Art. 6. - RFN-Polska. Umowa o czasowym pobycie członków sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i członków sił zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec na terytorium drugiego państwa. Warszawa.2000.08.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.206.1750

Akt obowiązujący
Wersja od: 17 stycznia 2002 r.
Artykuł  6

Jurysdykcja karna i środki przymusu

1.
W przypadku gdy Państwu Przyjmującemu przysługuje wyłączna jurysdykcja karna lub pierwszeństwo w wykonywaniu takiej jurysdykcji wobec członków sił zbrojnych Państwa Wysyłającego, odstąpi ono od jej wykonania, chyba że wykonanie jurysdykcji będzie niezbędne ze względu na szczególny interes wymiaru sprawiedliwości Państwa Przyjmującego. Szczególny interes wymiaru sprawiedliwości może wymagać wykonania jurysdykcji karnej, zwłaszcza w przypadku następujących przestępstw: pozbawienia życia, rabunku lub zgwałcenia, o ile przestępstwa te nie były skierowane przeciwko członkowi sił zbrojnych Państwa Wysyłającego, w przypadku czynów karalnych o dużym znaczeniu dla interesów bezpieczeństwa Państwa Przyjmującego, jak również w przypadku przygotowywania takich czynów bądź usiłowania ich popełnienia lub uczestnictwa w takich czynach, jeżeli prawo Państwa Przyjmującego przewiduje odpowiedzialność karną za takie działania. W przypadku odstąpienia od wykonania jurysdykcji karnej Państwo Wysyłające na wniosek Państwa Przyjmującego bezzwłocznie wycofa sprawcę z terytorium Państwa Przyjmującego i przekaże sprawę swoim właściwym organom w celu podjęcia decyzji co do wszczęcia postępowania karnego.
2.
Sądy i inne organy Państwa Wysyłającego nie wykonują w Państwie Przyjmującym jurysdykcji karnej.
3.
Sądy i inne organy obu Państw udzielają sobie wzajemnie pomocy prawnej w postępowaniu karnym zgodnie z przepisami swojego prawa wewnętrznego oraz zobowiązaniami wynikającymi z umów międzynarodowych wiążących oba Państwa. Jeżeli Państwo Przyjmujące nie odstąpi od wykonania jurysdykcji karnej, Państwo Wysyłające podejmie działania w ramach swego porządku prawnego w celu zapewnienia, aby członkowie jego sił zbrojnych, podejrzewani o popełnienie czynu karalnego podczas pobytu w Państwie Przyjmującym, stawili się przed sądami i innymi organami Państwa Przyjmującego, o ile są oni do tego zobowiązani zgodnie z prawem Państwa Przyjmującego.
4.
Sądy i inne organy Państwa Przyjmującego są uprawnione, w ramach swoich kompetencji, do orzekania i stosowania środków przymusu wobec członków sił zbrojnych Państwa Wysyłającego podczas ich pobytu w Państwie Przyjmującym.
5.
W razie zatrzymania członka sił zbrojnych Państwa Wysyłającego przez organy Państwa Przyjmującego lub w przypadku zastosowania innych środków przymusu skutkujących pozbawieniem wolności, właściwy organ Państwa Przyjmującego bezzwłocznie poinformuje przedstawicielstwo dyplomatyczne Państwa Wysyłającego w Państwie Przyjmującym o tym fakcie. Zawiadamia on przy tym, który sąd lub organ Państwa Przyjmującego jest właściwy dla dalszego postępowania.
6.
Postanowienia ustępów 1-5 stosuje się również do pobytu członków sił zbrojnych Państwa Wysyłającego na terytorium Państwa Przyjmującego w innych celach służbowych niż wyszczególnione w artykule 1 ustęp 1.