Rozdział 1 - Przebieg granicy - RFN-Polska. Umowa o oznakowaniu i utrzymaniu wspólnej granicy na odcinkach lądowych i wodach granicznych oraz powołaniu Stałej Polsko-Niemieckiej Komisji Granicznej. Warszawa.2004.09.16.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2010.90.589

Akt obowiązujący

Wersja od: 25 kwietnia 2010 r.

Rozdział  I

Przebieg granicy

Artykuł  1

1. Przebieg granicy na odcinkach lądowych i wodach granicznych określają umowy wymienione w artykule 1 Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o potwierdzeniu istniejącej między nimi granicy, z dnia 14 listopada 1990 roku wraz z dokumentami określającymi przebieg granicy, zwanymi dalej "dokumentacją graniczną".

2. Dokumentację graniczną stanowią:

1) opis protokolarny przebiegu granicy,

2) albumy map granicy,

3) album szkiców sieci geodezyjnej oraz pomiarów granicy,

4) albumy ortofotomap granicy,

5) zbiór protokołów znaków granicznych i pomocniczych znaków granicznych,

6) katalog współrzędnych znaków granicznych i punktów geodezyjnych,

zgodnie ze stanem obowiązującym w dniu podpisania Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o potwierdzeniu istniejącej między nimi granicy, z dnia 14 listopada 1990 roku.

3. Granica rozgranicza terytoria obu Umawiających się Stron zarówno na powierzchni ziemi jak i w kierunku linii pionowej w przestrzeni powietrznej i pod powierzchnią ziemi. Zasada ta obowiązuje także w odniesieniu do przebiegu granicy we wszelkiego rodzaju naziemnych i podziemnych budowlach oraz urządzeniach.

4. Wodami granicznymi w rozumieniu niniejszej Umowy są powierzchniowe wody stojące i wody płynące, którymi przebiega granica lub które są przecinane granicą, z wyjątkiem morza terytorialnego.

Artykuł  2

1. Granica nie zmienia swojego przebiegu:

1) na jej lądowych odcinkach,

2) na Zalewie Szczecińskim i Jeziorze Nowowarpieńskim, zwanymi dalej "wodami wewnętrznymi",

3) w miejscach, w których przecina wody stojące lub płynące.

2. W miejscach przechodzenia granicy z lądowych odcinków do granicznych wód płynących i odwrotnie, kierunek przebiegu granicy nie zmienia się do miejsca przecięcia z linią środkową (medianą) lub linią środkową głównego nurtu (talwegiem).

3. Granica, o której mowa w ustępie 1, biegnie linią prostą pomiędzy znakami granicznymi, pomocniczymi znakami granicznymi oraz nieoznakowanymi punktami załamania granicy.

Artykuł  3

1. Granica na granicznych wodach płynących pokrywa się:

1) na wodach żeglownych z linią środkową głównego nurtu (talwegiem); przebieg granicy zmienia się stosownie do naturalnych zmian talwegu,

2) na wodach nieżeglownych z linią środkową (medianą) pomiędzy obydwiema liniami brzegowymi, określoną przy średnim stanie wody; w przypadku ich rozwidlenia granica pokrywa się z linią środkową głównej odnogi; główną odnogą jest ta, która przy średnim stanie wody wykazuje największy przepływ; przebieg granicy zmienia się stosownie do naturalnych zmian konfiguracji brzegów.

2. Jeżeli na skutek naturalnych procesów na granicznych wodach płynących występują znaczne zmiany linii środkowej głównego nurtu (talwegu) lub linii środkowej (mediany), wówczas ustalony dotychczas przebieg granicy obowiązuje bez zmian do czasu, gdy Umawiające się Strony nie uzgodnią innego przebiegu granicy.

Artykuł  4

Linię brzegową stanowi granica między gruntem pokrytym wodą a gruntem przyległym do tej wody. Wyznacza ją linia przecięcia powierzchni lustra wody przy jej średnim stanie z okresu wieloletniego z powierzchnią przyległego gruntu. Jeżeli nie jest to możliwe, linię brzegową wyznacza linia stałego porostu roślin. W sytuacji, gdy wyżej wymienione sposoby nie pozwalają na wyznaczenie linii brzegowej, ustala się jej przebieg według uzgodnień ekspertów gospodarki wodnej Umawiających się Stron.