Przymusowa sprzedaż nieruchomości w pasie granicznym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.68.429

Akt utracił moc
Wersja od: 12 września 1935 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 5 września 1935 r.
wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych o przymusowej sprzedaży nieruchomości w pasie granicznym.

Na podstawie art. 12 ust. 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 23 grudnia 1927 r. o granicach Państwa (Dz. U. R. P. Nr. 117, poz. 996) w brzmieniu, ustalonem rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 306) zarządzam co następuje:
Decyzję o przymusowej sprzedaży nieruchomości w przypadkach, wskazanych w art. 12 ust, 4 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 23 grudnia 1927 r. o granicach Państwa (Dz. U. R. P. Nr. 117, poz. 996) w brzmieniu, ustalonem rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 306), wydaje Minister Spraw Wewnętrznych.
Do przymusowej sprzedaży nieruchomości stosuje się odpowiednio przepisy o egzekucji sądowej ze zmianami, wskazanemi w rozporządzeniu niniejszem.
Decyzja Ministra Spraw Wewnętrznych jest tytułem do sprzedaży nieruchomości bez potrzeby nadania jej klauzuli wykonalności.
Prokuratorja Generalna na żądanie Ministra Spraw Wewnętrznych składa komornikowi wniosek o dokonanie sprzedaży nieruchomości, dołączając do niego decyzję o sprzedaży.
Skarbowi Państwa służą w postępowaniu prawa wierzyciela egzekwującego, właścicielowi nieruchomości - prawa dłużnika.
Koszty sprzedaży przymusowej ponosi właściciel nieruchomości.
Postępowanie umarza się, jeżeli prawo własności nieruchomości przeszło na osobę, uprawnioną do jej nabycia, i koszty postępowania zostały uiszczone.
Komornik przystępuje do opisu i oszacowania nieruchomości jednocześnie z przesłaniem władzy hipotecznej wniosku o dokonanie wpisu o wszczęciu postępowania.
Wpis o wszczęciu postępowania i obwieszczenie o licytacji będą zawierały wzmiankę o przyczynie sprzedaży nieruchomości,
Jeżeli nieruchomość nie jest obciążona, właściciel jej może w toku postępowania dowolnie zbywać i zastawiać rzeczy, będące przynależnością nieruchomości, po uprzedniem zawiadomieniu o tem komornika. Przepisu art. 663 k. p. c. nie stosuje się do takiej nieruchomości.
Rękojmia, utracona przez nabywcę nieruchomości lub wyegzekwowana od niego w razie niewykonania warunków licytacyjnych, przypada Skarbowi Państwa,
Cena wywołania na drugiej licytacji wynosi 30 % sumy oszacowania.
Po drugiej licytacji można objąć na własność nieruchomość w cenie nie niższej od 50 % sumy oszacowania.

Prawo objęcia nieruchomości na własność służy również Państwowemu Bankowi Rolnemu i Bankowi Gospodarstwa Krajowego.

Jeżeli do postępowania, toczącego się w myśl przepisów rozporządzenia niniejszego, przyłączy się wierzyciel egzekwujący, postępowanie toczy się w myśl przepisów ogólnych ze zmianami, wynikającemi z § 12 i 13 rozporządzenia niniejszego. Przepisy te obowiązują również, jeżeli postępowanie, unormowane w rozporządzeniu niniejszem, zostanie skierowane do nieruchomości, z której prowadzi się egzekucję sądową.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 października 1935 roku.