Rozdział 16 - Służba ochotnicza. Art. 97. - Rozciągnięcie mocy obowiązującej niektórych ustaw wojskowych na obszar b. dzielnicy pruskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.9.59

Akt utracił moc

Wersja od: 9 lutego 1922 r.

TYTUŁ  XVI.

Służba ochotnicza.

Art. 97. Każdy nie zaliczony do wojska stałego, może być przyjęty do niego w charakterze ochotnika.

Ochotnik winien:

a) mieć skończonych 18 a nie więcej nad 28 lat życia,

b) posiadać urzędowe świadectwo moralności,

c) mieć zgodę ojca lub matki, względnie osoby miejsce rodziców prawnie zastępującej, o ile nie ukończył 21 lat życia.

Art. 98. Ochotnicy przyjmowani są do wszystkich rodzajów broni tylko do służby linjowej.

Art. 99. Ochotnicy pozostawać będą na utrzymaniu skarbowem i winni odsłużyć terminy ustalone w ustawie niniejszej.

Ochotnikom przysługuje prawo wyboru rodzaju broni i oddziału, w którym chcą służyć.

Art. 100. Zamiar wstąpienia do wojska w charakterze ochotnika zgłoszony być winien w powiatowej komendzie uzupełnień 2 miesiące przed ogólnym terminem przeglądu.

Art. 101. Szczegółowe przywileje ochotników, a zwłaszcza tych, którzy zgłoszą się do służby na dłuższy okres czasu, niż w ustawie przepisany, określi Minister Spraw Wojskowych.

Art. 102. Żołnierze, którzy ukończyli służbę w wojsku stałem mogą na własne żądanie pozostać w służbie ponad termin na warunkach i na okres, jakie będą ustalone osobno przez Komendę Główną wojsk polskich.

Art. 103. Żołnierze tacy otrzymują szczególne przywileje tak w czasie służby (pierwszeństwo w przyjęciu do szkół podoficerskich, wyższe pobory, lepsze zaopatrzenie rodzin i t. p.), jak i po ukończeniu służby (pierwszeństwo przy uzyskaniu posad w służbie rządowej cywilnej i t. p.). Zakres tych przywilejów ustali Rada Ministrów.