Rozdział 3 - Doręczenia. - Regulamin czynności okręgowych sądów pracy i ubezpieczeń społecznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1975.5.30

Akt utracił moc

Wersja od: 19 lutego 1975 r.

Rozdział  3

Doręczenia.

§ 32. W zawiadomieniach i wezwaniach należy podawać, w jakiej sprawie, w jakim charakterze, miejscu i czasie ma się stawić wzywana osoba oraz czy jej stawiennictwo jest obowiązkowe, a także uprzedzić o skutkach niestawiennictwa.

§ 33. Zawiadomienia o terminie posiedzenia albo wezwania na posiedzenie powinny być wysłane odpowiednio wcześnie, tak aby w razie stwierdzenia przeszkód w ich doręczeniu można było wysłać je ponownie albo odwołać posiedzenie i zawiadomić o tym osoby, którym zawiadomienia lub wezwania zostały już wysłane.

§ 34. Doręczeń sądowych należy dokonywać przede wszystkim przez pocztę. Doręczenia przez woźnego sądowego dokonuje się jedynie wówczas, gdy uzasadniają to szczególne trudności w dokonaniu doręczenia przez pocztę.

§ 35. Jeżeli obecny w sądzie adresat wykazał swoją tożsamość, można mu doręczyć pismo bezpośrednio za potwierdzeniem odbioru.

§ 36. Prezes sądu może zarządzić bezpośrednie doręczanie pism sądowych miejscowym instytucjom i adwokatom oraz bezpośrednie odbieranie pism kierowanych przez miejscowe instytucje do sądu.

§  37.

1. Wezwanie dokonywane w sposób określony w art. 468 Kpc powinno zawierać wszystkie dane i pouczenia jak wezwanie dokonywane na zasadach ogólnych. O dokonaniu wezwania w ten sposób sporządza się wzmiankę w aktach sprawy.

2. Wezwanie pracownika może być w szczególności dokonane telefonicznie za pośrednictwem zakładu pracy, w którym jest on zatrudniony.

§ 38. Wezwanie dla strony do stawienia się osobiście na posiedzenie należy doręczyć stronie także wówczas, gdy ustanowiła ona pełnomocnika.

§ 39. Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, ogłoszenia sądowe wywiesza się w lokalu urzędu terenowego organu administracji państwowej właściwego ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania lub pobytu osoby nieobecnej, a w braku tej podstawy - w lokalu urzędu powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) właściwego ze względu na położenie sądu.

§  40.

1. Zawiadomienia, wezwania i inne pisma sądowe przeznaczone dla żołnierzy zasadniczej służby wojskowej oraz funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej przesyła się z odpowiednim pismem do dowódcy, komendanta lub naczelnika jednostki, w której adresat pełni służbę.

2. W piśmie, o którym mowa w ust. 1, należy zwrócić się o przesłanie sądowi dowodu doręczenia lub - w razie niewłaściwości - o niezwłoczne przekazanie przesyłki jednostce właściwej i zawiadomienie o tym sądu.

§ 41. Zawiadomienia, wezwania i inne pisma sądowe przeznaczone dla osób pozbawionych wolności przesyła się z odpowiednim pismem do administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego. Przepis § 40 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 42. Jeżeli pismo podlegające doręczeniu zostało złożone tak późno, że jego odpisu nie można doręczyć przed terminem posiedzenia, doręcza się go na posiedzeniu i odnotowuje fakt doręczenia w protokole lub notatce urzędowej.

§  43.

1. W razie niedoręczenia stronie pisma sądowego z powodu zmiany jej miejsca zamieszkania pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia, jeżeli strona została pouczona o obowiązku zawiadomienia organu orzekającego lub sądu o każdej zmianie miejsca zamieszkania i o skutkach zaniedbania tego obowiązku.

2. Jeżeli strony nie pouczono o okolicznościach wymienionych w ust. 1, postępowanie zawiesza się (art. 177 § 1 pkt 6 Kpc). Jednakże w razie niedoręczenia pisma pozwanemu przewodniczący posiedzenia przed zawieszeniem postępowania przeprowadza odpowiednie dochodzenie w celu ustalenia właściwego adresu.