Rozdział 3 - Korespondencja i widzenia - Regulamin wykonywania tymczasowego aresztowania.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1998.111.700

Akt utracił moc

Wersja od: 26 sierpnia 1998 r.

Rozdział  3

Korespondencja i widzenia

§  34.

1. Korespondencję urzędową administracja aresztu śledczego bezzwłocznie doręcza lub podaje do wiadomości tymczasowo aresztowanemu, który podpisem i datą potwierdza jej odbiór lub przyjęcie jej treści do wiadomości. W razie odmowy potwierdzenia, czyni się o tym wzmiankę na piśmie urzędowym lub zwrotnym potwierdzeniu odbioru.

2. Tymczasowo aresztowany otrzymuje od administracji aresztu śledczego pisemne potwierdzenie odbioru wysyłanej przez niego korespondencji urzędowej.

§ 35. Tymczasowo aresztowany nie posiadający środków pieniężnych może otrzymać od administracji aresztu śledczego papier, koperty oraz znaczki pocztowe na cztery listy w miesiącu.

§ 36. Korespondencję tymczasowo aresztowanego, w tym także korespondencję z organami powołanymi na podstawie ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych dotyczących ochrony praw człowieka, z Rzecznikiem Praw Obywatelskich oraz organami państwowymi i samorządowymi, przesyła się do adresata za pośrednictwem organu dysponującego.

§  37.

1. Jeżeli organ dysponujący odstąpi od cenzurowania korespondencji, podlega ona, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 73 Kodeksu postępowania karnego oraz art. 102 pkt 11 i art. 103 Kodeksu, nadzorowi lub cenzurze administracji aresztu śledczego.

2. Korespondencja tymczasowo aresztowanego podlega nadzorowi administracji aresztu śledczego ze względu na ochronę interesu społecznego, bezpieczeństwo aresztu śledczego lub wymogi indywidualnego oddziaływania.

3. Nadzór, o którym mowa w ust. 2, wykonuje się poprzez kontrolę zawartości korespondencji oraz zapoznawanie się z jej treścią.

4. Korespondencja, o której mowa w art. 8 § 3, art. 102 pkt 11 i art. 103 § 1 Kodeksu, może podlegać jedynie kontroli jej zawartości, która odbywa się w obecności tymczasowo aresztowanego.

§  38.

1. Korespondencja tymczasowo aresztowanego podlega cenzurze lub zatrzymaniu przez administrację aresztu śledczego w przypadku, o którym mowa w art. 105 § 4 Kodeksu.

2. Cenzura polega na usunięciu części tekstu lub uczynieniu go nieczytelnym, zatrzymanie korespondencji zaś polega na nieprzekazaniu jej adresatowi i dołączeniu do akt osobowych tymczasowo aresztowanego.

3. Decyzję o cenzurze lub o zatrzymaniu korespondencji podejmuje dyrektor, który powiadamia tymczasowo aresztowanego o przyczynach jej ocenzurowania lub zatrzymania. Dyrektor może zezwolić na przekazanie tymczasowo aresztowanemu ważnej wiadomości zawartej w zatrzymanej korespondencji.

4. Dla celów kontrolnych kopię korespondencji przed jej ocenzurowaniem załącza się do akt osobowych tymczasowo aresztowanego; w przypadku wglądu tymczasowo aresztowanego do akt osobowych, kopii korespondencji przed jej ocenzurowaniem oraz korespondencji zatrzymanej nie udostępnia się.

§ 39. W razie odmowy przyjęcia przez tymczasowo aresztowanego korespondencji, odsyła się ją do nadawcy.

§  40.

1. Tymczasowo aresztowany ma prawo składać wnioski, skargi i prośby na piśmie oraz ustnie; przełożeni i inne uprawnione osoby przyjmują je także w czasie bezpośrednich kontaktów z tymczasowo aresztowanymi, zwłaszcza podczas wizytacji cel mieszkalnych i innych pomieszczeń, w których przebywają tymczasowo aresztowani.

2. Wnioski, skargi i prośby w sprawach pilnych są rozpatrywane niezwłocznie.

3. Tymczasowo aresztowanego, którego wniosek, skarga lub prośba są adresowane do niewłaściwego organu, należy poinformować, jaki organ jest właściwy do jej rozpatrzenia.

§ 41. Koszty przesłania wniosków, skarg i próśb ponosi tymczasowo aresztowany, a jeżeli nie posiada środków pieniężnych, otrzymuje od administracji aresztu śledczego papier, koperty i znaczki pocztowe poza limitem określonym w § 35.

§  42.

1. Widzenie trwa 60 minut. O liczbie widzeń tymczasowo aresztowanego w tym samym dniu decyduje dyrektor.

2. W widzeniu mogą uczestniczyć nie więcej niż dwie osoby pełnoletnie. Liczba osób niepełnoletnich posiadających wymaganą zgodę na widzenie nie podlega ograniczeniu. Osoby do lat 15 mogą korzystać z widzeń tylko pod opieką osób pełnoletnich posiadających zgodę na widzenie.

3. W uzasadnionych przypadkach dyrektor może indywidualnie zezwolić na przedłużenie czasu widzenia.

4. Widzenia odbywają się pod dozorem funkcjonariusza, w sposób uniemożliwiający bezpośredni kontakt tymczasowo aresztowanego z osobą odwiedzającą.

5. Organ dysponujący może zezwolić na udzielenie widzenia w sposób inny niż określony w ust. 4.

6. W razie udzielenia widzenia w sposób umożliwiający bezpośredni kontakt tymczasowo aresztowanego z osobą odwiedzającą, tymczasowo aresztowany może spożywać artykuły żywnościowe i napoje zakupione przez osoby odwiedzające na terenie aresztu śledczego.

7. W razie naruszenia przez tymczasowo aresztowanego lub osobę go odwiedzającą ustalonych zasad odbywania widzenia, może być ono przerwane lub zakończone przed czasem.

8. Zasady odbywania widzeń podaje się do wiadomości, w formie ogłoszenia, osobom odwiedzającym, w miejscu dostępnym dla odwiedzających.

§ 43. Ograniczenia wynikające z § 42 ust. 1, 2 i 4 nie mają zastosowania do widzeń tymczasowo aresztowanego z osobami wymienionymi w art. 8 § 3 i w art. 105 § 2 Kodeksu, chyba że organ dysponujący zastrzeże przy widzeniu obecność swoją lub osoby upoważnionej.

§ 44. Tymczasowo aresztowany nie może korzystać z aparatu telefonicznego.