Rozdział 4 - Przepisy szczególne. - Przestępstwa szczególnie niebezpieczne w okresie odbudowy Państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.30.192

Akt utracił moc
Wersja od: 27 kwietnia 1958 r.

Rozdział  IV.

Przepisy szczególne.

§  1.
Odpowiedzialności karnej, przewidzianej dla urzędników, ulegają oprócz osób wymienionych w art. 292 kodeksu karnego 1932 r. nadto funkcjonariusze przedsiębiorstw państwowych lub samorządowych albo działających z udziałem finansowym Państwa lub samorządu albo znajdujących się pod zarządem państwowym lub samorządowym, nadto organizacji mających zlecone czynności w zakresie zarządu państwowego lub samorządowego.
§  2.
Na równi z osobami, wymienionymi w § 1, odpowiedzialności karnej ulegają członkowie władz i funkcjonariusze spółdzielni oraz związku rewizyjnego spółdzielni.

Nie podlega karze, kto na żądanie udzielił lub obiecał udzielić urzędnikowi (art. 46) albo innej osobie korzyści majątkowej lub osobistej w związku z jego urzędowaniem, jeżeli powiadomił o tym władzę, powołaną do ścigania przestępstw, zanim władza ta dowiedziała się o tym, lub najpóźniej przy pierwszym przesłuchaniu w toku postępowania karnego ujawnił prawdę.

Jeżeli ze zbrodni lub umyślnego występku wynikła albo wyniknąć mogła szkoda w zakresie prawidłowego funkcjonowania środków komunikacji publicznej lub bezpieczeństwa osób albo mienia w związku z przewozem takimi środkami, sąd, gdy za dane przestępstwo ustawa przewiduje karę niższą, wymierza karę więzienia.

§  1.
W razie skazania na karę śmierci lub więzienia dożywotniego, jak również w razie skazania za przestępstwa, określone w art. 1 § 3 i art. 16 § 1, sąd orzeka, jako karę dodatkową, przepadek całego majątku skazanego.
§  2.
W razie skazania na karę więzienia sąd może orzec utratę praw publicznych i obywatelskich praw honorowych oraz przepadek majątku skazanego w całości lub określonego przedmiotu majątkowego.
§  3-5. 1
(uchylone).
§  1.
Do przestępstw, objętych niniejszym dekretem, sądy wojskowe stosują przepisy części ogólnej kodeksu karnego Wojska Polskiego.
§  2.
Karę więzienia za przestępstwa, określone w dekrecie niniejszym oraz w art. 85-88 kodeksu karnego Wojska Polskiego, wymierza się w granicach od 6 miesięcy do lat 15, a karę aresztu od tygodnia do lat 5, również gdy orzekają sądy wojskowe.
§  3.
Zamiast przepisów rozdziału X oraz art. 54 i 55 kodeksu karnego Wojska Polskiego sądy wojskowe do przestępstw, wskazanych w § 2, stosują przepisy rozdziału IX oraz art. 59 kodeksu karnego 1932 r.
1 Art. 49 § 3-5 uchylone przez art. 16 ust. 1 pkt 4 dekretu z dnia 22 października 1947 r. o przepadku majątku (Dz.U.47.65.390) z dniem 5 listopada 1947 r.