Rozdział 3 - Postępowanie dyscyplinarne - Regulamin dyscyplinarny funkcjonariuszy Służby Więziennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.135.634

Akt utracił moc

Wersja od: 11 lutego 2000 r.

Rozdział  3

Postępowanie dyscyplinarne

§  6.

1. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przez funkcjonariusza przewinienia.

2. Postępowanie dyscyplinarne ma na celu w szczególności:

1) ustalenie, czy przewinienie rzeczywiście zostało popełnione oraz w jakim czasie i przez kogo,

2) wszechstronne wyjaśnienie przyczyn i okoliczności popełnienia przewinienia.

§  7.

1. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna z urzędu przełożony.

2. Postępowanie dyscyplinarne można wszcząć także na wniosek sądu, prokuratora, organu powołanego do orzekania w sprawach o wykroczenia albo innego zainteresowanego organu, instytucji lub innej osoby.

§  8.

1. Przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego można podjąć niezbędne czynności wyjaśniające, jeżeli wiadomość o popełnieniu przewinienia budzi wątpliwości, w szczególności co do popełnienia tego czynu lub co do osoby sprawcy.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1, powinny być ukończone w terminie 14 dni od dnia ich podjęcia.

§  9.

1. Nie wszczyna się postępowania dyscyplinarnego, a wszczęte umarza, gdy zachodzi okoliczność wyłączająca postępowanie:

1) czynu nie popełniono albo czyn nie zawiera znamion przewinienia,

2) postępowanie karne zakończyło się orzeczeniem uniewinniającym, a czyn nie stanowił naruszenia dyscypliny służbowej,

3) sprawca przewinienia nie podlega orzecznictwu dyscyplinarnemu,

4) sprawca przewinienia zmarł,

5) nastąpiło przedawnienie,

6) postępowanie co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie ukończone lub wszczęte wcześniej toczy się.

2. Postępowania dyscyplinarnego można nie wszczynać, a wszczęte można umorzyć, w szczególności gdy:

1) okoliczności popełnionego przewinienia nie budzą wątpliwości, a naruszenie dyscypliny służbowej jest znikome,

2) sprawca przewinienia pisemnie zgłosi wystąpienie ze służby,

3) wystąpiła długotrwała choroba sprawcy przewinienia.

§  10.

1. Wszczęcie postępowania dyscyplinarnego następuje w formie postanowienia, którego odpis doręcza się obwinionemu oraz przesyła się niezwłocznie wyższemu przełożonemu.

2. Postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego powinno zawierać:

1) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe funkcjonariusza wydającego postanowienie,

2) datę i miejsce wydania,

3) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe obwinionego,

4) powołanie podstawy prawnej,

5) określenie zarzucanego przewinienia,

6) podanie przepisu, który został naruszony,

7) oznaczenie osoby albo zespołu osób wyznaczonych do prowadzenia postępowania,

8) uzasadnienie,

9) pouczenie, czy i w jakim trybie służy na nie zażalenie.

§  11.

1. Postępowanie dyscyplinarne przeprowadza przełożony lub wyznaczony przez niego funkcjonariusz albo zespół funkcjonariuszy.

2. Postępowanie dyscyplinarne przeciwko oficerom Służby Więziennej przeprowadza funkcjonariusz w stopniu oficera.

§  12.

1. Funkcjonariusza wyłącza się od prowadzenia postępowania dyscyplinarnego, jeżeli:

1) sprawa dotyczy go bezpośrednio,

2) jest małżonkiem obwinionego lub osoby przez niego pokrzywdzonej,

3) jest krewnym lub powinowatym obwinionego lub pokrzywdzonego, w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania karnego, dotyczących wyłączenia sędziego z mocy prawa od udziału w sprawie,

4) był świadkiem zdarzenia,

5) pomiędzy nim a obwinionym lub pokrzywdzonym zachodzi stosunek osobisty mogący wywołać wątpliwości co do bezstronności prowadzącego postępowanie.

2. Prowadzącego postępowanie dyscyplinarne można wyłączyć od udziału w tym postępowaniu z innych uzasadnionych przyczyn.

3. Prowadzący postępowanie dyscyplinarne bada z urzędu, czy nie zachodzą okoliczności uzasadniające jego wyłączenie od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym.

4. O zaistnieniu okoliczności wymienionych w ust. 1 prowadzący postępowanie dyscyplinarne funkcjonariusz powiadamia przełożonego, który go wyznaczył, a jeżeli postępowanie dyscyplinarne prowadzi przełożony - powiadamia wyższego przełożonego.

5. O wyłączeniu prowadzącego postępowanie dyscyplinarne decydują przełożeni, o których mowa w ust. 4, na jego wniosek lub z urzędu.

6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do wykonywania czynności wyjaśniających.

7. Obwiniony i pokrzywdzony mają prawo złożyć do przełożonego wniosek o wyłączenie prowadzącego postępowanie z przyczyn, o których mowa w ust. 1 lub 2, a jeżeli postępowanie dyscyplinarne prowadzi przełożony - do wyższego przełożonego.

8. Nieuwzględnienie wniosku, o którym mowa w ust. 7, wymaga wydania postanowienia.

§  13.

1. Prowadzący postępowanie dyscyplinarne zbiera dowody i podejmuje czynności niezbędne do wyjaśnienia sprawy, a w szczególności: przesłuchuje obwinionego, świadków i pokrzywdzonych, zleca lub występuje do przełożonego z wnioskiem o zlecenie przeprowadzenia odpowiednich badań i ekspertyz oraz zasięga niezbędnych opinii.

2. O przeprowadzenie czynności poza miejscowością, w której toczy się postępowanie dyscyplinarne, można zwrócić się do kierownika jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, położonej najbliżej miejsca, w której czynność ta ma być dokonana.

3. Z przesłuchania obwinionego, świadków i biegłych w sprawie sporządza się protokół, chyba że osoby te złożyły pisemne oświadczenia, które prowadzący postępowanie dyscyplinarne uzna za wystarczające.

4. Materiały przekazane przez organy, instytucje lub osoby określone w § 7 ust. 2 włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego.

§  14.

1. W toku postępowania dyscyplinarnego prowadzący postępowanie dyscyplinarne wydaje postanowienia, jeżeli rozporządzenie tak stanowi.

2. Przepis § 10 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

3. Na postanowienie przysługuje zażalenie, o ile rozporządzenie tak stanowi.

4. Zażalenie wnosi się w terminie 3 dni od doręczenia postanowienia do przełożonego, a jeżeli postanowienie wydał ten przełożony - do wyższego przełożonego.

§ 15. 1  

1. W toku postępowania dyscyplinarnego obwiniony ma prawo do:

1) odmowy składania wyjaśnień,

2) zgłaszania wniosków dowodowych,

3) przeglądania akt,

4) ustanowienia obrońcy.

2. Obrońcą, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, może być adwokat lub wskazany przez obwinionego funkcjonariusz. Obrońca jest uprawniony do reprezentowania obwinionego w granicach udzielonego na piśmie pełnomocnictwa i może podejmować czynności tylko na korzyść obwinionego.

3. O ile pełnomocnictwo, o którym mowa w ust. 2, nie stanowi inaczej, obrońca jest uprawniony do reprezentowania obwinionego w toku postępowania dyscyplinarnego i postępowania odwoławczego.

§  16.

1. Wnioski o przeprowadzenie dowodów zgłasza się na piśmie prowadzącemu postępowanie dyscyplinarne, ze wskazaniem okoliczności, które mają być udowodnione.

2. Prowadzący postępowanie dyscyplinarne nie może odmówić przeprowadzenia dowodów mających istotne znaczenie dla wyjaśnienia sprawy.

3. Wniosku o przeprowadzenie dowodu nie uwzględnia się, gdy:

1) przeprowadzenie dowodu jest niedopuszczalne,

2) okoliczność, która ma zostać udowodniona, jest już udowodniona zgodnie z twierdzeniem wnioskodawcy,

3) okoliczności nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy lub dowodu nie da się przeprowadzić.

4. Oddalenie wniosku wymaga wydania postanowienia.

§  17.

1. Postępowanie dyscyplinarne powinno być zakończone w terminie 30 dni od dnia wszczęcia postępowania.

2. W uzasadnionych przypadkach przełożony może przedłużyć postępowanie dyscyplinarne na czas oznaczony.

§  18.

1. Przełożony może zawiesić postępowanie dyscyplinarne do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego, zwłaszcza gdy ukaranie dyscyplinarne jest zależne od wyników postępowania karnego i nie stanowi naruszenia dyscypliny służbowej.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy popełnienie przestępstwa przez funkcjonariusza jest oczywiste i pozostawienie go w służbie godzi w jej interes.

3. Przełożony, o którym mowa w ust. 1, może zawiesić postępowanie dyscyplinarne, gdy zachodzi długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca prowadzenie postępowania.

4. Na postanowienie o zawieszeniu postępowania dyscyplinarnego obwinionemu i pokrzywdzonemu przysługuje zażalenie.

5. Po ustaniu przyczyn uzasadniających zawieszenie postępowania dyscyplinarnego przełożony wydaje postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania.

§  19.

1. Jeżeli prowadzący postępowanie dyscyplinarne uzna, że zostały wyjaśnione wszystkie okoliczności sprawy, zaznajamia obwinionego z materiałami postępowania dyscyplinarnego i poucza go o prawie zgłoszenia wniosku o ich uzupełnienie w terminie 3 dni. Przepisy § 15 i 16 stosuje się odpowiednio.

2. Wniosek o uzupełnienie postępowania dyscyplinarnego rozpatruje prowadzący postępowanie. Na postanowienie o odmowie uwzględnienia wniosku o uzupełnienie postępowania obwinionemu przysługuje zażalenie.

3. Z czynności zaznajomienia obwinionego z aktami postępowania dyscyplinarnego sporządza się protokół.

§  20.

1. Jeżeli nie zachodzi potrzeba uzupełnienia postępowania dyscyplinarnego, prowadzący sporządza w terminie 3 dni sprawozdanie kończące postępowanie.

2. Sprawozdanie kończące postępowanie dyscyplinarne powinno zawierać:

1) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe funkcjonariusza, który prowadził postępowanie,

2) stanowisko służbowe przełożonego, który wydał postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego,

3) stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe obwinionego,

4) dokładne określenie zarzucanego obwinionemu czynu, ze wskazaniem czasu, miejsca, sposobu i okoliczności popełnienia zarzucanego czynu oraz jego skutków,

5) opis ustalonego stanu faktycznego na podstawie zebranych dowodów,

6) wnioski dotyczące umorzenia postępowania dyscyplinarnego bądź wymiaru kary, z uzasadnieniem i wskazaniem okoliczności łagodzących i obciążających.

§  21.

1. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, po wysłuchaniu obwinionego, orzeka się o:

1) umorzeniu postępowania dyscyplinarnego,

2) uznaniu obwinionego za winnego popełnienia przewinienia i wymierzeniu kary.

2. Orzeczenia, o których mowa w ust. 1, należy wydać nie później niż w ciągu 7 dni od dnia sporządzenia sprawozdania kończącego postępowanie dyscyplinarne.

3. Umorzenie postępowania dyscyplinarnego wymaga wydania postanowienia.

4. Obwinionego nie wysłuchuje się w razie:

1) tymczasowego aresztowania,

2) długotrwałej, obłożnej choroby,

3) odmowy stawienia się lub nie usprawiedliwionej nieobecności.

§ 22. Jeżeli przełożony uzna, że należy wymierzyć karę, do której wymierzenia nie jest uprawniony, akta postępowania dyscyplinarnego przesyła właściwemu wyższemu przełożonemu z wnioskiem o wydanie orzeczenia o wymierzeniu określonej kary.

§  23.

1. Orzeczenie o wymierzeniu kary dyscyplinarnej powinno zawierać:

1) imię i nazwisko przełożonego, który wydał orzeczenie, z podaniem jego stopnia oraz stanowiska służbowego,

2) datę i miejsce wydania,

3) stopień, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego,

4) opis zarzucanego obwinionemu czynu, wraz z podaniem przepisu, który został naruszony,

5) rozstrzygnięcie w sprawie,

6) uzasadnienie faktyczne i prawne orzeczenia,

7) pouczenie o prawie wniesienia zażalenia,

8) podpis przełożonego i pieczęć jednostki.

2. Orzeczenie o wymierzeniu kary dyscyplinarnej doręcza się niezwłocznie obwinionemu; orzeczenie to przesyła się w terminie 3 dni do wyższego przełożonego.

¹ § 15 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 1 lutego 2000 r. (Dz.U.00.9.128) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 lutego 2000 r.