§ 5. - Rozporządzenie wykonawcze do ustawy tymczasowej z dnia 19 grudnia 1919 r. o przyznawaniu nagród za pomoc w zwalczaniu przemytnictwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.38.224

Akt utracił moc

Wersja od: 13 maja 1920 r.

§ 5. Celem uwidocznienia wpływów i rozchodów urzędy celne założą specjalne księgi do wpisywania pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży skonfiskowanych sum pieniężnych, jak również wysokość wypłaconego wynagrodzenia, poniesionych wydatków, uiszczonych należności skarbowych i nadwyżki, o ile się taka okaże.

Asygnowanie wynagrodzenia i zwrot kosztów powinno być w miarę możności uskutecznione za pomocą czeków Pocztowej Kasy Oszczędności. O ile właściwe urzędy nie są włączone do obrotu czekowego, wypłatę uskutecznia się za pośrednictwem urzędów celnych.

Pieniądze, wpływające z konfiskat, zarachowuje się w urzędach celnych na: "ogólny zarząd kasowy",-pieniądze zaś, wpływające tytułem grzywny,-na właściwą pozycję budżetu Ministerstwa Skarbu.

Kwoty, wypłacane tytułem zwrotu kosztów transportu i t. d. tudzież tytułem nagród procentowych (art. 2) i nadzwyczajnych (art. 3), zarachowuje się na "fundusz karny".

Nadwyżka pozostała po przyznaniu wynagrodzenia służy przedewszystkiem na pokrycie kosztów dostawy towarów do urzędu celnego i ich sprzedaży, następnie zaś na pokrycie należności celnych, opłat wewnętrznych oraz pretensji przedsiębiorstw przewozowych.

Resztę, pozostającą po pokryciu wszystkich tych wydatków, zalicza się na dobro Skarbu.