Rozciągnięcie na zakłady rzemieślnicze, wykonujące usługi dla rolnictwa, ulg podatkowych przysługujących zakładom rzemieślniczym z tytułu wykonywania usług dla ludności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1964.2.6

Akt utracił moc

Wersja od: 21 stycznia 1964 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 23 grudnia 1963 r.

w sprawie rozciągnięcia na zakłady rzemieślnicze, wykonujące usługi dla rolnictwa, ulg podatkowych przysługujących zakładom rzemieślniczym z tytułu wykonywania usług dla ludności.

Na podstawie art. 11 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1950 r. Nr 49, poz. 452, z 1959 r. Nr 11, poz. 61, z 1960 r. Nr 51, poz. 300 i z 1961 r. Nr 33, poz. 166) oraz art. 3 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1963 r. Nr 11, poz. 60) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ulgi podatkowe przysługujące zakładom rzemieślniczym z tytułu wykonywania usług dla ludności, określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 1960 r. w sprawie kart podatkowych dla drobnych rzemieślników (Dz. U. z 1961 r. Nr 1, poz. 2 i z 1963 r. Nr 1, poz. 7) oraz w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 stycznia 1963 r. w sprawie poboru w formie ryczałtu podatków obrotowego i dochodowego od osób prowadzących zakłady rzemieślnicze (Dz. U. Nr 1, poz. 9), rozciąga się na zakłady rzemieślnicze wykonujące rzemieślnicze usługi dla rolnictwa wymienione w załączniku nr 1 do uchwały nr 256 Rady Ministrów z dnia 19 lipca 1963 r. w sprawie usług dla rolnictwa (Monitor Polski Nr 63, poz. 317).

§ 2. Wymienione w § 1 ulgi podatkowe przysługują, jeżeli obrót osiągnięty z tytułu usług wykonywanych dla rolnictwa albo łącznie z usług wykonywanych dla rolnictwa i dla ludności, wynosi co najmniej 50% w miejscowościach do 10 tysięcy mieszkańców, a w pozostałych miejscowościach - co najmniej 60% ogólnego obrotu zakładu rzemieślniczego.

§ 3. Ulgi podatkowe określone w § 1 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 stycznia 1963 r. w sprawie poboru w formie ryczałtu podatków obrotowego i dochodowego od osób prowadzących zakłady rzemieślnicze przysługują również zakładom rzemieślniczym wykonującym wymienione w § 1 usługi dla rolnictwa w zakresie następujących rzemiosł:

bednarstwo,

blacharstwo,

ciesielstwo,

dekarstwo,

elektromechanika,

instalatorstwo sanitarne i ogrzewania,

instalatorstwo elektryczne,

kołodziejstwo,

kowalstwo,

malarstwo,

mechanika maszyn,

mechanika precyzyjna,

murarstwo,

rymarstwo,

stolarstwo w zakresie stolarki budowlanej,

szklarstwo w zakresie szklenia otworów budowlanych,

ślusarstwo,

studniarstwo (kopanie studzien i wykonywanie studzien abisyńskich oraz naprawy studzien),

wulkanizatorstwo,

zduństwo.

§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie poczynając od roku podatkowego 1963.