Rozdział 8 - Świadczenia żeglugi powietrznej. - Rzeczowe świadczenia wojenne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.95.859

Akt utracił moc

Wersja od: 29 października 1934 r.

Rozdział  VIII.

Świadczenia żeglugi powietrznej.

Art.  72.

Przedmiotem świadczeń żeglugi powietrznej mogą być:

1) wszelkiego rodzaju statki powietrzne w rozumieniu art. 4 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 marca 1928 r. o prawie lotniczem (Dz. U. R. P. Nr. 31, poz. 294);

2) lotniska i urządzenia pomocnicze dla lotnisk oraz wszelkie zabudowania, znajdujące się na lotniskach;

3) wszelkiego rodzaju sprzęt i narzędzia pomocnicze dla statków powietrznych, lotnisk i urządzeń pomocniczych, znajdujących się na lotniskach, jako to: części składowe statków powietrznych oraz urządzeń sygnalizacyjnych, meteorologicznych i innych, przyrządy i instrumenty precyzyjne, materjały pędne i smary oraz surowce i półfabrykaty, służące do wyrobu przedmiotów wyżej wymienionych.

Art.  73.

(1) Jeżeli przedmiotem świadczenia Jest statek powietrzny (aparat lotniczy), nakaz i dowód wykonania świadczenia należy doręczyć - w razie nieobecności na miejscu osób wymienionych w art. 20 ust. 2 - pilotowi albo kierownikowi statku powietrznego (aparatu lotniczego).

(2) Jeżeli wymienione osoby są nieobecne albo niewiadome, stosuje się odpowiednio przepisy art. 21 ust. 2.

Art.  74.

(1) Upoważnione przez Ministra Spraw Wojskowych władze wojskowe mogą wystawiać bezpośrednio nakazy świadczenia bez potrzeby skierowywania zapotrzebowania do władz administracyjnych, jak również mogą doręczać je bezpośrednio podmiotom obowiązanym do świadczeń.

(2) Przepisy ust. 1 nie dotyczą jednak linij komunikacji powietrznej użyteczności publicznej, co do których wszelkie zarządzenia w sprawie świadczeń wydaje Minister Komunikacji w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych.

Art.  75.

(1) Przepisy rozdziału III o świadczeniach przemysłu stosuje się odpowiednio do świadczeń żeglugi powietrznej.

(2) Rozporządzenie Ministra Komunikacji, wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych, określi właściwość władz powołanych do wydawania zarządzeń w sprawie świadczeń żeglugi powietrznej.

(3) Na obszarze objętym stanem wojennym prawo wydawania zarządzeń w sprawach świadczeń żeglugi powietrznej należy do Naczelnego Wodza lub władz przez niego upoważnionych.

Art.  76.

Ministrowi Komunikacji w porozumieniu z Ministrami: Spraw Wojskowych i Spraw Wewnętrznych służy - niezależnie od uprawnień, wynikających z innych przepisów prawnych, - już w czasie pokoju prawo ograniczenia lub wstrzymania cywilnego ruchu lotniczego.