Art. 155. - Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego wraz z załącznikiem - Regulaminem wewnętrznym Kongresów, Światowa Konwencja Pocztowa wraz z Protokołem końcowym, Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych. Dausze.2012.10.11.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2015.1522

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2014 r.
Artykuł  155.

Języki używane w dokumentacji, podczas obrad i w korespondencji służbowej

1.
W dokumentacji Związku stosowane są języki: francuski, angielski, arabski i hiszpański. Używa się również języków: chińskiego, niemieckiego, portugalskiego i rosyjskiego, z zastrzeżeniem, że wydawnictwa w tych ostatnich językach ograniczają się do dokumentacji podstawowej, najważniejszej. Używa się także innych języków, pod warunkiem, że wyrażające takie życzenie Kraje członkowskie same pokryją koszty z tym związane.
2.
Kraj lub Kraje członkowskie, które żądały innego języka niż język oficjalny, tworzą grupę językową.
3.
Dokumentacja jest publikowana przez Biuro Międzynarodowe w języku oficjalnym i w językach właściwie ustanowionych grup językowych, w sposób bezpośredni bądź za pośrednictwem regionalnych biur tych grup, na warunkach uzgodnionych z Biurem Międzynarodowym. Wydawanie dokumentów w różnych językach odbywa się według tego samego modelu.
4.
Dokumentacja publikowana bezpośrednio przez Biuro Międzynarodowe jest rozprowadzana, w miarę możliwości, jednocześnie w różnych żądanych językach.
5.
Korespondencja między Krajami członkowskimi lub ich wyznaczonymi operatorami a Biurem Międzynarodowym, a także między tym ostatnim a zewnętrznymi podmiotami może być wymieniana w każdym języku, dla którego Biuro Międzynarodowe posiada służbę tłumaczeń.
6.
Koszty związane z tłumaczeniem na jakikolwiek język, łącznie z kosztami wynikającymi ze stosowania postanowień ustępu 5, ponosi grupa językowa, która zażądała tego języka. Kraje członkowskie używające języka oficjalnego płacą, jeżeli chodzi o tłumaczenie dokumentów nieoficjalnych, ryczałtową składkę, której kwota na jednostkę składki jest taka sama jak kwota uiszczana przez Kraje członkowskie używające innego języka roboczego Biura Międzynarodowego. Wszelkie inne koszty związane z dostarczeniem dokumentów są pokrywane przez Związek. Górną granicę wydatków ponoszonych przez Związek z tytułu wydawania dokumentów w językach: chińskim, niemieckim, portugalskim i rosyjskim ustala się w rezolucji Kongresu.
7.
Koszty ponoszone przez grupę językową dzielone są między członków tej grupy proporcjonalnie do ich udziału w wydatkach Związku. Koszty te mogą być dzielone między członków grupy językowej według innego klucza podziału, pod warunkiem, że zainteresowane Kraje członkowskie wyrażą na to zgodę i powiadomią o swojej decyzji Biuro Międzynarodowe za pośrednictwem rzecznika grupy.
8.
Biuro Międzynarodowe uwzględnia każdą zmianę w wyborze języka żądanego przez Kraj członkowski po okresie, który nie powinien przekroczyć dwóch lat.
9.
W czasie dyskusji na posiedzeniach organów Związku używa się języków: francuskiego, angielskiego, hiszpańskiego, rosyjskiego i arabskiego przy zastosowaniu systemu tłumaczeń z aparaturą elektroniczną lub bez niej. Wybór systemu pozostawia się do uznania organizatorów posiedzenia, po zasięgnięciu opinii Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego i zainteresowanych Krajów członkowskich.
10.
Podczas obrad i posiedzeń wymienionych w ustępie 9, można używać również innych języków.
11.
Delegacje używające innych języków zapewniają tłumaczenie symultaniczne na jeden z języków wymienionych w ustępie 9, za pomocą systemu podanego w powyższym ustępie, jeżeli możliwe jest wprowadzenie w nim niezbędnych zmian technicznych, bądź przez indywidualnych tłumaczy.
12.
Koszty związane ze służbą tłumaczeń są dzielone między Kraje członkowskie posługujące się tym samym językiem, proporcjonalnie do ich udziału w wydatkach Związku. Koszty instalacji i konserwacji urządzeń technicznych ponosi jednak Związek.
13.
Kraje członkowskie i/lub ich operatorzy wyznaczeni mogą uzgodnić między sobą, jakiego języka będą używać w korespondencji służbowej wymienianej między nimi. W razie braku takiego uzgodnienia używa się języka francuskiego.