Rozdział 5 - Wykonanie orzeczeń. - Regulamin czynności sądów wojewódzkich i powiatowych w sprawach cywilnych i karnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.37.325

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1985 r.

Rozdział  5.

Wykonanie orzeczeń.

Oddział  1.

Przepisy ogólne.

§  234.

1. Niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia kierownik sekretariatu przedstawia akta sprawy przewodniczącemu wydziału w celu wydania zarządzeń w przedmiocie wszczęcia postępowania wykonawczego.

2. Przewodniczący wydziału stwierdza prawomocność orzeczenia, a jeżeli jest ono wykonalne - wydaje sekretariatowi odpowiednie zarządzenia w celu wykonania orzeczenia bez zwłoki i nadzoruje terminowe wykonanie zarządzonych czynności.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w razie zwrotu akt przez sąd rewizyjny.

§ 235. Każde orzeczenie powinno być skierowane do wykonania w ciągu 14 dni od jego uprawomocnienia się lub od daty zwrotu akt sądowi pierwszej instancji.

§ 236. W wypadku gdy z mocy przepisów szczególnych właściwy do wykonania orzeczonych kar lub środków jest sąd inny niż ten, który w danej sprawie orzekał, odpisy wydanych w postępowaniu wykonawczym orzeczeń, których treść podlega odnotowaniu przez sąd orzekający, należy przesłać temu sądowi z powołaniem się na sygnaturę jego akt.

Oddział  2.

Kara pozbawienia wolności, nadzór ochronny i ośrodek przystosowania społecznego.

§  237.

1. W celu wykonania wyroku skazującego na karę pozbawienia wolności sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, podejmuje niezwłocznie wszystkie czynności zmierzające do osadzenia skazanego w zakładzie karnym. W szczególności sąd przesyła administracji właściwego zakładu karnego lub aresztu śledczego odpis lub wyciąg z wyroku z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone, ze wzmianką o wykonalności oraz nakaz przyjęcia do odbycia kary, a także dołącza wymagane dane dotyczące osoby skazanego (art. 12 § 2 Kkw).

2. Jeżeli skazany na karę pozbawienia wolności przekraczającą dwa lata przebywa na wolności, dokumenty wymienione w ust. 1 doręcza się administracji zakładu karnego za pośrednictwem jednostki Milicji Obywatelskiej mającej doprowadzić skazanego do zakładu w celu odbycia kary.

3. Wezwanie skazanego na karę pozbawienia wolności do stawienia się w wyznaczonym terminie w zakładzie karnym powinno zawierać pouczenie, że w razie niezastosowania się do wezwania skazany zostanie doprowadzony przymusowo i obciążony kosztami doprowadzenia. O wyznaczonym terminie stawienia się skazanego w zakładzie karnym należy zawiadomić administrację właściwego zakładu karnego, zobowiązując ją do zawiadomienia sądu w razie niezgłoszenia się skazanego w tym terminie.

4. Polecając Milicji Obywatelskiej doprowadzenie skazanego do zakładu karnego (art. 43 § 2 Kkw), sąd przesyła komendzie powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) Milicji Obywatelskiej właściwej według ostatniego miejsca pobytu skazanego nakaz doprowadzenia, wskazując zakład karny, do którego doprowadzenie ma nastąpić, a nadto w razie potrzeby dołącza informację o przesłaniu administracji zakładu dokumentów wymienionych w ust. 1.

§ 238. Przesyłając prokuratorowi odpis lub wyciąg z wyroku skazującego na karę pozbawienia wolności skierowanego do wykonania (art. 12 § 3 Kkw) należy zaznaczyć, do którego zakładu karnego skierowano wyrok do wykonania.

§  239.

1. Zarządzając wykonanie kary pozbawienia wolności zasadniczej lub zastępczej wobec skazanego żołnierza służby zasadniczej lub osoby powołanej do pełnienia takiej służby, sąd przesyła odpis albo wyciąg z wyroku wraz z zarządzeniem wykonania kary odpowiednio dowódcy jednostki, w której skazany pełni służbę, lub właściwemu powiatowemu (miejskiemu, dzielnicowemu) sztabowi wojskowemu. Jeżeli kara pozbawienia wolności, której wykonanie zarządzono, nie przekracza 6 miesięcy, a w wypadku zastępczej kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec żołnierza odbywającego zasadniczą służbę wojskową - bez względu na jej wymiar, do odpisu wyroku należy dołączyć pouczenie o możliwości wystąpienia w terminie 14 dni od otrzymania odpisu wyroku i zarządzenia z wnioskiem o odroczenie wykonania kary do czasu ukończenia służby.

2. W razie odroczenia żołnierzowi służby zasadniczej albo osobie powołanej do pełnienia takiej służby, wykonania kary pozbawienia wolności zasadniczej lub zastępczej, sąd zawiadamia o tym odpowiednio dowódcę jednostki, w której skazany pełni służbę, lub właściwy powiatowy (miejski, dzielnicowy) sztab wojskowy. Do zawiadomienia należy dołączyć pouczenie o treści art. 301 § 3 Kk i art. 72 § 1 Kkw oraz o obowiązku niezwłocznego poinformowania sądu o zwolnieniu skazanego z zasadniczej służby wojskowej.

§  240.

1. Sąd, który orzekł w wyroku nadzór ochronny, przesyła administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego, w którym skazany ma rozpocząć odbywanie kary pozbawienia wolności, odpis lub wyciąg z wyroku obejmujący również orzeczenie w przedmiocie nadzoru ochronnego ze wzmianką o wykonalności.

2. W celu wykonania orzeczenia w zakresie nadzoru ochronnego administracja zakładu karnego, w którym skazany kończy odbywanie kary, lub sąd penitencjarny, który zastosował nadzór ochronny na podstawie art. 91 § 1 Kkw, przesyła sądowi penitencjarnemu, w którego okręgu nadzór ma być wykonywany, odpis prawomocnego orzeczenia w tym przedmiocie ze wzmianką o wykonalności i z informacją o terminie zwolnienia skazanego z zakładu karnego.

§ 241. Sąd, który orzekł w wyroku umieszczenie skazanego w ośrodku przystosowania społecznego, przesyła administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego, w którym skazany ma rozpocząć odbywanie kary pozbawienia wolności, odpis lub wyciąg z wyroku obejmujący również orzeczenie w przedmiocie umieszczenia w ośrodku przystosowania społecznego.

§ 242. W wypadku gdy skazany, wobec którego orzeczono umieszczenie w ośrodku przystosowania społecznego, kończy odbywanie kary pozbawienia wolności, administracja zakładu karnego, w którym skazany aktualnie przebywa, nie później niż na dwa miesiące przed upływem końca kary przesyła właściwemu sądowi penitencjarnemu akta osobowe skazanego wraz z opinią o skazanym w celu rozważenia, czy istnieją warunki do orzeczenia nadzoru ochronnego zamiast orzeczonego w wyroku umieszczenia w ośrodku przystosowania społecznego (art. 103 Kkw).

§  243.

1. Prawomocne orzeczenie o umieszczeniu skazanego w ośrodku przystosowania społecznego wykonuje sąd penitencjarny, w którego okręgu skazany kończy odbywanie kary, lub sąd penitencjarny, który orzekł umieszczenie w ośrodku przystosowania społecznego na podstawie art. 64 Kk W tym celu należy przesłać administracji ośrodka odpis lub wyciąg z prawomocnego orzeczenia o umieszczeniu skazanego w ośrodku ze wzmianką o wykonalności wraz z nakazem przyjęcia. Jeżeli skazany przebywa w zakładzie karnym, należy nadto przesłać administracji tego zakładu polecenie przetransportowania skazanego do określonego ośrodka przystosowania społecznego.

2. W wypadku gdy skazany, wobec którego orzeczono umieszczenie w ośrodku przystosowania społecznego, przebywa na wolności, sąd penitencjarny, o którym mowa w ust. 1, wzywa skazanego do stawienia się w wyznaczonym terminie i w określonym ośrodku. Przepisy § 237 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Oddział  3.

Warunkowe umorzenie postępowania, warunkowe zawieszenie wykonania kary i warunkowe przedterminowe zwolnienie.

§  244.

1. Jeżeli na osobę, wobec której warunkowo umorzono postępowanie, warunkowo zawieszono wykonanie kary lub którą warunkowo przedterminowo zwolniono, nałożono obowiązek naprawienia w całości albo w części szkody wyrządzonej przestępstwem, sąd przesyła pokrzywdzonej przestępstwem osobie lub instytucji odpis lub wyciąg z orzeczenia ze wzmianką o wykonalności z poleceniem zawiadomienia sądu w razie niewykonania przez zobowiązanego tego obowiązku.

2. W razie zarządzenia wykonania warunkowo zawieszonej kary sąd przesyła odpis postanowienia w tym przedmiocie pokrzywdzonej przestępstwem osobie lub instytucji.

3. Jeżeli na osobę, wobec której warunkowo umorzono postępowanie, warunkowo zawieszono wykonanie kary lub którą warunkowo przedterminowo zwolniono, nałożono obowiązek wykonania określonych prac lub świadczeń na cele społeczne, zawiadamia się o tym uprawnionego, polecając zawiadomienie sądu w razie niewykonania przez zobowiązanego tego obowiązku.

§  245.

1. W wypadku gdy osobę, wobec której warunkowo zawieszono wykonanie kary lub którą warunkowo przedterminowo zwolniono, oddano pod dozór, który ma być wykonywany w okręgu innego sądu, sąd, który orzekł dozór, przesyła odpis lub wyciąg z orzeczenia w tym przedmiocie ze wzmianką o wykonalności odpowiednio właściwemu sądowi powiatowemu lub sądowi penitencjarnemu, w którego okręgu dozór ma być wykonywany, dołączając odpisy dokumentów z akt sprawy, niezbędnych dla prawidłowego wykonania dozoru.

2. W razie zarządzenia wykonania warunkowo zawieszonej kary lub w razie odwołania warunkowego przedterminowego zwolnienia, przepisy § 237 i 238 stosuje się odpowiednio.

Oddział  4.

Kara ograniczenia wolności.

§  246.

1. W celu wykonania wyroku skazującego na karę ograniczenia wolności sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, stosownie do przepisów Kodeksu karnego wykonawczego, przesyła odpis lub wyciąg z wyroku ze wzmianką o wykonalności organowi spraw wewnętrznych prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej, właściwemu według miejsca zamieszkania skazanego lub miejsca, w którym praca ma być wykonywana, albo zakładowi pracy zatrudniającemu skazanego, z pouczeniem o obowiązku zawiadomienia sądu o dacie rozpoczęcia wykonywania kary ograniczenia wolności oraz o obowiązkach określonych w art. 120 § 1 i art. 122 § 1 Kkw Zakład pracy należy nadto pouczyć o prawie i warunkach złożenia wniosku o zwolnienie skazanego od odbywania reszty kary (art. 88 Kk i art. 124 § 1 Kkw).

2. Jeżeli kara ograniczenia wolności ma być wykonywana przez sąd inny niż sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, należy przesłać temu sądowi odpis lub wyciąg z wyroku wraz z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone, ze wzmianką o wykonalności, oraz odpisy dokumentów z akt sprawy, niezbędnych dla prawidłowego wykonania kary.

3. Zarządzając wykonanie kary ograniczenia wolności należy zawiadomić uprawnionego o mających nastąpić na jego rzecz potrąceniach z wynagrodzenia skazanego, jeżeli potrącenia takie orzeczono.

§ 247. W razie odroczenia żołnierzowi służby zasadniczej lub osobie powołanej do czynnej służby wojskowej (art. 301 § 1 Kk i 123 Kkw) wykonania kary ograniczenia wolności, sąd zawiadamia o tym odpowiednio dowódcę jednostki, w której skazany pełni służbę, lub właściwy powiatowy (miejski, dzielnicowy) sztab wojskowy, dołączając do zawiadomienia pouczenie o treści art. 301 § 3 Kk i art. 72 § 1 Kkw oraz o obowiązku niezwłocznego poinformowania sądu o zwolnieniu skazanego z zasadniczej służby wojskowej.

Oddział  5.

Ułaskawienie.

§  248.

1. W razie orzeczenia kary śmierci, sporządzoną przez sąd opinię w przedmiocie ułaskawienia dołącza się do akt sprawy w zalakowanej kopercie.

2. Sąd rewizyjny, który utrzymał w mocy wyrok, którym orzeczono karę śmierci, lub w którym zapadł taki wyrok na skutek rewizji oskarżyciela, a w wypadku uprawomocnienia się wyroku, którym orzeczono karę śmierci, na skutek nie złożenia rewizji - sąd pierwszej instancji niezwłocznie przedstawia akta sprawy wraz z opinią w przedmiocie ułaskawienia Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego, w celu zajęcia stanowiska co do istnienia podstaw do wniesienia rewizji nadzwyczajnej.

Oddział  6.

Zabezpieczenie i kary majątkowe.

§  249.

1. W razie wydania w sprawie postanowienia o zabezpieczeniu roszczeń o naprawienie szkody lub grożących oskarżonemu kar majątkowych, sąd niezwłocznie przesyła odpis postanowienia opatrzony wzmianką o wykonalności właściwemu organowi egzekucyjnemu, zawiadamiając go o posiadanych wiadomościach o majątku oskarżonego. Zawiadomienia te należy przesyłać w miarę czynienia ustaleń w tym zakresie, również po wydaniu postanowienia o zabezpieczeniu.

2. W razie uprawomocnienia się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, w której wydano postanowienie o zabezpieczeniu roszczeń o naprawienie szkody lub grożących oskarżonemu kar majątkowych, sąd przesyła niezwłocznie organowi egzekucyjnemu dokonującemu zabezpieczenia odpis tego orzeczenia do wiadomości.

§  250.

1. W celu wykonania wyroku skazującego na grzywnę sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, niezwłocznie po uprawomocnieniu się wyroku wpisuje grzywnę do księgi należności i wzywa skazanego do uiszczenia jej dobrowolnie w terminie 14 dni, z pouczeniem, że w razie jej nieuiszczenia zostanie wszczęte postępowanie egzekucyjne, którego koszty obciążą skazanego.

2. W razie bezskutecznego upływu terminu do dobrowolnego uiszczenia grzywny i nierozłożenia jej na raty, sąd wykonujący orzeczenie przesyła właściwemu organowi egzekucyjnemu tytuł wykonawczy z poleceniem jego wykonania, chyba że z uwagi na to, iż skazany jest pozbawiony wolności albo mieszkając za granicą czasowo tylko przebywa na terenie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, sąd uzna, że egzekucja byłaby bezskuteczna. W tym wypadku, a także w razie gdy egzekucja okazała się bezskuteczna, sąd zarządza wykonanie zastępczej kary pozbawienia wolności. Przepisy § 237 i 238 stosuje się dpowiednio.

3. Przesyłając tytuł wykonawczy sąd na podstawie danych zawartych w aktach sprawy przekazuje informacje ułatwiające wszczęcie i prowadzenie egzekucji, a w szczególności:

1) podaje imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, imiona rodziców i miejsce zamieszkania skazanego,

2) określa miejsce pracy skazanego albo źródła utrzymania jego lub współmałżonka oraz stan rodzinny,

3) załącza odpisy protokołów zajęcia, jeżeli zajęcia dokonał organ inny niż organ mający prowadzić egzekucję,

4) oznacza, czy i które z przedmiotów określonych w protokołach wymienionych w pkt 3 zostały wyłączone spod zajęcia albo o których wyłączenie toczy się postępowanie.

§ 251. W celu wykonania orzeczenia o konfiskacie mienia sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, przesyła niezwłocznie po jego uprawomocnieniu się właściwemu do spraw finansowych organowi prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej odpis lub wyciąg z orzeczenia wraz z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone, z oznaczoną datą prawomocności. Przepisy § 250 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Oddział  7.

Kary dodatkowe.

§ 252. O prawomocnie orzeczonym pozbawieniu praw publicznych sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, zawiadamia niezwłocznie odpowiednie organy i instytucje wymienione w art. 176 i 182 Kkw.

§ 253. O prawomocnie orzeczonym pozbawieniu praw rodzicielskich lub opiekuńczych, zakazie zajmowania określonych stanowisk, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności albo zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych - sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, zawiadamia odpowiednio właściwy sąd opiekuńczy albo właściwy organ prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej oraz zakład pracy, instytucję lub organizację, przesyłając odpis lub wyciąg z orzeczenia, w miarę potrzeby wraz z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone.

§  254.

1. W razie orzeczenia przepadku rzeczy przechowywanej przez sąd, należy przesłać odpowiednio do biura podawczego lub do kasy sądowej odpis lub wyciąg z orzeczenia, z oznaczeniem daty jego prawomocności, z poleceniem przekazania rzeczy właściwemu do spraw finansowych organowi prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej; jeżeli jednak rzecz przechowywana jest w aktach sprawy - należy ją bezpośrednio przekazać właściwemu organowi na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. Odpis lub wyciąg z orzeczenia przesyła się również organowi uprawnionemu do przyjęcia rzeczy.

2. W razie orzeczenia przepadku rzeczy przechowywanej poza sądem - należy przesłać odpis lub wyciąg z orzeczenia z oznaczeniem daty jego prawomocności właściwemu do spraw finansowych organowi prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej, dołączając polecenie odebrania rzeczy od wskazanej instytucji lub osoby, której rzecz oddano na przechowanie, w celu przekazania jej na rzecz Skarbu Państwa, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Odpis lub wyciąg z orzeczenia wraz z poleceniem wydania rzeczy przesyła się również instytucji lub osobie, której rzecz oddano na przechowanie.

3. W razie orzeczenia przepadku rzeczy z poleceniem jej zniszczenia, wykonanie tego orzeczenia należy do kierownika sekretariatu; ze zniszczenia rzeczy sporządza się protokół, który należy dołączyć do akt sprawy.

Oddział  8.

Środki zabezpieczające, nawiązka i koszty sądowe.

§  255.

1. Przesyłając do wykonania orzeczenia o zastosowaniu środka zabezpieczającego, polegającego na umieszczeniu sprawcy w szpitalu psychiatrycznym, w zakładzie leczenia odwykowego lub w innym odpowiednim zakładzie, sąd powinien pouczyć dyrektora zakładu leczniczego o obowiązkach określonych w art. 197 § 1 i 2 Kkw.

2. W razie otrzymania opinii, iż dalszy pobyt w zakładzie skazanego na karę pozbawienia wolności nie jest konieczny, lub w razie upływu czasu pobytu w zakładzie (art. 102 § 2 Kk), sąd przed zwolnieniem z zakładu rozstrzyga o potrzebie wykonania kary pozbawienia wolności. W wypadku skazanego za przestępstwo popełnione w stanie ograniczonej poczytalności - można nadto przesłać właściwemu sądowi penitencjarnemu odpis lub wyciąg z wyroku wraz z odpisem zarządzenia o wykonaniu kary i innymi niezbędnymi odpisami dokumentów z akt sprawy, w szczególności dotyczących postępów w leczeniu skazanego, w celu rozważenia możliwości warunkowego zwolnienia skazanego (art. 100 § 2 Kk). Zarządzenie o wykonaniu kary podlega wykonaniu po wydaniu postanowienia o odmowie warunkowego zwolnienia.

§ 256. W razie orzeczenia nawiązki na rzecz Polskiego Czerwonego Krzyża lub na rzecz innej organizacji społecznej, tytuł wykonawczy (art. 174 § 1 Kkw) przesyła się właściwemu zarządowi wojewódzkiemu tej organizacji.

§ 257. Postanowienie ustalające wysokość kosztów przypadających w związku z postępowaniem wydaje sąd pierwszej instancji, który w danej sprawie orzekał, niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie. W miarę potrzeby należy powziąć dodatkowe postanowienie.