Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Regulamin wyborczy dla wyborów rabinów i podrabinów w gminach wyznaniowych żydowskich na obszarze Rzeczypospolitej z wyjątkiem województwa śląskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.75.593

Akt utracił moc

Wersja od: 5 listopada 1930 r.

I.

Przepisy ogólne.

§ 1. Aż do czasu ustanowienia przez Radę Religijną zasad obowiązujących dla dopuszczenia do sprawowania urzędu rabina lub podrabina dopuszczone być mogą do sprawowania tych urzędów jedynie osoby wyznania żydowskiego czyli mojżeszowego, które:

1) posiadają obywatelstwo polskie, wiek lat 23 skończonych i nieskazitelność obywatelską.

Nie mogą być dopuszczone osoby, co do których toczy się postępowanie upadłościowe, które utraciły prawa obywatelskie, są ubezwłasnowolnione, odbywają karę więzienną lub korzystają z dobroczynności publicznej;

2) mogą się wykazać znajomością języka polskiego w słowie i piśmie, o ile kandydat nie posiada wystawionego według obowiązujących przepisów świadectwa ukończenia z pomyślnym wynikiem szkoły powszechnej lub równorzędnej szkoły żydowskiej lub średniej ogólnokształcącej;

3) posiadają nadto religijne wykształcenie, wykazane stosownym dokumentem, uznanym jako dowód tego wykształcenia przez kolegjum rabinów specjalnie do tego powoływane przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Bliższe przepisy dotyczące tego kolegjum wydane będą przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Wymaganą pod 2) znajomość języka polskiego wykazuje się drogą złożenia stosownego egzaminu. Komisje egzaminacyjne będą w miarę potrzeby powoływane przez Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W skład każdej komisji wejdzie jeden rabin. Szczegółowe przepisy co do tego egzaminu będą zawarte w regulaminie, który wyda Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

W wyjątkowych na szczególne uwzględnienie zasługujących wypadkach może Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego udzielić dyspensy od wymogu pod 2).