Część ogólna - Przepisy wstępne. - Regulamin wewnętrznego urzędowania prokuratur sądów apelacyjnych i okręgowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.110.910

Akt utracił moc

Wersja od: 14 grudnia 1932 r.

CZĘŚĆ  OGÓLNA

Przepisy wstępne.

§ 1. Prokuratorzy sądów apelacyjnych i okręgowych sprawują swe czynności w sprawach karnych na podstawie prawa o ustroju sodów powszechnych według odpowiednich przepisów postępowaniu sądowego z uwzględnieniem, w zakresie wewnętrznego urzędowania, mniejszego regulaminu i odpowiednich przepisów regulaminów sądowych.

Czynność, dokonana niezgodnie z przepisami regulaminu, nie jest z tego powodu nieważna.

§ 2. Przez użyte w niniejszym, regulaminie wyrażenie ogólne "prokurator" rozumie się prokuratorów, wiceprokuratorów i podprokuratorów.

Przepisy, dotyczące podprokuratorów, stosuje się odpowiednio do -asesorów sądowych, którym poruczono pełnienie czynności prokuratorskich (art. 269 § 2 u. s. p.).

§ 3. Artykuły prawa, powołane w niniejszym regulaminie, odnoszą się: z oznaczeniem k. p. k. - do kodeksu postępowania karnego z dnia 19 marca 1928 r. w brzmieniu jednolitego tekstu (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 83, poz. 725), z oznaczeniem przep. wprow. k. p. k. - do przepisów wprowadzających kodeks postępowania karnego z dnia, 19 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 33, poz. 314 i z r. 1932 Nr. 10, poz. 60 oraz Nr. 73, poz. 662), z oznaczeniem u. s. p. - do prawa o ustroju sądów powszechnych w brzmieniu jednolitego tekstu (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 102, poz. 863).

Paragrafy, powołane w niniejszym regulaminie, odnoszą się: bez bliższego oznaczenia - do niniejszego regulaminu, z oznaczeniem reg. og. - do regulaminu ogólnego wewnętrznego urzędowania sądów apelacyjnych, okręgowych i grodzkich z dnia 1 grudnia 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 110, poz. 905), z oznaczeniem reg. kar. - do regulaminu wewnętrznego urzędowania sądów apelacyjnych, okręgowych i grodzkich w sprawach karnych z dnia 1 grudnia 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 110, poz. 909).

§ 4. Regulamin niniejszy nie dotyczy urzędowania prokuratorów w sprawach cywilnych.

Zadania prokuratora.

§ 5. Prokurator jest obowiązany czuwać nad tem, aby wymiar sprawiedliwości był zgodny z prawem i odpowiadał duchowi ustaw oraz wymaganiom represji karnej.

§ 6. Prokurator jest obowiązany w razie niewłaściwego stosowania ustaw przez sądy dążyć do uchylenia niewłaściwości drogą ustawowych środków odwoławczych; jeżeli środek odwoławczy nie przysługuje, prokurator powinien, stosownie do rodzaju uchybienia, zawiadomić o niem kierownika sądu, albo przedstawić sprawę swej władzy przełożonej.

§ 7. Prokurator powinien przedstawiać swej władzy przełożonej poczynione przy rozpatrywaniu spraw spostrzeżenia co do braków i sprzeczności w ustawach celem spowodowania ich usunięcia w trybie art. 41 u. s. p. lub w drodze ustawodawczej.

§ 8. Celem ujednostajnienia trybu postępowania prokuratorzy apelacyjni i okręgowi mogą udzielać podległym sobie prokuratorom wyjaśnień i wskazówek w drodze okólników.

Okólniki prokuratorów okręgowych, mające charakter ważniejszych zarządzeń lub wyjaśnień ogólnych, powinny być, przed podaniem do wiadomości podległych prokuratorów, zatwierdzone przez prokuratora apelacyjnego, takież zaś okólniki prokuratorów apelacyjnych - przez Ministra Sprawiedliwości.

§ 9. Prokurator powinien czuwać nad biegiem spraw, wniesionych przezeń do sądu.

Organizacja wewnętrzna.

§ 10. Prokuratura stanowi jednolitą całość.

§ 11. Ministrowi Sprawiedliwości, jako Naczelnemu Prokuratorowi, podlegli są prokuratorzy wszystkich stopni, bezpośrednio zaś podlegają mu prokuratorzy apelacyjni.

Podsekretarz Stanu władny jest zastępować Ministra Sprawiedliwości w zakresie jego czynności jako Naczelnego Prokuratora.

§ 12. Prokurator jest bezwzględnie zależny w zakresie czynności urzędowych od poleceń przełożonego. W przypadkach ważniejszych ustne polecenie na prośbę podwładnego powinno być potwierdzone na piśmie. Ujawnienie polecenia przełożonego przy dokonywaniu zleconej czynności jest niedopuszczalne.

§ 13. Przełożony jest uprawniony do przejęcia i bezpośredniego załatwienia każdej czynności, należącej do prokuratora podległego, oraz do uchylenia jego zarządzenia.

§ 14. Wzajemne zastępowanie się wiceprokuratorów i podprokuratorów jest dopuszczalne jedynie za zgodą przełożonego.

§ 15. Korzystanie z uprawnień, przewidzianych w art. 244 u. s. p., służy wyłącznie Naczelnemu Prokuratorowi, prokuratorowi apelacyjnemu i prokuratorowi okręgowemu.

§ 16. Prokuratorzy wnoszą pisma w sprawach osobistych w drodze służbowej do bezpośredniego przełożonego, który przedstawia sprawę władzy przełożonej ze swoim wnioskiem lub sprawozdaniem, jeżeli załatwienie sprawy nie należy do jego zakresu działania.

Odpowiedzialność służbowa.

§ 17. Prokurator jest odpowiedzialny za całość urzędowania oraz za prawidłowy i jednolity tok czynności podległego mu urzędu.

§ 18. Prokurator odpowiada za treść i formę aktów oskarżenia i innych wniosków, które przesłał do sądu.

Odpowiedzialność prokuratora nie uchyla odpowiedzialności wiceprokuratora lub podprokuratora, który wniosek sporządził.

Podział czynności.

§ 19. Prokurator apelacyjny zarządza w prokuraturze apelacyjnej podział czynności według swego uznania.

Prokurator apelacyjny może polecić dokonanie poszczególnej czynności każdemu z podległych sobie wiceprokuratorów; może również ustanowić stałych zastępców do pewnych rodzajów czynności, zawiadamiając o tem - niezwłocznie Ministra Sprawiedliwości.

§ 20. Ustęp 2 § 19 stosuje się do prokuratora okręgowego, który o ustanowieniu stałych zastępców powinien zawiadomić prokuratora apelacyjnego.

§ 21. Prokurator okręgowy zarządza podział okręgu sądu okręgowego na rejony prokuratorskie na zasadach terytorjalnych, uwzględniając istniejący podział sądowy (okręgi sądów grodzkich i sędziów śledczych) i administracyjny (powiaty, gminy, posterunki i komisarjaty policji państwowej), i przydziela tak utworzone rejony podległym prokuratorom.

Każdy rejon prokuratorski oznacza się cyfrą rzymską.

§ 22. Niezależnie od podziału terytorialnego, może prokurator okręgowy poruczyć pewien rodzaj spraw jednemu lub kilku podległym prokuratorom (sprawy szpiegowskie, polityczne, prasowe, karne skarbowe i t. p.), do których w tym przypadku stosuje się przepisy, dotyczące prokuratorów rejonowych.

§ 23. W zamiejscowych oddziałach prokuratorskich, ustanowionych przy wydziałach karnych poza siedzibą sądu okręgowego tudzież przy sądach grodzkich, podział czynności zarządza prokurator okręgowy.

§ 24. Do czynności, wykonywanych przez prokuratora rejonowego, należą:

a) wszelkie czynności w zakresie prowadzonych dochodzeń;

b) składanie wniosków o przeprowadzenie śledztwa sędziom, okręgowym śledczym, którym dana sprawa przypada w drodze przyjętego podziału (art. 261 § 1 k. p. k.), oraz wykonywanie w tych sprawach w toku śledztwa wszelkich czynności, wypływających z ustawowych uprawnień prokuratora;

c) sporządzanie i przedstawianie do aprobaty prokuratorowi okręgowemu aktów oskarżenia, wniosków o umorzenie śledztwa lub wyrażenie zgody na umorzenie, wniosków o umorzenie dochodzenia i o zastosowanie względem podejrzanego środków wychowawczych i zabezpieczających oraz wniosków o wznowienie umorzonego postępowania.

§ 25. Jeżeli prokurator nie aprobuje aktu oskarżenia albo innego wniosku, sporządzonego przez wiceprokuratora lub podprokuratora, to zwraca mu sprawę celem, ponownego opracowania stosownie do udzielonych wskazówek. W razie drobniejszych usterek prokurator może wnieść do przed stawionego mu wniosku poprawki i uzupełnienia, które powinien umieścić w podpisanym przez siebie dopisku.

Przedstawianie prokuratorowi okręgowemu do aprobaty aktów oskarżenia w sprawach, należących do właściwości sądów grodzkich, nie jest konieczne.

§ 26. Prokurator apelacyjny, na wniosek prokuratora okręgowego, wyznacza wiceprokuratora, który w zastępstwie prokuratora okręgowego kieruje zamiejscowym oddziałem prokuratury (kierownika zamiejscowego oddziału).

§ 27. Kierownikowi zamiejscowego oddziału prokuratury przysługują w zakresie spraw, prowadzonych w oddziale, prawa prokuratora okręgowego. Komunikowanie się z prokuratorem apelacyjnym i kierownikami sądów, z wyjątkiem grodzkich, odbywa się za pośrednictwem prokuratora okręgowego.

§ 28. Zastępcę kierownika zamiejscowego oddziału prokuratorskiego, w razie potrzeby, ustanawia prokurator okręgowy na wniosek kierownika oddziału, zawiadamiając o tem prokuratora apelacyjnego.

§ 29. Prokurator, ustanowiony przy sądzie grodzkim, jest uprawniony do samodzielnego prowadzenia dochodzeń w sprawach, podlegających właściwości danego sądu, wnoszenia i popierania oskarżenia przed tym sądem oraz zapowiadania i wnoszenia środków odwoławczych.

Tryb i forma komunikowania się.

§ 30. Prokuratorzy rejonowi podpisują wszelkie pisma z zakresu czynności, do których są uprawnieni (§ 24). Wszelkie inne pisma podpisuje prokurator okręgowy lub jego zastępca. Korespondencja z władzami centralnemi i władzami zagranicznemi odbywa się za pośrednictwem władz przełożonych. W zakresie czynności dochodzenia prokuratorom, prowadzącym dochodzenie, przysługuje prawo bezpośredniego komunikowania się z władzami centralnemi.

Prokurator może upoważnić sekretarza lub wyznaczonego przez siebie urzędnika sekretarjatu do podpisywania wezwań i zawiadomień oraz uwierzytelniania odpisów.

§ 31. W sprawach, należących do właściwości Naczelnego Prokuratora, prokuratorzy komunikują się wyłącznie z Ministrem Sprawiedliwości.

§ 32. Przełożeni udzielają podległym prokuratorom poleceń w zasadzie drogą instancyj służbowych. W razie otrzymania polecenia bezpośrednio od władzy wyższej prokurator zawiadamia o tem swego bezpośredniego przełożonego.

§ 33. Prokurator zwraca się do przełożonych w formie przedstawień w drodze instancyj służbowych. Jeżeli w poszczególnym przypadku władza wyższa zarządziła inaczej, należy odpis przedstawienia równocześnie przedstawić bezpośredniemu przełożonemu.

§ 34. Prokuratorzy komunikują się z prokuratorami równorzędnymi oraz z sądami, władzami, urzędami administracyjnemi i wojskowemi zapomocą odezw.

§ 35. Jeżeli władza państwowa lub samorządowa odmawia wykonania prawnego żądania prokuratora lub z wykonaniem zwleka, prokurator zawiadamia o tem przełożonego prokuratury, który stara się o usunięcie przeszkód bądź bezpośrednio, bądź za pośrednictwem swych władz przełożonych.

§ 36. Prokurator powinien osobiście otwierać pisma, nadesłane w kopertach zamkniętych, zaopatrzonych w napis "tajne", "poufne" lub inny, świadczący, że treść pisma należy zachować w tajemnicy.

Pomoc zbrojna.

§ 37. O pomoc zbrojną wojskową zwracać się mają prawo, przestrzegając przepisów reg. kar., kierownicy prokuratur apelacyjnych i okręgowych oraz oddziałów zamiejscowych, a w razie gdy pomoc taka okaże się niezbędna przy spełnianiu czynności poza siedzibą prokuratury i uzyskanie w porę pisemnej odezwy kierownika nie będzie możliwe, każdy prokurator.

Wizytacje.

§ 38. Prokurator apelacyjny powinien osobiście lub za pośrednictwem delegowanego prokuratora dokonać co najmniej raz do roku wizytacji podległych prokuratur okręgowych i ich oddziałów zamiejscowych. Celem wizytacji jest zbadanie toku spraw, ocena należytego ich załatwiania, usunięcie dostrzeżonych usterek, ujednostajnienie stosowania ustaw i czynności prokuratur oraz zapoznanie się z kwalifikacjami podległych prokuratorów i urzędników.

§ 39. Z każdej wizytacji prokurator składa władzy przełożonej sprawozdanie, zawiadamiając jednocześnie o wydanych przez siebie zarządzeniach i o potrzebie wydania zarządzeń, nie leżących w jego zakresie działania.

§ 40. Z każdej wizytacji więzienia prokurator sporządza krótkie sprawozdanie, które składa do akt prokuratury. Ministrowi Sprawiedliwości prokurator przedstawia sprawozdanie roczne z dokonanych wizytacyj, a sprawozdania szczególne składa wtedy, gdy w związku z wizytacją wydał bezpośrednio zarządowi więzienia zarządzenia natury ogólnej lub stwierdził potrzebę zarządzeń, nie leżących, w jego zakresie działania.

Konferencje prokuratorów.

§ 41. Prokuratorzy apelacyjni powinni najmniej raz do roku, okręgowi zaś przynajmniej co kwartał, zwoływać konferencje podległych prokuratorów celem ujednostajnienia działalności prokuratur, omówienia orzeczeń Sądu Najwyższego i rozważenia spornych zagadnień, powstałych na tle praktyki sądowej.

Sprawozdania.

§ 42. Prokuratorzy składają swym bezpośrednim przełożonym stałe sprawozdania ze swych czynności w wykazach, według załączonych wzorów: prokuratorzy rejonowi - miesięczne, najdalej 5 dnia miesiąca następującego po miesiącu objętym sprawozdaniem, i roczne do dnia 15 stycznia; kierownicy oddziałów zamiejscowych, załączając sprawozdania podległych im prokuratorów - miesięczne najdalej 8 dnia następnego miesiąca, roczne do dnia 20 stycznia; prokuratorzy okręgowi - miesięczne najdalej 10 dnia następnego miesiąca i roczne do dnia 1 lutego.

Prokuratorzy apelacyjni składają Ministrowi Sprawiedliwości do dnia 31 marca roczne sprawozdania, oparte na rocznych sprawozdaniach prokuratorów okręgowych, oraz sprawozdania z czynności, dokonanych w prokuraturze apelacyjnej.

Do sprawozdań miesięcznych prokuratorów okręgowych i rejonowych należy dołączać informacje o ilości osób, pozostających w areszcie: w toku dochodzenia do 2 miesięcy i do 3 miesięcy, w toku śledztwa - do 6 miesięcy, do roku i powyżej roku.

§ 43. Prokurator, delegowany do udziału w rozprawie sądowej, składa kierownikowi prokuratury, sprawozdanie z wyniku rozprawy, przedstawiając wokandę spraw po wpisaniu w rubryce "uwagi" (wzór do § 8 reg. kar.) wzmianki o wyniku rozprawy i o potrzebie lub zbędności założenia przez prokuratora środka odwoławczego.

Czas urzędowania i ferje.

§ 44. Godziny urzędowania w prokuraturach w dni powszednie oznacza Minister Sprawiedliwości.

W razie potrzeby kierownik prokuratury może zarządzić pracę poza godzinami urzędowania.

§ 45. W celu załatwiania czynności niecierpiących zwłoki w niedzielę i święta oraz w dni powszednie, poza godzinami urzędowania, należy w miarę potrzeby ustanowić dyżury prokuratorów, urzędników sekretarjatu i woźnych.

§ 46. Kierownik prokuratury oznacza godziny przyjęć.

W przypadkach pilnych należy przyjąć interesanta poza godzinami oznaczonemu.

§ 47. Terminy wypoczynku dla prokuratorów oraz urlopy wypoczynkowe dla urzędników sekretarjatu tudzież niższych funkcjonarjuszów należy w zasadzie wyznaczać w okresie od piętnastego czerwca do piętnastego września.

Na prośbę osoby interesowanej można wyznaczyć wypoczynek w dwóch terminach, jeżeli nie zachodzą przeszkody natury służbowej, pod warunkiem wszakże, by ogólny czas wypoczynku nie przekroczył normy ustawowej.

§ 48. Powołanie na ćwiczenia wojskowe i spowodowana tem przerwa w urzędowaniu nie pozbawia prawa do korzystania z wypoczynku.

Zamieszkanie i doręczanie pism w sprawach służbowych.

§ 49. Zezwolenia na zamieszkanie poza siedzibą prokuratury udziela prokuratorowi bezpośredni przełożony.

§ 50. Prokurator, korzystający z wypoczynku lub zwolnienia od zajęć, powinien zawiadomić bezpośredniego przełożonego o miejscu swego pobytu.

§ 51. Pisemne zarządzenia i orzeczenia administracyjne w sprawach służbowych powinny być doręczane prokuratorom za potwierdzeniem odbioru z oznaczeniem daty doręczenia. Doręczenie odbywa się trybem, wskazanym w reg. og.