§ 29. - Rodzaje dokumentacji medycznej oraz sposób jej prowadzenia i udostępniania przez zakłady opieki zdrowotnej utworzone przez Ministra Obrony Narodowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.77.878

Akt utracił moc

Wersja od: 20 września 2000 r.

§  29.

1. Okres przechowywania dokumentacji medycznej wynosi dla:

1) historii choroby dotyczącej:

a) urazów wojennych - 50 lat,

b) wypadków, urazów i zatruć - 30 lat,

c) osób zmarłych - 20 lat,

d) kalectw lub trwałych uszczerbków zdrowia powstałych wskutek uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub zatrucia - 20 lat,

e) pozostałych przypadków - 10 lat,

2) księgi głównej chorych:

a) w szpitalach - 50 lat,

b) w szpitalach uzdrowiskowych - 20 lat,

3) ksiąg ewidencyjnych gabinetów lekarskich, laboratoriów i pracowni diagnostycznych - 10 lat,

4) skorowidza alfabetycznego, w zależności od tego, jakiego dokumentu dotyczy - zgodnie z pkt 2 i 3,

5) zdjęć rentgenowskich i innych materiałów przechowywanych poza dokumentacją medyczną włączoną do historii choroby - 5 lat

- licząc od końca roku kalendarzowego poprzedzającego ten okres.

2. Dla celów naukowo-badawczych dokumentacja medyczna może być przechowywana przez okresy dłuższe niż określone w ust. 1. Decyzję w tej sprawie podejmuje komendant (kierownik) jednostki organizacyjnej wojskowej służby zdrowia.

3. Po upływie okresów, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz w § 28, archiwalna dokumentacja medyczna podlega zniszczeniu w sposób uniemożliwiający identyfikację osoby, której dotyczy, chyba że przepisy o zasobie archiwalnym i archiwach stanowią inaczej.