiecka-Polska. Układ Polsko-Niemiecki dotyczący górnośląskiej Spółki brackiej "Oberschlesischer Knappschaftsverein". Poznań.1922.08.26.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.48.327

Akt utracił moc
Wersja od: 1 września 1933 r.

E.

Przepisy ogólne i przejściowe.

(1)
Począwszy od 1 lipca 1922 r. uważa się dotychczasowy zarząd Górnośląskiej s. b. za rozwiązany.
(2)
O ile dotychczasowi członkowie zarządu Górnośląskiej s. b. zastępują zakłady i członków bractwa w Niemczech pozostałych i o ile mają w Niemczech swe stałe miejsce zamieszkania, to sprawują aż do wyboru nowego zarządu, który nastąpić musi w czasokresie najpóźniej sześciu miesięcy, czynności zarządu dalej; na miejsce członków zarządu, których stałe miejsce zamieszkania nie leży w Niemczech, wstępują ich w Niemczech mieszkający zastępcy odpowiednio do kolejności ustalonej w publikacji zarządu bractwa z 9 lutego 1920 r. (Dziennik Urzędowy rejencji opolskiej z roku 1920 numer 7 strona 68 i 69).
(3)
Prawa i obowiązki zarządu bractwa przechodzą odnośnie do polskiej s. b. na pełnomocnika mianowanego przez Rząd Polski, który na przeciąg czasu przejściowego dziesięciu lat wstępuje jako członek do zarządu polskiej s. b. O ile dotychczasowi członkowie górnośląskiej s. b. reprezentują zakłady i członków bractwa do Polski przypadłych i o ile mają w Polsce swe stale miejsce zamieszkania, to sprawują aż do nowego wyboru zarządu, który nastąpić musi w czasokresie najpóźniej sześciu miesięcy, razem z pełnomocnikiem Rządu Polskiego czynności zarządu; na miejsce członków zarządu, których stałe miejsce zamieszkania nie leży w Polsce, wstępują ich w Polsce mieszkający zastępcy odpowiednio do kolejności ustalonej w publikacji zarządu bractwa z 9 lutego 1920 r.-Dziennik Urzędowy rejencji opolskiej z roku 1920 numer 7 strona 68 § 69. Wspomniani członkowie zarządu przystępują jaknajprędzej po 1 lipca 1922 r. do wyboru dyrektora s. b.
(1)
Dniem obrachunkowym dla rozliczenia majątkowego między polską a niemiecką s. b. odnośnie do majątku górnośląskiej s. b. będzie 1 lipca 1922 r. Od dnia tego prowadzi polska s. b. i niemiecka s. b. osobną gospodarkę. Najdalej do 1 września 1922 r. będzie się atoli wspólnie zarządzać kasą w Tarnowskich Górach dla zlikwidowania interesów kasowych górnośląskiej s. b. z czasokresu przed 1 lipca 1922 r.; niemiecka s. b. daje w tym celu do dyspozycji dwu urzędników z kasowością zupełnie obeznanych.
(2)
Wpłaty zachodzące jeszcze po 1 września 1922 r. a przypadające na czas 1 lipca 1922 r. winna przyjmować s. b., której zostały ofiarowane. Tak samo dokonywa wypłat za dostawy dokonane przed 1 lipca 1922 r. i za świadczenia wypełnione przed 1 lipca 1922 r., począwszy od 1 września 1922 r. po porozumieniu się z drugą s. b. ta s. b., u której pretensja została zameldowana.
(3)
Wzajemne rozliczenie co do takich dochodów i rozchodów następuje pod koniec każdego kwartału kalendarzowego.

Podział na okręgi kuracyjne (artykuły 5 i 6) winien być odpowiednio do przebiegu granicy polsko-niemieckiej przeprowadzony.

O ile sprawa stosunku kontraktowego (mianowanie i pensje) urzędników brackich nie jest wyjaśniona, zgadzają się obydwa Rządy odłożyć sprawę, tę i pozostawić jej załatwienie późniejszym rokowaniom, tembardziej, że należy zaczekać na postanowienia zarządu i ewentualne orzeczenia sądowe.

Pensje ustalone do dnia 30 czerwca 1922 r. dla dawniejszych urzędników i lekarzy brackich jakoteż pobory pensyjne wdów i sierot po zmarłych urzędnikach i lekarzach brackich włącznie dodatków drożyźnianych i grosza dla dzieci będą wspólnie ponoszone przez polską i niemiecką s. b. Wypłaty dla powyższych pensjonarjuszy dokona, póki poza niemcami zamieszkują, polska s. b., póki w Niemczech zamieszkują, niemiecka s. b. Wypłata nastąpi w walucie niemieckiej, o ile z uprawnionym nie umówiono się inaczej. Z sum wypłaconych przejmuje polska s. b. i niemiecka s. b. udziałowo tyle, ile dla obu przy ostatecznem rozliczeniu ustalone będzie.

Dawniejsi urzędnicy i lekarze braccy płacący należytości za uznanie wpłacają je do s. b., w której kraju mieszkają.

(1)
Niemiecka s. b. jest uprawniona do zabrania akt, które się odnoszą do ubezpieczonych i lazaretów własnego obwodu administracyjnego.
(2)
Akta ogólnej treści będą przekazane s. b., która jest przeważnie co do nich zainteresowana.
(3)
Przydzielenie akt odbędzie się, pod dozorem jednego urzędnika polskiej i jednego urzędnika niemieckiej s. b. O ile akta powstałe przed 1 lipca 1922 r. przedstawiają wartość dla drugiej s. b., jest ona uprawniona do wzięcia odpisów.
(4)
Powyższe postanowienie dotyczy także rejestrów aktowych, list i kart personalnych.
(5)
Począwszy od 1 lipca 1922 r. będą polska s. b. i niemiecka s. b. nawzajem wymieniały akta odnoszące się do ubezpieczonych z obwodu administracyjnego drugiej s. b. i będą każdego czasu zezwalały na wglądanie w przejęte akta, a na życzenie będą udzielały wyjaśnień co do treści przejętych akt i odpisów o mniejszej objętości.
(1)
Wszystkie sprawy, w których zachodzą wzajemne stosunki między polską s. b. a niemieckiemi spółkami brackiemi, między polską s. b. a członkami niemieckich spółek brackich i między członkami polskiej s. b. a niemieckiemi spółkami brackiemi, albo w których spółki brackie drugiego państwa pośrednio są zainteresowane, będą:
a)
o ile się rozchodzi o świadczenia albo o stosunek członkostwa, rozstrzygane przez wydział składający się z dwóch członków zarządu (pracodawcy i pracobiorcy) polskiej s. b. i z dwu członków zarządu niemieckiej s. b.
b)
o ile się rozchodzi o sprawy sporne, dla których były właściwemi bracki sąd rozjemczy i wyższy sąd rozjemczy, przekazywane mieszanemu brackiemu urzędowi rozjemczemu do rozstrzygnięcia. W skład tego urzędu wchodzą dwaj członkowie zarządu (pracodawca i pracobiorca) polskiej s. b. i dwaj członkowie zarządu niemieckiej s. b. oraz przewodniczący. Oba Rządy mianują z grona osób posiadających kwalifikacje na urząd sędziowski przewodniczącego; mianowani przewodniczą kolejno.
(2)
Postępowanie przed wydziałem wymienionym w ustępie la będzie ustalone w osobnej umowie między polską s. b. a niemiecką s. b., postępowanie przed urzędem rozjemczym, wymienionym w ustępie Ib przez tenże urząd przy współdziałaniu obydwóch przewodniczących. Siedziba brackiego urzędu rozjemczego jest o ile urzęduje polski przewodniczący, polski Górny Śląsk, a o ile urzęduje niemiecki przewodniczący, niemiecki Górny Śląsk.
Artykuł 39.
Wszystkie zagadnienia w niniejszym układzie między polską s. b. a niemiecką s. b. nie uregulowane, a nie zastrzeżone osobnym rokowaniom, jako-też wszystkie różnice zapatrywań wypływające z niniejszego układy będą przedkładane wydziałowi rozjemczemu, składającemu się z dwóch członków zarządu polskiej s. b. i z dwóch członków zarządu niemieckiej s. b., a o ile i tenże nie dojdzie do uzgodnienia, będą przedkładane obopólnie z umotywowaniem mieszanemu brackiemu urzędowi rozjemczemu wymienionemu w ustępie 1 artykułu 38, który rozstrzyga jako izba orzekająca.
Artykuł 40.
Wnioski, zażalenia i podania wszelkiego rodzaju mogą być składane do jednej i drugiej s. b., a o ile dotyczą spraw brackich górnośląskiego obszaru plebiscytowego, do urzędów i sądów administracyjnych w polskim lub niemieckim języku. Użycie języka drugiego państwa nie może stanowić powodu do odrzucenia.
Artykuł 41.
(1)
Polska ś. b. i niemiecka s. b. będą aż do ustalenia swego statutu uznawały statut górnośląskiej § b.) Ważny w dniu 1 lipca 1922, jako obowiązujący o ile ze zmiany suwerenności i z niniejszego układu nic innego nie wynika.
(2)
Polska s. b. i niemiecka s. b. zobowiązują się przed każdą zmianą statutu dać drugiej s. b. na czas sposobność do wydania opinji i poddać zbadaniu życzenia tejże przed powzięciem uchwały. O ostatecznej redakcji statutu należy donieść drugiej s. b.
Artykuł 42.
Polska s. b. i niemiecka s. b. będą się nawzajem na życzenie- informowały o ogólnych stosunkach ustalania i opłacania lekarzy, urzędników i innych funkcjonarjuszy, ażeby umożliwić równomierne normowanie poborów i innych warunków ustalenia przez obie s. b.
Artykuł 43.
(1)
O ileby osoby trzecie miały zgłosić po 1 lipca 1922 pretensje do górnośląskiej s. b., będą pretensje te badane przez polską s. b. i przez niemiecką s. b. co do ich uzasadnienia i o ile pretensja będzie zobopólnie uznana za uprawnioną, zostanie ona przyjęta przez obie s. b. z zastrzeżeniem późniejszego rozliczenia, narazie wedle stosunku rozliczeniowego, unormowanego dla tymczasowego podziału gotówki (artykuł 29 II).
(2)
W razie różnicy zapatrywań należy się odwołać do wydziału rozjemczego, i znajdzie zastosowanie artykuł 39.

Jeżeli wskutek zmiany przy ustanowieniu ostatecznej granicy przedsiębiorstwo brackie albo miejsce zamieszkania po 1 lipca 1922, lecz przed 30 czerwca 1923 zamiast do obwodu administracyjnego polskiej s. b. należeć będzie do obwodu niemieckiej s. b. albo odwrotnie, wówczas znajdą odpowiednie zastosowanie postanowienia artykułów 2, 12 i 24.

Artykuł 45.
(1)
Powyższe postanowienia obowiązują, o ile odnoszą się do polskiej s. b. i do niemieckich spółek brackich, do 31 grudnia 1926, o ile inaczej nie postanowiono. Uważać je należy jako przedłużone zawsze o jeden rok, jeżeli nie będą w czasokresie sześciu miesięcy przed jego upływem wypowiedziane.
(2)
O ile. brackie ustawodawstwo ubezpieczeniowe zmieni się w dziedzinie prawa materialnego w jednym z obydwóch państw albo jeżeli marka niemiecka przesianie być jedynym środkiem płatniczym na polskim Górnym Śląsku, natenczas uregulują obydwa Rządy bezzwłocznie nowym układem stosunek pomiędzy polską s. b. a niemieckiemi spółkami brackiemi.

Niniejszy układ, którego polski i niemiecki tekst na równo są miarodajne, ma być jak najrychlej ratyfikowany. Dokumenty ratyfikacyjne mają być w Berlinie wymienione.

Układ wchodzi w życie natychmiast po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych z mocą obowiązującą wstecz według swej treści.

W dowód czego pełnomocnicy podpisali tę Umowę i zaopatrzyli swemi pieczęciami.

Wygotowano w dwóch egzemplarzach

w Poznaniu, dnia 26 sierpnia 1922.

(-) Dr Zygmunt Seyda (-) Dr Paul Eckardt

(-) Dr Gottfried Schwendy

Zaznajomiwszy się. z powyższym układem, uznaliśmy go i uznajemy za słuszny, zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nim postanowień, oświadczamy, że jest przyjęty, ratyfikowany i zatwierdzony przyrzekamy, że będzie ściśle stosowany.

Na dowód czego wydaliśmy akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

W Warszawie, dnia 7 października 1922 r.