Oddział 4 - Przepisy przejściowe. Do - Przepisy wykonawcze do ustawy z dnia 1 lipca 1926 r. o opłatach stemplowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.99.842

Akt utracił moc

Wersja od: 12 listopada 1934 r.

4.

Przepisy przejściowe.

Do art. 3.

§ 193. Art. 3 ustawy o opłatach stemplowych oraz §§ 2 i 3 niniejszego rozporządzenia stosuje się również wówczas, jeżeli pismo pierwsze sporządzono przed wejściem w życie ustawy o opłatach stemplowych, a pismo drugie - lub jeszcze późniejsze - w czasie obowiązywania tej ustawy. W takim przypadku strona ma (w razie wątpliwości) udowodnić uiszczenie od pisma pierwszego opłaty, obliczonej według przepisów, które obowiązywały w czasie sporządzenia pisma pierwszego.

Do art. 5, 21 i 179.

§ 194. Od pism, sporządzonych zagranicą przed dniem 1 stycznia 1927 r., nie pobiera się opłaty, jeżeli przed tym dniem uiszczono opłatę według przepisów dotychczasowych.

Do art. 9.

§ 195. Do umowy, wymienionej w art. 9, zawartej przed dniem 1 stycznia 1927 r., stosuje się postanowienia ustawy o opłatach stemplowych (Dz. Ü. R. P. z 1932 r. Nr. 41, poz. 413), o ile chodzi o świadczenia, które na mocy umowy mają być wykonywane w czasie od dnia 18 maja 1932 r. Do świadczeń, które na mocy takiej umowy stały się wymagalne w czasie od dnia 1 stycznia 1928 r. do dnia 17 maja 1932 r. włącznie, ma zastosowanie § 1 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 15 listopada 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 106, poz. 914).

Do art. 10 i 11.

§ 196. Obecne brzmienie punktów "b" i "e" oraz ustępu drugiego art. 10 (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 41, poz. 413) ma zastosowanie również do pism, sporządzonych w czasie od dnia 1 stycznia 1927 r. do dnia 17 maja 1932 r. włącznie. Jeżeli przed dniem 1 listopada 1932 r. uiszczono kwotę, nie przewyższającą należności, obliczonej według pierwotnego brzmienia powołanych przepisów (Dz. U. R. P. z 1926 r. Nr. 98, poz. 570), a przewyższającą należność według brzmienia obecnego, to zwrot różnicy nie nastąpi.

Art. 11 w brzmieniu pierwotnem (Dz. U. R. P. z 1926 r. Nr. 98, poz. 570) ma zastosowanie do pism, sporządzonych przed dniem 18 maja 1932 r. również w razie zastosowania zdania pierwszego niniejszego paragrafu.

Do art. 18 oraz do § 23.

§ 197. Aż do dalszego zarządzenia mogą być używane znaczki stemplowe wartości 50 zł, 40 zł, 20 zł, i 5 gr, Sporządzone według wzorów, opisanych w obwieszczeniu Ministra Skarbu z dnia 20 czerwca 1924 r. (Monitor Polski Nr. 142, poz. 412). Dystrybutor znaków stemplowych (§ 24) może w razie sprzedaży nieparzystej ilości znaczków stemplowych po 5 gr zażądać za jeden z tych znaczków 6 gr.

Znaczki stemplowe wartości 10 zł, 5 zł, 3 zł, 2 zł, 30 gr, 20 gr i 10 gr, sporządzone według wzorów, opisanych w powołanem obwieszczeniu Ministra Skarbu z dnia 20 czerwca 1924 r., mogą być używane tylko do dnia 31 grudnia 1932 r. włącznie.

Znaczki stemplowe, wyszczególnione w ustępie poprzednim, a nie użyte celem uiszczenia opłaty stemplowej do dnia 31 grudnia 1932 r. włącznie, zostaną wymienione na znaki stemplowe, będące w obiegu, w razie przedstawienia ich do wymiany do dnia 31 stycznia 1933 r. włącznie. Przytem mają zastosowanie §§ 90 - 93.

Do art. 52.

§ 198. Jeśli umowę, wymienioną w punkcie 1 art. 52, zawarto ustnie przed wejściem w życie ustawy o opłatach stemplowych, a pisemne stwierdzenie nastąpiło w czasie obowiązywania tej ustawy, to opłatę, uiszczoną według przepisów dotychczasowych, zalicza się na poczet opłaty, która się należy według ustawy o opłatach stemplowych.

Jeśli opłata według przepisów dotychczasowych wynosi więcej, niż przewidziana w ustawie o opłatach stemplowych, to zwrot nadwyżki nie nastąpi.

Do art. 63.

§ 199. Przewłaszczenie - względnie wyrok, wymieniony w § 894 niemieckiej procedury cywilnej, mający za przedmiot przewłaszczenie-nie podlegają opłacie również wówczas, jeżeli przed wejściem w życie ustawy o opłatach stemplowych sporządzono pismo, stwierdzające czynność prawną, z której wynika obowiązek przewłaszczenia i bądź uiszczono daninę publiczną, należącą się według przepisów, które obowiązywały poprzednio, bądź pismo owo według przepisów dawniejszych nie podlegało opodatkowaniu.

Przepis powyższy stosuje się odpowiednio do oświadczenia zgody (ustęp drugi art. 63).

Do art. 73 i 50.

§ 200. Do rachunków i innych pism, wymienionych w art. 72 oraz w ustępie drugim art. 90, stwierdzających wykonanie zawartych przed dniem 1 stycznia 1927 r. umów sprzedaży ruchomości lub umów o świadczenie usług, stosuje się ustawę o opłatach stemplowych (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 41, poz. 413), jak gdyby umowa, której wykonanie pisma te stwierdzają, została zawarta w czasie obowiązywania powołanej ustawy.

Do art. 88.

§ 201. Na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny niemiecki, obowiązują nadal §§ 2-5 oraz 7 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 31 marca 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 34, poz. 303),

Do art. 124 oraz do §§ 162 - 164.

§ 202. Urzędowe blankiety wekslowe, sporządzone według wzorów, opisanych w rozporządzeniach Ministra Skarbu z dnia 28 maja 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 50, poz. 515) i z dnia 23 września 1925 r. (Dz. U, R. P. Nr. 109, poz. 775), w § 155 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1926 r. (Dz. U. R. P. Nr. 123, poz. 713) oraz w rozporządzeniu z dnia 11, czerwca 1929 r. (Dz. U, R. P. Nr. 52, poz. 423), mogą być używane tylko do końca marca 1933 r.

Urzędowe blankiety wekslowe, wyszczególnione w ustępie poprzednim, a nie użyte celem uiszczenia opłaty stemplowej do końca marca 1933 r., zostaną wymienione na znaki stemplowe, będące w obiegu, w razie przedstawienia ich do wymiany do końca kwietnia 1933 r. Przytem mają zastosowanie §§ 90 - 93, a o ile chodzi o blankiety, wymienione w § 89 - również § 94.

Aż do dalszego zarządzenia kasa urzędu skarbowego (§ 163) może na wniosek płatnika pobrać opłatę stemplową od wekslu gotówką, względnie urząd skarbowy (§ 164) może na wniosek płatnika zarządzić pobranie opłaty stemplowej od wekslu gotówką w przypadkach poszczególnych, w których należność (§ 19, punkt f; § 38, ustęp ostatni) nie przewyższa 300 zł, ale przewyższa 100 zł.

Aż do dalszego zarządzenia będą w obiegu również urzędowe blankiety wekslowe, różniące się tylko tem od opisanych w § 162, że tekst objaśniający (ustęp szósty § 162) nie zawiera wyrazów: "wraz z dodatkiem 10%".

Do art. 135.

§ 203. Ustęp drugi art. 135 stosuje się również wówczas, jeżeli punktacje sporządzono przed wejściem w życie ustawy o opłatach stemplowych, pismo zaś stwierdzające umowę, sporządzono w czasie obowiązywania tej ustawy.

Jeżeli opłata, uiszczona według przepisów dotychczasowych, wynosi więcej niż opłata, która stała się wymagalna w czasie obowiązywania ustawy o opłatach stemplowych, zwrot nadwyżki nie nastąpi.

Do art. 171.

§ 204. Na obszarze górnośląskiej części województwa śląskiego pozostaje w mocy tymczasowo (w myśl ustępu ostatniego art. 171 oraz ze względu na art. 1 § 2, ustęp 1 konwencji niemiecko - polskiej, dotyczącej Górnego Śląska z dnia 15 maja 1922 r, Dz. U. R. P. Nr. 44, poz. 371), § 29 niemieckiej ustawy osadniczej, ogłoszonej rozporządzeniem Ministra Reform Rolnych z dnia 21 października 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 112, poz. 796).