Rozdział 8 - Zatarcie i darowanie ukarania dyscyplinarnego. - Regulamin dyscyplinarny funkcjonariuszy Służby Więziennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1978.10.41

Akt utracił moc

Wersja od: 30 marca 1991 r.

Rozdział  8

Zatarcie i darowanie ukarania dyscyplinarnego.

§  40.

1. Zatarcie ukarania dyscyplinarnego następuje z urzędu po upływie:

1) 9 miesięcy od dnia wymierzenia kary lub upomienia,

2) 1 roku od dnia wymierzenia kary nagany, surowej nagany i odroczenia nadania wyższego stopnia podoficerskiego,

3) 2 lat od dnia wymierzenia kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku służbowym i odroczenia nadania wyższego stopnia oficerskiego,

4) 3 lat od dnia wymierzenia kary przeniesienia na niższe stanowisko służbowe, obniżenia stopnia służbowego i ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby.

2. W razie nienagannej służby stwierdzonej w opinii służbowej przez bezpośredniego przełożonego zatarcie ukarania dyscyplinarnego może nastąpić po upływie:

1) 6 miesięcy od dnia wymierzenia kary upomienia, nagany, surowej nagany i odroczenia nadania wyższego stopnia podoficerskiego,

2) 1 roku od dnia wymierzenia kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku służbowym i odroczenia nadania wyższego stopnia oficerskiego,

3) 2 lat od dnia wymierzenia kary przeniesienia na niższe stanowisko służbowe, obniżenia stopnia służbowego i ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby.

§  41.

1. Kara dyscyplinarna może być darowana, a ukaranie zatarte za wykazanie męstwa lub odwagi, za szczególnie poważne osiągnięcia w wykonywaniu zadań służbowych lub pracy społecznej.

2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli kara została już wykonana, następuje zatarcie ukarania dyscyplinarnego.

§  42.

1. Decyzję o zatarciu ukarania dyscyplinarnego, o którym mowa w § 40 ust. 2, jak również decyzje wymienione w § 41, wydaje przełożony dyscyplinarny, który karę wymierzył.

2. Jeżeli decyzję, o której mowa w ust. 1, wydał niższy przełożony, zawiadamia o tym wyższego przełożonego dyscyplinarnego.

§ 43. Jeżeli funkcjonariusz został po ukaraniu przeniesiony do innej jednostki, decyzję o zatarciu ukarania dyscyplinarnego lub darowania wymierzonej kary wydaje przełożony funkcjonariusza, równorzędny przełożonemu, który karę wymierzył, albo wyższy przełożony.

§  44.

1. Karę zatartą i darowaną uważa się za niebyłą i nie bierze się jej pod uwagę przy ocenie pracy i postawy funkcjonariusza oraz przy wymierzaniu następnej kary.

2. Jeżeli funkcjonariusz popełnił przewinienie dyscyplinarne, za które została mu wymierzona kara dyscyplinarna przed upływem okresu wymaganego do zatarcia uprzedniego ukarania, dopuszczalne jest tylko jednoczesne zatarcie wszystkich ukarań.