Dział 9 - Międzynarodowy ruch pojazdów. - Ruch pojazdów mechanicznych na drogach publicznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.41.396

Akt utracił moc
Wersja od: 30 marca 1928 r.

Dział  dziewiąty.

Międzynarodowy ruch pojazdów.

§  95.
(1)
Osoby pragnące skorzystać z pojazdu, dopuszczonego do ruchu w Polsce, w jednem z państw, które przystąpiły do międzynarodowej konwencji z dnia 11 października 1909 r., dotyczącej ruchu automobilowego (Dz. U. R. P. z 1923 r. Nr. 86, poz. 668), powinny zaopatrzyć się w międzynarodowe świadectwo drogowe "Certificat International de Route pour La Circulation Temporaire à L'Etranger", według wzoru ustalonego w załącznikach "A" i "B" do wymienionej konwencji.
(2)
Międzynarodowe świadectwa drogowe wydaje wojewódzka władza administracji ogólnej, w której okręgu znajduje się miejsce stałego postoju pojazdu, na mocy nieprzedawnionego dowodu rejestracyjnego pojazdu, oraz pozwolenia na prowadzenie pojazdów.
(3)
Międzynarodowe świadectwa drogowe zgodnie z konwencją z dnia 11 października 1909 r. są ważne na przeciąg jednego roku od daty wystawienia.
§  96.
Automobilklub Polski w Warszawie upoważniony jest również do wydawania międzynarodowych świadectw drogowych. Świadectwa te powinny być potwierdzone przez Komisarza Rządu miasta stołecznego Warszawy.
§  97.
(1)
Osoby wymienione w § 95 powinny zaopatrzyć pojazd w tablicę z literami "PL" (inicjałem), ustalającemi polską przynależność państwową, według wzoru podanego w punkcie 3 art. 6 konwencji z dnia 11 października 1909 r. i w załączniku "C" do tej konwencji. Tablica ta ma być umieszczona z tyłu pojazdu.
(2)
Zabrania się używania tej tablicy przed uzyskaniem międzynarodowego świadectwa drogowego i po upływie terminu jego ważności.
§  98.
W międzynarodowym ruchu pojazdów; przynależność państwową oznacza się następującemi literami (inicjałami):

Austrja - "A", Belgja - "B", Wielka Brytanja - "GB", Bułgarja - "BG", Czechosłowacja - "CS", Danja - "DK", Estonja - "EW", Francja - "F", Finlandja - "SF", Wolne miasto Gdańsk - "DA", Grecja - "GR", Hiszpanja - "E", Holandja - "NL", Indje - "BI", Irlandia - "SE", Jugosławja "SHS", Lichtenstein - "FL", Litwa - "LT", Luksemburg - "L", Łotwa - "LR", Monaco - "MC", Niemcy - "D", Norwegja - "N", Polska - "PL", Portugalia - "P", Rumunja - "RM", Zagłębie Sarry - "SA", Szwajcarja - "CH", Szwecja - "S", Turcja - "TR", Węgry - "H", Włochy - "I", Związek Soc. Rep. Rad - "SU".

§  99.
Osoby pragnące korzystać z pojazdów, dopuszczonych do ruchu w jednem z państw, które przystąpiły do międzynarodowej konwencji, dotyczącej ruchu automobilowego, mogą używać tych pojazdów na drogach publicznych Rzeczypospolitej Polskiej, o ile posiadają prawidłowo wystawione i nieprzedawnione międzynarodowe świadectwo drogowe, o ile odnośne pojazdy są zaopatrzone w znaki rejestracyjne państwa, z którego pochodzą, i w umieszczoną z tyłu pojazdu tablicę z literami ustalającemi ich przynależność państwową (inicjał). Tablica ta od zmroku do świtu i podczas silnej mgły powinna być oświetlona.
§  100.
(1)
Czas używania pojazdu dopuszczonego do ruchu na podstawie § 99 ogranicza się terminem ważności międzynarodowego świadectwa drogowego.
(2)
Przy wjeździe i wyjeździe oraz w czasie ruchu w granicach Rzeczypospolitej Polskiej międzynarodowe świadectwo drogowe powinno być okazywane na każde żądanie funkcjonarjuszów służby celnej i drogowej, tudzież policji państwowej i urzędów gminnych.
§  101.
(1)
Zgodnie z postanowieniami art. 3 międzynarodowej konwencji, dotyczącej ruchu automobilowego, w razie stwierdzenia, że pojazd przybywający z zagranicy nie odpowiada warunkom wyszczególnionym w art. 1 konwencji, wojewódzka władza administracji ogólnej, w której okręgu stwierdzono powyższe braki, może odmówić uznania międzynarodowego świadectwa drogowego i zabronić używania pojazdu.
(2)
Również w razie stwierdzenia, że kierowca pojazdu przybywającego z zagranicy nie posiada warunków, wyszczególnionych w art. 2 konwencji lub że właściciel albo kierowca pojazdu nie posiadają przynależności państwowej jednego z państw, które przystąpiły do międzynarodowej konwencji, dotyczącej ruchu automobilowego, - wojewódzka władza administracji ogólnej, w której okręgu znajduje się miejsce stwierdzenia powyższych braków, może odmówić uznania międzynarodowego świadectwa drogowego.
(3)
Władza, która odmówiła uznania międzynarodowego świadectwa drogowego, powinna zawiadomić o odmowie wszystkie wojewódzkie władze administracji ogólnej.
§  102.
(1)
Przed zarejestrowaniem pojazdu, który przybył z zagranicy bez międzynarodowego świadectwa drogowego wolno go użyć na przeciąg najwyżej dwunastu godzin jedynie dla dojazdu do najbliższego miasta wojewódzkiego na podstawie kwitu urzędu celnego i pisemnego stwierdzenia przez policję terminu wjazdu.
(2)
Kwit powyższy należy okazywać na żądanie funkcjonarjuszów służby drogowej tudzież policji państwowej i urzędów gminnych.