Art. 27. - Rozporządzenie tymczasowe w przedmiocie walki z zarazą płucną u bydła rogatego na obszarze Województw: Białostockiego, Kieleckiego, Łódzkiego, Lubelskiego i Warszawskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.49.302

Akt utracił moc

Wersja od: 10 marca 1922 r.

Art.  27.

Przy tłumieniu zarazy płucnej urzędujący w zapowietrzonej miejscowości lekarz weterynaryjny winien:

a) przy sprawdzeniu pierwszych wypadków zarazy jaknajusilniej dążyć do wykrycia źródła zarazy, a o ewentualnem wykryciu jej ognisk donosić natychmiast właściwemu starostwu;

b) przy stwierdzeniu zarazy zbadać wszystkie sztuki bydła rogatego danej miejscowości przy uwzględnieniu postanowień art. 24 niniejszego rozporządzenia.

c) w miejscowościach, w których panuje zaraza płucna, oznaczyć jaknajdokładniej, jakiemi drogami i do jakiej odległości może być bydło z zagród niezapowietrzonych wypędzane na paszę lub do robót polnych;

d) zarządzić, aby przy drogach prowadzących do miejscowości zapowietrzonej ustawione były tablice z czytelnym napisem: "Zaraza płucna-Przepęd bydła wzbroniony", a u wejścia do zagrody zapowietrzonej z napisem: "Zaraza płucna".

Wydane z powodu stwierdzenia zarazy zarządzenia winny być przez lekarza weterynaryjnego jaknajprzystępniej sformułowane i pozostawione na piśmie władzy miejscowej (sołtysowi, wójtowi, posterunkowemu policyjnemu) oraz właścicielowi zagrody zapowietrzonej.