Rozdział 9 - Postanowienia przejściowe i końcowe. - Ruch cudzoziemców.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.5.49

Akt utracił moc

Wersja od: 26 stycznia 1929 r.

IX.

Postanowienia przejściowe i końcowe.

§ 39. Cudzoziemcy, którzy przebywają w Rzeczypospolitej w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia obowiązani są dopełnić obowiązku rejestracji (§ 40) według planu (rozkładu), podanego do publicznej wiadomości przez powiatowe władze administracji ogólnej.

Rejestracja ma być zakończona do dnia 30 czerwca 1929 roku włącznie.

Obowiązkowi rejestracji (§ 40) nie podlegają cudzoziemcy, którzy nie będą mieli ukończonych lat 16-u w dniu 30 czerwca 1929 roku.

§ 40. Wypełnienie obowiązku rejestracji polega na zgłoszeniu się u powiatowej władzy administracji ogólnej w celu:

1) przedstawienia dowodu osobistego,

2) wypełnienia lub złożenia w urzędzie wypełnionej karty rejestracyjnej (załącznik Nr. 13) i jej podpisania,

3) złożenia 2-ch fotografij i

4) udzielenia urzędnikowi rejestrującemu żądanych przez niego wyjaśnień.

Cudzoziemcy, którzy, podlegając obowiązkowi rejestracji, mają prawo przebywać wyłącznie na ściśle określonym obszarze, a na obszarze tym niema siedziby powiatowej władzy administracji ogólnej, powinni dopełnić obowiązku rejestracji na najbliższym posterunku (w komisarjacie) policji państwowej.

§ 41. Karta rejestracyjna powinna być wypełniona w języku polskim osobiście przez cudzoziemca lub na jego prośbę przez osobę inną. Podpisanie karty rejestracyjnej przez cudzoziemca musi nastąpić wobec urzędnika rejestrującego.

Poszczególne rubryki karty rejestracyjnej powinny być wypełnione dokładnie i czytelnie.

§ 42. Po dopełnieniu przez cudzoziemca obowiązków, ustalonych w § 40 ust. 1, powiatowa władza administracji ogólnej wystawia mu odpowiednie poświadczenie (załącznik Nr. 14), a jeżeli cudzoziemiec przebywa w Rzeczypospolitej co najmniej od 31 grudnia 1926 r. i prawo jego do pobytu, nie jest uregulowane specjalnemi przepisami, udziela mu równocześnie zezwolenia na pobyt czasowy (załącznik Nr. 15), do którego nie stosują się ograniczenia, przewidziane w §§ 5 i 6.

Jeżeli cudzoziemiec przybył do Rzeczypospolitej po 31 grudnia 1926 r., jednak przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i prawo jego do pobytu wygasa w ciągu 6-ciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, termin do opuszczenia granic Rzeczypospolitej może być przedłużony na okres, nieprzekraczający 6-ciu miesięcy od tego dnia.

§ 43. Cudzoziemiec, który otrzymał zgodnie z § 42 ust. 1 zezwolenie na pobyt czasowy, może w ciągu 3-ch miesięcy od daty takiego zezwolenia prosić wojewódzką władzę administracji ogólnej, na której obszarze działania zamierza osiedlić się, o wydanie mu zezwolenia na osiedlenie (karty osiedlenia), stosując się do postanowień § 18 p. 2. Odmowa wydania karty osiedlenia nie pozbawia cudzoziemca prawa do dalszego pobytu czasowego.

Cudzoziemcy, którzy przybyli do Rzeczypospolitej po 31 grudnia 1926 r. jednak przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, mogą prosić wojewódzką władzę administracji ogólnej o zmianę pobytu czasowego na osiedlenie poza wypadkami, przewidzianemi w § 21, również wówczas, jeżeli wykażą, że przed przyjazdem do Rzeczypospolitej czynili starania o zezwolenie na osiedlenie, względnie - starając się o zezwolenie na wjazd, podali cel pobytu, wskazujący na ich zamiar osiedlenia się. Podanie winno być wniesione na ręce powiatowej władzy administracji ogólnej miejsca zamierzonego osiedlenia w ciągu 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

§ 44. Wizy wystawione przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia uprawniają w ciągu swej ważności do przekraczania granic Rzeczypospolitej, jednak jeżeli cudzoziemiec, posiadający taką wizę, zamierza przebywać w Rzeczypospolitej ponad czas jej ważności, winien uprzednio zwrócić się do powiatowej władzy administracji ogólnej o uzyskanie w dowodzie osobistym wizy uzupełniającej (załącznik Nr. 16).

§ 45. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie po upływie 2-ch miesięcy od dnia ogłoszenia.