Przyznanie kredytu 20 miljardów marek na pomoc rolną w r. 1923 dla reemigrantów we wschodnich województwach.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.92.720

Akt utracił moc
Wersja od: 21 września 1923 r.

USTAWA
z dnia 8 sierpnia 1923 r.
o przyznaniu kredytu 20 miljardów marek na pomoc rolną w r. 1923 dla reemigrantów we wschodnich województwach.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawą następującej treści:

Upoważnia się Rząd do dodatkowego wstawienia w budżecie Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych na r. 1923 kredytu nadzwyczajnego w wysokości 20 miljardów marek, przeznaczonego na uruchomienie gospodarstw rolnych, względnie podniesienie ich wytwórczości.

Kredyt będzie przeznaczony na uruchomienie, względnie podniesienie wytwórczości gospodarstw reemigrantów, nie przekraczających 45 ha, zniszczonych wskutek wojny na obszarze województw: wileńskiego, poleskiego, nowogródzkiego, białostockiego i wołyńskiego.

Kredyt będzie udzielany:

a)
Bezpośrednio zainteresowanym, którzy bez pomocy państwowej nie są w sianie należycie uruchomić swych gospodarstw, na zakup niezbędnych środków produkcji.

Kredyt ten winien być udzielony na okres czasu nie dłuższy nad lat 6. Podlega on oprocentowaniu za cały czas trwania pożyczki w stosunku 6 od sta rocznie.

b)
Związkom samorządowym i spółdzielniom rolniczym na organizowanie kolumn do orki odłogów i zakup ziarna do siewu, oraz narządzi rolniczych. Z kredytu tego mogą korzystać te instytucje, którym Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Państwowych w porozumieniu z Ministerstwem Skarbu powierzy wyżej wymienione czynności i które poddadzą się kontroli Ministerstwa w zakresie tych czynności. Kredyt ten winien być krótkoterminowy płatny najdalej do 31 grudnia 1924 r. i oprocentowany po 10 od sta w stosunku rocznym.

Wysokość kredytu, udzielonego na zasadzie punktu b) niniejszego artykułu, nie może przekraczać w sumie 5% całego kredytu.

Każda poszczególna pożyczka, określona w walucie markowej, będzie jednocześnie prze-rachowana na stały miernik, ustalony przez Ministra Skarbu. Pożyczki będzie spłacana ratami w walucie obowiązującej w stosunku do tego stałego miernika w dniu wystawienia przez Państwowy Bank Rolny wezwania płatniczego, które to wystawienie nie może nastąpić wcześniej, niż w 30 dni przed terminem płatności raty.

Wszelkie zwroty z sum, wydatkowanych przez Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Państwowych z kredytu, przyznanego na mocy niniejszej ustawy, pozostają w okresie budżetowym roku 1923 do całkowitego rozporządzenia Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych na cele, w art. 3 niniejszej ustawy wskazane.

Państwowemu Bankowi Rolnemu powierza się wykonanie dyspozycji Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych w zakresie czynności bankowych, dotyczących przyznanego ustawą niniejszą kredytu, a mianowicie:

a)
przyjmowanie wpłat i dokonywanie wypłat na zlecenie Ministerstwa Rolnictwa i Bóbr Państwowych,
b)
wydawanie na żądanie Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych opinji w przedmiocie zabezpieczenia udzielanych pożyczek,
c)
ściągania od dłużników i inkasowanie rat i wszelkich innych należności z tytułu wydanych pożyczek,
d)
prowadzenie księgowości tego kredytu.

Na pokrycie wydatków, związanych z wykonaniem powierzonych mu czynności, Państwowy Bank Rolny pobiera od dłużników na swoje dobro dodatek administracyjny, ustalony za zgodą Ministra Skarbu i uiszczany w ratach, z których pierwsza płatna jest przy udzieleniu kredytu, dalsze zaś w terminach płatności rat pożyczkowych.

Podanie o udzielenie pomocy rolnej z kredytu, otwartego na mocy niniejszej ustawy, jak również o odroczenie terminu wpłacania rat pożyczki w granicach ogólnych, przewidzianych ustawą, załączniki do tych podań, oraz wszelkie dokumenty, związane z istotą tych podań, są wolne od wszelkich opłat stemplowych i komunalnych.

Ściąganie należności z tytułu zobowiązań, wydanych na mocy art. 3 niniejszej ustawy, odbywać się bidzie trybem egzekucji administracyjnej bezspornych należności skarbowych.

Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Ministrowi Rolnictwa i Dóbr Państwowych, a co do zasad ustanowienia warunków, zmierzających do hipotecznego lub innego zabezpieczenia udzielanych kredytów w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.