§ 2. - Rzesza Niemiecka-Polska. Układ o dobrach rodzinnych. Berlin.1925.12.16.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.17.99

Akt utracił moc
Wersja od: 17 lutego 1926 r.
§  2.
Jeżeli posiadłość ziemska, należąca do dobra rodzinnego, znajduje się w całości w jednem z obu Państw, to owa posiadłość ziemska podlega nadzorowi tego Państwa; co do nadzoru nad majątkiem ruchomym należy stosować co następuje:
a)
nadzór nad rzeczami ruchomemi, które przeznaczone są na to, aby stale służyły gospodarczemu celowi posiadłości ziemskiej, jako też nadzór nad kapitałami, które pozostają do tej posiadłości ziemskiej w gospodarczym stosunku (np. fundusze inwentarzowe, meljoracyjne, sumy ubezpieczeniowe za szkody wyrządzone na posiadłości ziemskiej) przechodzi z upływem roku po wejściu w życie tego układu na to Państwo, w którem posiadłość ziemska się znajduje.
b)
nadzór nad kapitałami, których używa się, na zaopatrzenia lub wsparcia, pozostawia się temu Państwu, które wykonywuje nad niemi nadzór w czasie wejścia w życie tego układu, jeżeli w tym czasie odnośne kwoty w przeważnej części w tem Państwie mają być wypłacane.

W wypadkach, wymienionych pod a) i b), można w przeciągu jednego roku po wejściu w życie tego układu zwrócić się do dotychczasowej władzy nadzorczej z wnioskiem o odstąpienie w drodze wyjątku od tej zasady. Do wniosku takiego uprawnione są osoby należące do rodziny lub przedstawicielstwo tej rodziny. Wniosek ten można uwzględnić tylko za zgodą władzy nadzorczej drugiego Państwa.

c)
nadzór nad innym majątkiem ruchomym przechodzi po upływie roku po wejściu w życie tego układu na to Państwo, w którem znajduje się posiadłość ziemska, o ile w ciągu tego czasu dotychczasowa władza nadzorcza nie wejdzie w układy z władzą nadzorczą drugiego Państwa co do ustalenia wyjątkowych postanowień. Jeżeli co do takiego wyjątku nie osiągnie się porozumienia, to pozostawia się woli Polskiego i Pruskiego Zarządu wymiaru sprawiedliwości zawarcie odrębnych umów w przedmiocie uregulowania takich wypadków.