Art. 3. - Rozciągnięcie mocy obowiązującej przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych na odzyskane ziemie Śląska Cieszyńskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.90.615

Akt jednorazowy

Wersja od: 23 listopada 1938 r.

Art.  3.

(1) Osoby (emeryci, wdowy i sieroty), którym zaopatrzenie emerytalne zostało przyznane przed dniem 1 października 1938 r. przez władze Republiki Czeskosłowackiej a które wykażą się posiadaniem obywatelstwa polskiego na podstawie art. 2a lub art. 3 ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego w brzmieniu dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 19 października 1938 r. (Dz. U. R. P. Nr 81, poz. 548) otrzymują zaopatrzenie w wysokości 75% zaopatrzenia emerytalnego przyznanego im przez wspomniane władze po przeliczeniu należności na walutę polską według stosunku ustalonego w art. 1 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 października 1938 r. o przerachowaniu zobowiązań opiewających na walutę czesko-słowacką (Dz. U. R. P. Nr 79, poz. 535).

(2) Prawo do zaopatrzenia przewidzianego w ust. (1) powstaje ód dnia następującego po upływie okresu, za który władze Republiki Czeskosłowackiej wypłaciły zaopatrzenie emerytalne po raz ostatni jednak nie wcześniej niż od dnia 1 października 1938 r.

(3) W przypadkach zasługujących na uwzględnienie Minister Skarbu na wniosek właściwej władzy naczelnej (Wojewody Śląskiego) będzie władny:

1) podwyższać zaopatrzenie osobom określonym w ust. (1) do pełnego wymiaru zaopatrzenia emerytalnego przyznanego im przez władze Republiki Czeskosłowackiej;

2) przyznawać zaopatrzenie tym osobom, które w myśl przepisów emerytalnych czeskosłowackich nabyły prawo do zaopatrzenia emerytalnego, a którym zaopatrzenie to nie zostało jednak przed dniem 1 października 1938 r. przyznane, jeżeli osoby te posiadają obywatelstwo polskie. Wysokość zaopatrzenia w tym przypadku nie może przekraczać normy, do jakiej miały prawo wspomniane osoby według odnośnych przepisów czesko-słowackich.

(4) Do osób otrzymujących zaopatrzenie przewidziane w ust. (1) lub (3), tudzież do wdów i sierot po emerytach określonych w ust. (1) i (3), które czynią zadość przewidzianemu tam warunkowi obywatelstwa polskiego, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 11 grudnia 1923 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszów państwowych i zawodowych wojskowych.

(5) Zasiłki tymczasowe wypłacone przez władze polskie osobom wymienionym w ust. (1) przed wejściem w życie dekretu niniejszego zostaną zaliczone na poczet zaopatrzenia należnego na podstawie dekretu niniejszego.