§ 5. - Przepisy wykonawcze do ustawy o podatku od wzbogacania się, które ujawniło się przez nabycie nieruchomości i przez spłatę długów hipotecznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.42.357

Akt utracił moc

Wersja od: 26 lipca 1922 r.

§ 5. Przedmiotem podatku jest każda poszczególna całkowicie, lub częściowo uskuteczniona spłata wierzytelności hipotecznej. O ile zatem wierzytelność hipoteczna była spłacana ratami, to spłata każdej raty stanowi oddzielny przedmiot podatku.

Spłata jednej wierzytelności przez kilka osób - stanowi jeden przedmiot podatkowy.

Dla ustalenia obowiązku podatkowego miarodajnym jest sam fakt spłaty, a nie jej forma i wobec tego obojętnem jest, czy suma spłaconej wierzytelności doszła do rąk wierzyciela, czy też została złożoną do depozytu.

Również obojętnem jest, dla oceny obowiązku podatkowego, czy wierzytelność była własnością osoby fizycznej, czy też prawnej.

Wreszcie nie zwalnia od obowiązku podatkowego okoliczność, że spłacona wierzytelność hipoteczna była wpisana do hipoteki nie w formie wpisu stanowczego, lecz w formie kaucji, ewikcji i t. p.

Do art. 1 ustęp trzeci.