Rozdział 3 - Wykonanie orzeczeń. - Regulamin czynności sądów wojewódzkich i powiatowych w sprawach cywilnych i karnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1953.44.216

Akt utracił moc

Wersja od: 5 października 1953 r.

Rozdział  III.

Wykonanie orzeczeń.

§ 109. Jeżeli kara pozbawienia wolności nie przekracza trzech miesięcy, skazanego przebywającego na wolności należy wezwać, aby w zakreślonym terminie stawił się w wyznaczonym więzieniu. Odpis wezwania należy przesłać zarządowi więzienia łącznie z zaznaczeniem, że zarząd więzienia powinien zawiadomić sąd o dniu rozpoczęcia kary przez skazanego oraz o dniu mającego nastąpić zwolnienia.

§  110.

1. Jeżeli kara pozbawienia wolności, która ma być wykonana, przekracza 3 miesiące, sąd może stosownie do okoliczności postąpić w myśl § 109 lub polecić bezzwłoczne sprowadzenie skazanego do więzienia.

2. Gdy zachodzi obawa uchylenia się przez skazanego od odbycia kary, nie należy wysyłać wezwania do dobrowolnego odbycia kary.

§ 111. Sąd powinien sprawdzić, czy czas trwania kary obliczono należycie.

§ 112. Jeżeli sprawa znajduje się w wyższej instancji, a zachodzi konieczność wykonania wyroku, w całości lub części wykonalnego, sąd, w którym sprawa się znajduje, prześle właściwemu sądowi odpisy sentencji ze wzmianką, w jakim zakresie wyrok podlega wykonaniu.

§  113.

1. Sąd pierwszej instancji po uprawomocnieniu się wyroku, którym orzeczono karę śmierci, przesyła akta wraz ze swą opinią Prokuratorowi Generalnemu celem uzyskania decyzji Rady Państwa.

2. Gdy wyrok, którym orzeczono karę śmierci, zapadł lub uprawomocnił się w drugiej instancji, sąd drugiej instancji przesyła bezpośrednio akta Prokuratorowi Generalnemu wraz ze swą opinią.

§ 114. Zaraz po nadejściu do sądu decyzji Rady Państwa należy zarządzić przesłanie prokuratorowi oprócz dwóch odpisów sentencji wyroku również dwóch odpisów decyzji Rady Państwa.

§ 115. Celem wykonania kary co do osoby, przebywającej w innym okręgu sądowym, należy zwracać się bezpośrednio do właściwego zarządu więzienia.

§  116.

1. Sąd pierwszej instancji wyda postanowienie ustalające wysokość kosztów przypadających od skazanego bezzwłocznie po uprawomocnieniu się wyroku.

2. W miarę potrzeby należy powziąć dodatkowe postanowienie.