Rozdział 5 - Kary pieniężne - Rybołówstwo morskie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.129.1441

Akt utracił moc
Wersja od: 31 października 2002 r.

Rozdział  5

Kary pieniężne

1.
Armator, który wykonuje rybołówstwo morskie w polskich obszarach morskich, z naruszeniem przepisów ustawy, podlega karze pieniężnej do wysokości 1.000.000 złotych.
2.
Karze, o której mowa w ust. 1, podlega również armator statku o polskiej przynależności, który wykonuje rybołówstwo morskie poza polskimi obszarami morskimi, z naruszeniem przepisów ustawy lub postanowień umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.
3.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kar pieniężnych za naruszenia, o których mowa w ust. 1 i 2, zróżnicowane w zależności od ich rodzaju i społecznej szkodliwości.

Kto nie stosuje się do polecenia inspektora lub funkcjonariusza Straży Granicznej, podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

1.
Kto narusza przepisy o wykonywaniu rybołówstwa morskiego przez:
1)
niewykonywanie obowiązku sporządzania i składania dzienników, deklaracji wyładunkowych oraz miesięcznych raportów połowowych,
2)
poławianie w morzu, skup, wprowadzanie do obrotu, magazynowanie, wyładowywanie i transport organizmów morskich, które nie przekroczyły ustanowionych dla nich wymiarów ochronnych,
3)
niszczenie tarlisk, ikry oraz narybku,
4)
obstawianie obwodów ochronnych sprzętem rybackim lub dokonywanie innych czynności, które wpływają niekorzystnie na stan żywych zasobów morza na obszarze obwodu ochronnego lub uniemożliwiają swobodne przemieszczanie się organizmów morskich,
5)
używanie do połowów środków odurzających, trujących i zanieczyszczających środowisko morskie, materiałów wybuchowych, prądu elektrycznego oraz niedozwolonych narzędzi połowowych,
6)
posiadanie narzędzi połowowych bez wymaganych zezwoleń, o których mowa w art. 34 ust. 2,
7)
wykonywanie rybołówstwa morskiego bez wymaganego specjalnego zezwolenia połowowego, licencji lub sportowego zezwolenia połowowego albo wbrew warunkom w nich określonym,
8)
niedopełnienie obowiązku zgłaszania zmiany danych do ewidencji,
9)
niedopełnienie obowiązku oznakowania narzędzi połowowych,
10)
połów organizmów morskich niezgodnie z obowiązującymi zasadami określonymi w ustawie,
11)
nieprzekazywanie informacji dotyczących satelitarnego nadzoru ruchu statków, o których mowa w art. 45 ust. 1,
12)
poławianie organizmów morskich w okresie ochronnym oraz ich skup w morzu, wprowadzanie do obrotu, magazynowanie, wyładowywanie i transport,
13)
przekroczenie kwot połowowych,
14)
przekroczenie dopuszczalnego przyłowu,
15)
wprowadzanie do obrotu organizmów morskich wyłowionych na podstawie sportowego zezwolenia połowowego

- podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

2.
Kto, wykonując rybołówstwo morskie przy użyciu statku rybackiego o długości całkowitej do 10 m, narusza przepisy, o których mowa w ust. 1, podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dziesięciokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
3.
Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wysokość kar pieniężnych za naruszenia, o których mowa w ust. 1 i 2, zróżnicowane w zależności od ich rodzaju i społecznej szkodliwości.
1.
Kary pieniężne, o których mowa w art. 74-76, wymierzają w drodze decyzji administracyjnej okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego.
2.
Od decyzji, o których mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.
3.
Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
1.
Kary pieniężnej nie nakłada się, jeżeli od dnia popełnienia czynu lub zaniechania działania upłynęło 5 lat.
2.
Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary.
3.
Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 2, przerywa się przez dokonanie pierwszej czynności egzekucyjnej, o której ukarany został powiadomiony.
4.
Po przerwaniu biegu przedawnienia biegnie ono na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zakończono postępowanie egzekucyjne.
5.
Kolejne wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie przerywa biegu przedawnienia.
1.
Od nieuiszczonych w terminie kar wymierzonych na podstawie art. 74-76 pobiera się odsetki za zwłokę na zasadach i w wysokości obowiązujących dla zaległości podatkowych.
2.
Egzekucja kar wymierzanych na podstawie art. 74-76 wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
1.
W ministerstwie obsługującym ministra właściwego do spraw rolnictwa tworzy się środki specjalne.
2.
Przychodami środków specjalnych są środki z tytułu kar pieniężnych wymierzonych na podstawie art. 75 i 76 wraz z odsetkami za zwłokę oraz opłaty pobierane za wydawanie specjalnych zezwoleń połowowych.
3.
Przychody środków specjalnych przeznaczane są na zarybianie oraz ochronę żywych zasobów morza.