Rozdział 7 - Świadczenia żeglugi śródlądowej. - Rzeczowe świadczenia wojenne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.95.859

Akt utracił moc
Wersja od: 29 października 1934 r.

Rozdział  VII.

Świadczenia żeglugi śródlądowej.

Minister Spraw Wojskowych może już w czasie pokoju w porozumieniu z Ministrem Komunikacji nakładać na właścicieli lub posiadaczy, lub też na zarządy (zarządców) objektów żeglugi śródlądowej obowiązek:

1)
stawiania na żądanie władzy wojskowej prywatnych statków rzecznych do przeglądu w miejscu i czasie, oznaczonym przez właściwe władze wojskowe w porozumieniu z wlaściwemi władzami administracji ogólnej;
2)
prowadzenia okrętowych zeszytów ewidencyjnych przeglądu wedle wzoru, ustalonego rozporządzeniem Ministra Spraw Wojskowych, wydanem w porozumieniu z Ministrem Komunikacji.
(1)
Przepisy rozdziału VI o świadczeniach żeglugi morskiej stosuje się odpowiednio do świadczeń żeglugi śródlądowej, o ile przepisy ustawy wodnej z dnia 19 września 1922 r. (Dz. U. R. P. z 1928 r. Nr. 62, poz. 574) oraz ustawy z dnia 7 marca 1932 r. o zbywaniu statków i łodzi polskich, używanych w żegludze na śródlądowych drogach wodnych (Dz. U. R. P. Nr. 25, poz. 217) nie stanowią inaczej.
(2)
Ministrowi Komunikacji służą w stosunku do przedsiębiorstw żeglugi śródlądowej uprawnienia, jakie w stosunku do przedsiębiorstw przemysłowych służą Ministrowi Przemysłu i Handlu.