Rozdział 3 - Korespondencja i widzenia - Regulamin wykonywania kary pozbawienia wolności.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1998.111.699
Akt utracił moc Wersja od: 26 sierpnia 1998 r.
Rozdział 3
Korespondencja i widzenia
Korespondencja i widzenia
§ 26.
1.
Korespondencję urzędową administracja zakładu karnego bezzwłocznie doręcza lub podaje do wiadomości skazanemu, który podpisem i datą potwierdza jej odbiór lub przyjęcie jej treści do wiadomości. W razie odmowy potwierdzenia, czyni się o tym wzmiankę na piśmie urzędowym lub zwrotnym potwierdzeniu odbioru.2.
Skazany otrzymuje od administracji zakładu karnego pisemne potwierdzenie odbioru wysyłanej przez niego korespondencji urzędowej.§ 27.
Skazany nie posiadający środków pieniężnych może otrzymać od administracji zakładu karnego papier, koperty oraz znaczki pocztowe na cztery listy w miesiącu.§ 28.
1.
Korespondencja skazanego podlega nadzorowi administracji zakładu, z zastrzeżeniem § 87-89 regulaminu, ze względu na ochronę interesu społecznego, bezpieczeństwo zakładu karnego lub wymogi indywidualnego oddziaływania.2.
Nadzór, o którym mowa w ust. 1, wykonuje się poprzez kontrolę zawartości korespondencji oraz zapoznawanie się z jej treścią.§ 29.
1.
Korespondencja skazanego podlega cenzurze lub zatrzymaniu przez administrację zakładu w przypadku, o którym mowa w art. 105 § 4 Kodeksu.2.
Cenzura polega na usunięciu części tekstu lub uczynieniu go nieczytelnym, zatrzymanie zaś korespondencji polega na nieprzekazaniu jej adresatowi i dołączeniu do akt osobowych skazanego.3.
Decyzję o cenzurze lub o zatrzymaniu korespondencji podejmuje dyrektor, który powiadamia skazanego o przyczynach jej ocenzurowania lub zatrzymania. Dyrektor może zezwolić na przekazanie skazanemu ważnej wiadomości zawartej w zatrzymanej korespondencji.4.
Dla celów kontrolnych kopię korespondencji przed jej ocenzurowaniem załącza się do akt osobowych skazanego; w przypadku wglądu skazanego do akt osobowych, kopii korespondencji przed jej ocenzurowaniem oraz korespondencji zatrzymanej nie udostępnia się.§ 30.
W razie odmowy przyjęcia przez skazanego korespondencji, odsyła się ją do nadawcy.§ 31.
1.
Skazany ma prawo składać wnioski, skargi i prośby na piśmie oraz ustnie; przełożeni i inne uprawnione osoby przyjmują je także w czasie bezpośrednich kontaktów ze skazanym, zwłaszcza w czasie wizytacji cel mieszkalnych i innych pomieszczeń, w których przebywają skazani.2.
Wnioski, skargi i prośby w sprawach pilnych są rozpatrywane niezwłocznie.3.
Skazanego, którego wniosek, skarga lub prośba są adresowane do niewłaściwego organu, należy poinformować, jaki organ jest właściwy do jej rozpatrzenia.§ 32.
Koszty przesłania wniosków, skarg i próśb ponosi skazany, a jeżeli nie posiada środków pieniężnych, otrzymuje od administracji zakładu karnego papier, koperty i znaczki pocztowe poza limitem określonym w § 27.§ 33.
1.
Widzenie trwa 60 minut. W tym samym dniu skazanemu udziela się tylko jednego widzenia.2.
W widzeniu mogą uczestniczyć nie więcej niż dwie osoby pełnoletnie. Liczba osób niepełnoletnich nie podlega ograniczeniu. Osoby do lat 15 mogą korzystać z widzeń tylko pod opieką osób pełnoletnich.3.
Widzenie z osobą nie będącą członkiem rodziny lub inną niż rodzina osobą bliską skazany może otrzymać za zezwoleniem dyrektora.4.
W uzasadnionych przypadkach dyrektor może indywidualnie zezwolić na przedłużenie czasu widzenia, zwiększenie liczby widzeń w ciągu dnia lub na udzielenie widzenia z większą liczbą osób odwiedzających.5.
Widzenia odbywają się pod dozorem funkcjonariusza, w sposób umożliwiający bezpośredni kontakt skazanego z osobą odwiedzającą, przy oddzielnym stoliku.6.
W czasie widzenia zezwala się na spożywanie artykułów żywnościowych i napojów zakupionych przez odwiedzających na terenie zakładu karnego.7.
W razie naruszenia przez skazanego lub osobę go odwiedzającą ustalonych zasad odbywania widzenia, może być ono przerwane lub zakończone przed czasem.8.
Zasady odbywania widzeń podaje się do wiadomości, w formie ogłoszenia, osobom odwiedzającym, w miejscu dostępnym dla odwiedzających.§ 34.
Ograniczenia wynikające z § 33 ust. 1, 2 i 5 nie mają zastosowania do widzeń skazanego z osobami wymienionymi w art. 8 § 3 i art. 105 § 2 Kodeksu.§ 35.
1.
Skazany ma prawo korzystać, na własny koszt, z samoinkasującego aparatu telefonicznego.2.
W uzasadnionych przypadkach dyrektor może zezwolić skazanemu na skorzystanie z innego niż określony w ust. 1 aparatu na koszt abonenta lub skazanego, a jeżeli skazany nie posiada środków pieniężnych - na koszt zakładu karnego.3.
Rozmowa może być przerwana w razie konieczności zapewnienia ochrony społeczeństwa lub bezpieczeństwa zakładu karnego.4.
W przypadkach poważnego zagrożenia społeczeństwa albo poważnego zagrożenia dla bezpieczeństwa zakładu karnego dyrektor może, na czas określony, pozbawić skazanego uprawnienia, o którym mowa w ust. 1.