§ 5. - Realizacja zapotrzebowań oraz sporządzania leków w podmiotach leczniczych utworzonych przez Ministra Sprawiedliwości.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2018.2360

Akt obowiązujący

Wersja od: 19 grudnia 2018 r.

§  5. 

1. Lek recepturowy sporządza się zgodnie z wymaganiami określonymi w Farmakopei Polskiej lub Farmakopei Europejskiej, lub innych odpowiednich farmakopeach uznawanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej.

2. Osoba sporządzająca lek recepturowy:

1) stosuje surowiec o najniższym stężeniu, jeżeli na zapotrzebowaniu - jako wchodzący w skład leku recepturowego - został wymieniony surowiec farmaceutyczny występujący w kilku stężeniach, a stężenie tego surowca nie zostało określone;

2) robi korektę składu leku recepturowego, jeżeli podany w zapotrzebowaniu skład może tworzyć niezgodność chemiczną lub fizyczną, mogącą zmienić działanie leku lub jego wygląd:

a) dodając surowiec farmaceutyczny ułatwiający prawidłowe przygotowanie postaci leku recepturowego lub pozwalający na uzyskanie jednolitego dawkowania,

b) prawidłowo dobierając surowce farmaceutyczne i zapewniając rozpuszczenie wszystkich składników leku recepturowego w celu uzyskania jednolitej postaci,

c) zmieniając postać surowca farmaceutycznego z rozpuszczalnej na nierozpuszczalną lub odwrotnie, z uwzględnieniem koniecznej różnicy w ilości surowca;

3) zmniejsza ilość surowca farmaceutycznego w składzie leku recepturowego do wielkości określonej przez moc maksymalną, jeżeli:

a) moc maksymalna jest dla tego surowca ustalona,

b) ze składu oraz sposobu użycia podanego w zapotrzebowaniu wynika, że nastąpiło przekroczenie mocy maksymalnej, a wystawiający zapotrzebowanie nie zrobił adnotacji o konieczności zastosowania mocy wskazanej w składzie leku.

3. Osoba sporządzająca lek recepturowy może wprowadzać inne zmiany niż te przewidziane w ust. 2, dotyczące składu leku recepturowego, po porozumieniu się z osobą, która wystawiła zapotrzebowanie.

4. Osoba sporządzająca lek recepturowy odnotowuje korekty i zmiany, o których mowa w ust. 2 i 3, w zapotrzebowaniu, wstawiając obok stosownej adnotacji swój podpis i swoją pieczątkę oraz informuje o tych zmianach osobę, której lek jest wydawany. Jeżeli nie będzie to miało negatywnego wpływu na czytelność zapotrzebowania, dane identyfikujące osobę sporządzającą lek recepturowy mogą zostać naniesione za pomocą nadruku zamiast pieczątki.

5. Przepisy ust. 1, 2 i 4 stosuje się odpowiednio do osoby sporządzającej lek apteczny.

6. Osoba wydająca lek recepturowy lub apteczny na zapotrzebowaniu dodatkowo wstawia:

1) numer ewidencyjny, datę i czas przyjęcia zapotrzebowania do realizacji oraz podpis i dane identyfikujące osobę przyjmującą naniesione za pomocą nadruku albo pieczątki;

2) datę i czas sporządzenia leku recepturowego lub aptecznego oraz podpis i dane identyfikujące osobę sporządzającą lek naniesione za pomocą nadruku albo pieczątki;

3) opis ewentualnych zmian w składzie oraz podpis i dane identyfikujące osobę sporządzającą lek naniesione za pomocą nadruku albo pieczątki;

4) datę i godzinę wydania leku recepturowego lub aptecznego;

5) podpis i dane identyfikujące osobę wydającą nanoszone za pomocą nadruku albo pieczątki.