Oddział A - Mianowanie profesorów zwyczajnych i nadzwyczajnych. - Rozporządzenie wykonawcze do ustawy z dnia 13 stycznia 1920 r. Dz. Ust. Rzp. P. Nr 5. poz. 24 w sprawie zmian w dekrecie z dnia 7 stycznia 1919 r. (Dz. Praw. nr 5 poz. 94) o mianowaniu pierwszego składu profesorów w Uniwersytecie Warszawskim.
Dz.U.1920.57.361
Akt utracił mocA.
Mianowanie profesorów zwyczajnych i nadzwyczajnych.
Mianowanie profesorów zwyczajnych i nadzwyczajnych.
Wniosek o mianowanie profesora zwyczajnego lub nadzwyczajnego wychodzi od grona profesorów zwyczajnych i nadzwyczajnych tego Wydziału, do którego ma wejść mianowany profesor. Wniosek ma być przedłożony Ministerstwu Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego i może zawierać nazwisko jednego lub więcej kandydatów na katedrę, która ma być obsadzoną.
Wniosek może tyczyć się jedynie takich kandydatów, którzy dowiedli należytego przygotowania naukowego przez drukowane prace naukowe i którzy posiadają potrzebne kwalifikacje nauczycielskie. Jako kandydaci mogą wchodzić w grę zarówno profesorowie i docenci prywatni polskich lub zagranicznych uczelni, jak też inni uczeni, o ile posiadają przynajmniej te warunki, jakie są niżej (art. 12) przepisane dla docentów prywatnych.
Grono profesorów winno drogą prywatną wprzód upewnić się, że kandydat przyjmie powołanie i rzecz tę nadmienić we wniosku nominacyjnym. Nadto na wydziale teologicznym winno grono profesorów zawiadomić Kurję Metropolitalną o postawionych kandydaturach i dołączyć oświadczenie się Kurji w tym względzie do wniosku nominacyjnego.
W razie potrzeby przedłożenia wniosku nominacyjnego grono profesorów wybiera z pomiędzy siebie komisję, złożoną z przedstawicieli katedr pokrewnych, której zadaniem jest ustalenie kandydatur i rozpatrzenie kwalifikacji naukowych i pedagogicznych kandydatów. Komisja może zaprosić osoby z poza swego składu jako rzeczoznawców do wzięcia udziału w obradach, lub do przedłożenia opinji na piśmie. Przewodniczącym komisji jest dziekan wydziału.
Komisja przedkłada wynik swych narad wraz z pisemnym referatem o pracach naukowych kandydata lub kandydatów gronu profesorów, które na tej podstawie poweźmie uchwałę co do wniosku nominacyjnego. W razie, jeżeli grono profesorów nie zgodzi się na kandydatury, podane przez komisję, sprawa wraca do tej samej lub nowo-wybranej komisji.
Referat komisji ma być włączony do redakcji wniosku nominacyjnego, który zostaje przedłożony Ministerstwu. Jako załączniki winny być do wniosku dołączone curriculum vitae i prace naukowe kandydatów. Nadto jeżeli wniosek dotyczy osoby, która nie jest profesorem polskiej państwowej szkoły o poziomie uniwersyteckim, należy dla uniknięcia osobnych dochodzeń wraz z wnioskiem przedłożyć następujące dokumenty osobiste kandydata: metrykę chrztu lub urodzenia, dyplom stopnia naukowego i dokumenty dotychczasowej służby państwowej lub publicznej, o ile takie istnieją. Załączniki, z wyjątkiem curriculum vitae, Ministerstwo zwróci wraz z załatwieniem wniosku.
Grona profesorów mogą przedkładać wnioski nominacyjne jedynie w obrębie istniejących katedr. W razie konieczności utworzenia nowej katedry, należy wprzód uzyskać zezwolenie na jej utworzenie, poczem dopiero może być przedłożony wniosek nominacyjny.